محققان شرکت TissueTinker وابسته به دانشگاه مک‌گیل، موفق به چاپ سه‌بعدی تومورهای سرطانی برای انجام تحقیقات در مورد سرطان شدند.
به گزارش تکناک، این فناوری پیشرفته، امکان شخصی‌سازی درمان و بررسی دقیق‌تر پیشرفت سرطان را فراهم می‌کند و گامی بزرگ در مسیر بهینه‌سازی درمان بیماران سرطانی به حساب می‌آید.
به نظر می‌رسد که چاپ سه‌بعدی دیگر هیچ مرزی نمی‌شناسد. هفته گذشته خبری درباره چاپ سه‌بعدی بافت‌های اندام انسان توسط دانشمندان چینی برای پیوند به بیماران سوختگی منتشر شد. اکنون، در حوزه تحقیقات سرطان نیز شاهد چنین نوآوری شگفت‌انگیزی هستیم.
فهرست مطالب
چاپ سه‌بعدی تومورهای سرطانی با استفاده از مواد زیستی
دانشمندان در این فناوری از مواد زیستی ویژه‌ای برای چاپ نمونه‌های بافت انسانی استفاده می‌کنند. این مواد توانایی شبیه‌سازی ساختار واقعی بافت‌های انسانی را دارند و به پژوهشگران اجازه می‌دهند که نمونه‌های دقیقی از بافت سالم و بافت بیمار (سرطانی) را به صورت هم‌زمان تولید کنند.
آنها با مقایسه دو نوع از بافت‌ها، می‌توانند بهتر بفهمند که بیماری چگونه پیشرفت می‌کند. یکی از این نمونه‌ها حالت کنترلی دارد، یعنی سالم است و برای مقایسه استفاده می‌شود. این روش کمک می‌کند که رفتار سلول‌های سرطانی و واکنش آنها به داروها یا درمان‌ها، بهتر شناخته شود و اطلاعات مهمی برای مبارزه با بیماری به دست بیاید.
چاپ در مقیاس میکرونی برای مطالعه دقیق‌تر
طبق گفته بنیامین رینگلر (Benjamin Ringler)، یکی از بنیان‌گذاران TissueTinker، این تیم توانسته است تومورهایی با ابعاد بسیار کوچک، حتی در حد ۳۰۰ میکرون چاپ کند. این مقیاس دقیق به آنها امکان می‌دهد که بخش‌هایی از تومورها مانند «هسته‌های کم‌اکسیژن» (Hypoxic Cores) را که در بروز مقاومت دارویی نقش دارند، با وضوح بیشتری بررسی کنند.
انعطاف‌پذیری بالای چاپ سه‌بعدی تومورهای سرطانی
یکی از مزایای بزرگ این فناوری، انعطاف‌پذیری بالا در طراحی نمونه‌های چاپ‌شده است. این قابلیت به دانشمندان اجازه می‌دهد تا انواع مختلفی از بافت‌ها را با استانداردهای کاملاً سفارشی‌سازی‌شده ایجاد کنند و نتایج منحصربه‌فردی را در زمینه‌های مختلف پژوهش سرطان به دست آورند.
پیشرفت بدون افشای جزئیات سخت‌افزاری
در حال حاضر اطلاعاتی درباره نوع پرینترهای سه‌بعدی تخصصی مورد استفاده در این پروژه منتشر نشده است. هرچند که برخی پرینترهای سه‌بعدی مناسب برای استفاده‌های عمومی و نیمه‌حرفه‌ای وجود دارند، اما چاپ بافت‌های زنده و زیستی نیاز به تجهیزات بسیار تخصصی دارد، که مختص مراکز تحقیقاتی پیشرفته طراحی شده‌اند.
