درمان سریع تر سرطان با روش جدید تزریق دارو

دانشمندان دانشگاه استنفورد در راستای درمان سریع‌تر سرطان و بیماری‌های خودایمنی، روشی نوین برای تزریق داروهای پروتئینی ابداع کرده‌اند که می‌تواند جایگزین سرم‌های چندساعته شود.

به گزارش تک‌ناک، بیماران مبتلا به سرطان، بیماری‌های خودایمنی و اختلالات متابولیک اغلب مجبور هستند که ساعت‌ها برای دریافت داروهای خود به تزریق وریدی (IV) متکی باشند. این داروهای پروتئینی در دوزهای بالا تجویز می‌شوند، اما تنها در غلظت‌های پایین پایدار می‌مانند. تاکنون، تزریق وریدی تنها گزینه ممکن برای این افراد بود.

اکنون این فناوری جدید امکان تزریق داروهای پروتئینی در غلظت‌های بسیار بالا را بدون از دست دادن پایداری فراهم می‌کند؛ به این معنا که بسیاری از درمان‌ها به جای ساعت‌ها تزریق وریدی در بیمارستان، تنها در چند ثانیه با یک سرنگ یا اتواینجکتور (تزریق‌گر خودکار) در خانه انجام می‌شوند.

اریک اپل، یکی از پژوهشگران این نوآوری گفت: «این فناوری جدید می‌تواند برای بیشتر داروها کاربرد داشته باشد و فرایند تزریق را بسیار ساده‌تر کند. به‌جای چند ساعت تزریق وریدی در بیمارستان، بیمار می‌تواند دارو را تنها در چند ثانیه و با یک دستگاه تزریق خودکار در خانه دریافت کند.»

راز پایداری داروهای پروتئینی

یکی از مشکلات داروهای پروتئینی این است که در غلظت‌های بالا به هم می‌چسبند، بسیار غلیظ می‌شوند و تزریق آنها دشوار یا خطرناک است. پژوهشگران برای حل این مشکل، یک ماده شیمیایی جدید به نام MoNi طراحی کرده‌اند، نوعی پلیمر خاص که می‌تواند عملکرد داروها را بهبود بخشد.

ویژگی منحصربه‌فرد MoNi این است که بر خلاف افزودنی‌های رایج که نرم و ناپایدار می‌شوند، این ماده در دماهای بالا نیز جامد باقی می‌ماند. پژوهشگران با استفاده از روشی پیشرفته، پروتئین‌ها را با پوشش MoNi به ذرات پودری بسیار ریز تبدیل کردند.

زمانی‌ که این ذرات در مایع حل می‌شوند، پوشش MoNi مانع چسبیدن پروتئین‌ها به یکدیگر می‌گردد و دارو تا لحظه تزریق پایدار باقی می‌ماند.

نتایج آزمایش‌ فناوری جدید در درمان سریع‌تر سرطان

پژوهشگران این فناوری را روی سه پروتئین آزمایش کردند، که شامل موارد زیر بودند:

• آلبومین
•  ایمونوگلوبولین انسانی
•  یک آنتی‌بادی درمانی کووید-۱۹.

 نتایج شگفت‌انگیز بود:

• غلظت‌ها به بیش از ۵۰۰ میلی‌گرم در هر میلی‌لیتر رسید (تقریباً نیمی از وزن محلول پروتئین بود).
• محلول همچنان قابلیت تزریق روان از طریق سوزن‌های ظریف را داشت.
• داروها پس از ۱۰ چرخه انجماد و ذوب، همچنین در دماهای بالا بدون تجزیه باقی ماندند.

در این روش، ویژگی‌های فیزیکی ذرات خشک‌شده (مثل شکل و استحکام آنها) اهمیت بیشتری از ترکیب شیمیایی خود پروتئین دارند. به همین دلیل، می‌توان تقریباً هر نوع داروی پروتئینی را با این فناوری جدید آماده‌سازی کرد.

ورود به دنیای بیماران

تاکنون فناوری MoNi در آزمایش‌ها عوارض جانبی نداشته است. اکنون این فناوری به یک استارت‌آپ محلی واگذار شده است تا فرایند آن بهینه‌سازی و محصولات دارویی جدید توسعه یابد.

پژوهشگران معتقد هستند که این روش می‌تواند امکان تزریق خانگی داروهای پروتئینی قدرتمند را برای بیماران فراهم کند.