محققان مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) با الهام از ماهی رمورا، دستگاهی به نام MUSAS ساخته‌اند که بدون باتری به سطوح درون بدن یا زیر آب می‌چسبد و می‌تواند برای دارورسانی طولانی‌مدت، نظارت پزشکی و رباتیک دریایی کاربرد داشته باشد.
به گزارش تکناک، ماهی رمورا، موجودی دریایی است که با استفاده از یک صفحه بیضی‌شکل و شیار‌دار روی سر خود، به بدن کوسه‌ها و دیگر آبزیان بزرگ می‌چسبد.
دستگاه MUSAS (مخفف Mechanical Underwater Soft Adhesion System) نیازی به منبع انرژی یا باتری ندارد. این سیستم از یک بدنه نگه‌دارنده از جنس فولاد ضدزنگ ساخته شده است، که لایه‌هایی از سیلیکون و مواد هوشمند حساس به دما روی آن قرار دارند.
صفحات زاویه‌دار کوچکی به نام لاملا (Lamellae) نیز روی این دستگاه قرار گرفته‌اند، که ساختاری مشابه صفحه مکنده ماهی رمورا دارند. بین این صفحات، اجزایی مشابه سوزن‌های میکروسکوپی از مواد هوشمند قرار گرفته‌اند، که با رسیدن به دمای بدن فعال می‌شوند و به سطح بافت می‌چسبند.
فهرست مطالب
مقاومت دستگاه دارورسانی در برابر محیط‌های سخت
پژوهشگران برای آزمایش عملکرد این دستگاه، آن را به یک ماهی درون مخزن آب متصل کردند. حتی در هنگام شنا با سرعت بالا، دستگاه بدون جدا شدن روی بدن ماهی باقی ماند. این موفقیت نشان می‌دهد که می‌توان از MUSAS در ربات‌های دریایی یا تحقیقات زیست‌محیطی زیر آب استفاده کرد.
کاربرد در دستگاه گوارش و بیماری رفلاکس معده
پژوهشگران در این مطالعه، دستگاه MUSAS را به یک حسگر کوچک وصل کردند و آن را در مری خوک قرار دادند. این سامانه توانست داده‌های دقیقی درباره رفلاکس معده جمع‌آوری کند. فناوری MUSAS ممکن است جایگزین راحت‌تری برای روش‌های معمول تشخیص رفلاکس معده باشد، که اغلب با وارد کردن لوله از بینی یا دهان همراه هستند.
دارورسانی طولانی‌مدت در بدن
یکی دیگر از کاربردهای چشمگیر این دستگاه، دارورسانی طولانی‌مدت در بدن است. محققان داروهایی مانند HIV و RNA را در مواد تشکیل‌دهنده MUSAS گنجاندند. سپس مشاهده کردند که این مواد دارویی به‌آرامی طی یک هفته وارد بدن شدند. این موضوع می‌تواند نیاز به مصرف روزانه دارو را کاهش دهد و روند درمان را بهبود بخشد.
آینده‌ای روشن برای دارورسانی با دستگاه MUSAS
پژوهشگران که نتایج تحقیقات خود را در مجله Nature منتشر کرده‌اند، قصد دارند در آینده از MUSAS برای تحویل داروها و واکسن‌های دیگر نیز استفاده کنند. همچنین قرار است از این دستگاه برای ارسال پالس‌های الکتریکی کوچک استفاده شود؛ پالس‌هایی که می‌توانند هورمون‌های خاصی را در بدن فعال و اشتها را تنظیم کنند.
این فناوری نه‌تنها راه را برای درمان‌های طولانی‌مدت هموار می‌کند، بلکه در آینده نزدیک می‌تواند در ربات‌های دریایی، کنترل بیماری‌های مزمن گوارشی و حتی در تحریک‌های عصبی، کاربرد داشته باشد.
