پژوهشگران دانشگاه تارتو در اقدامی جالب با استفاده از گوشی‌های هوشمند قدیمی، مراکز داده کوجک و قابل‌حمل ایجاد کرده‌اند.
به گزارش تکناک، پژوهشگران دانشگاه تارتو در استونی راهکاری نوآورانه برای استفاده مجدد از گوشی‌های هوشمند قدیمی ارائه داده‌اند. آنها با متصل‌کردن چند گوشی به یکدیگر، موفق شده‌اند مراکز داده کوچکی بسازند که می‌توانند داده‌ها را به‌صورت محلی و در لحظه پردازش کنند. نخستین کاربرد عملی طرح مذکور، نصب یکی از این مراکز داده در زیر آب برای پایش زیست‌محیطی دریا بوده است.
به گفته پژوهشگران، پایدارترین راهکار برای کاهش اثرهای زیست‌محیطی، نگه‌داری بلندمدت گوشی‌های همراه به‌وسیله کاربران است. بااین‌حال، سرعت تغییرات فناورانه و تغییر مداوم سلیقه‌ها باعث شده است تا این ایده در عمل چندان پیاده‌سازی‌شدنی نباشد. ازاین‌رو، تیم دانشگاه تارتو با نگاهی متفاوت تلاش کرده است تا راه‌حلی خلاقانه و در عین حال پایدار بیابد.
به نقل از تامزهاردور، در همین زمینه پژوهشگران چهار گوشی هوشمند قدیمی را انتخاب کردند و پس‌از خارج‌کردن باتری‌ها برای جلوگیری از نشت مواد و آلودگی محیط، برای آنها محفظه‌هایی با چاپگر سه‌بعدی طراحی کردند. این محفظه‌ها مدارهای اختصاصی تنظیم برق را نیز در خود جای داده‌اند تا بهره‌برداری و جایگزینی آسان گوشی‌ها ممکن شود. همچنین، به نظر می‌رسد تیم تحقیقاتی نرم‌افزار ویژه‌ای برای این سیستم توسعه داده و حسگرهایی خارجی را نیز برای جمع‌آوری داده به آن افزوده است.
نخستین آزمایش این سامانه در بستر دریا و برای پایش زندگی دریایی انجام شد. دانشگاه تارتو اعلام کرده است که این آزمایش با موفقیت همراه بوده و دستگاه بدون نیاز به دخالت انسان، توانسته داده‌های لازم را ثبت کند. این در‌حالی است که پیش‌از این، چنین پایشی فقط با حضور غواص و انتقال فیلم‌برداری‌ها به سطح ممکن بود.
پژوهشگران معتقدند این مراکز داده کوجک و قابل‌حمل می‌توانند در محیط‌های دیگری نیز استفاده شوند. برای نمونه، نصب این سامانه در ایستگاه‌های اتوبوس پیشنهاد شده است؛ جایی که گوشی‌ها می‌توانند به‌صورت آنی تعداد مسافران را شمارش و در بهینه‌سازی سامانه حمل‌ونقل عمومی نقش ایفا کنند.
در شرایطی که منابع متعددی در اینترنت به آموزش استفاده مجدد از گوشی‌های قدیمی اختصاص دارد، این ایده کاملاً عملی به نظر می‌رسد. به‌عنوان مثال، راهنماهایی برای تبدیل گوشی به وب‌کم وجود دارد که می‌توانند جایگزین بسیاری از دوربین‌های ارزان‌قیمت بازار شوند.
اگر پژوهشگران دانشگاه تارتو بتواند این نمونه اولیه را به گره لبه‌ای ارزان و مطمئن و سفارشی‌سازی‌شدنی تبدیل کنند، فناوری مذکور می‌تواند مسیر جدیدی برای احیای میلیون‌ها گوشی هوشمند قدیمی در سراسر جهان بگشاید؛ گوشی‌هایی که درغیر‌این‌صورت سر از مراکز بازیافت یا زباله‌دانی‌ها درمی‌آورند.
