یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که صدای انسان می‌تواند الگوهای پنهان بیماری‌های مرتبط با حنجره از جمله سرطان حنجره را تشخیص دهد.
به گزارش تکناک، زمانی که با فرزند خود صحبت می‌کنید، با همکار خود گپ می‌زنید یا قهوه سفارش می‌دهید، شاید صدای شما طبیعی به نظر برسد، اما پشت این صداها می‌تواند سرنخ‌هایی از سلامت گلو پنهان شده باشد؛ سرنخ‌هایی که حتی پزشکان نیز در معاینات معمول متوجه آن نمی‌شوند.
این تحقیق که در مجله Frontiers in Digital Health منتشر شده، گامی در جهت آینده‌ای است که در آن تجزیه‌وتحلیل صدا می‌تواند به عنوان یک ابزار تشخیصی سریع مورد استفاده قرار گیرد، به‌ویژه برای افرادی که در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و دسترسی آسانی به پزشکان متخصص ندارند.
فهرست مطالب
چگونه سرطان حنجره تشخیص داده می‌شود؟
بر اساس گزارش‌ها، در سال ۲۰۱۷ حدود ۱۳ هزار نفر به سرطان حنجره مبتلا شدند و بیش از ۳,۷۰۰ نفر جان خود را به دلیل این بیماری از دست دادند. همچنین یک مطالعه نشان داده است که حدود ۱۲ درصد افراد دچار ضایعات خوش‌خیم در تارهای صوتی هستند. این مشکلات به‌ویژه برای افرادی که شغل آنها به صدای واضح و سالم وابسته است، مثل معلم‌ها، خواننده‌ها و فروشنده‌ها، می‌تواند نگران‌کننده باشد.
برای تشخیص مشکلات تارهای صوتی، اغلب به دستگاه‌های پیشرفته و مراجعه به مراکز تخصصی نیاز است. اما این مراکز در مناطق روستایی یا دورافتاده همیشه در دسترس نیستند. بیشتر بیماران باید آزمایشی به نام لارنگوسکوپی انجام دهند؛ یعنی پزشک با یک دوربین کوچک از راه بینی یا دهان، تارهای صوتی را بررسی می‌کند. با وجود این، امکان دارد تا زمانی که فرد متوجه تغییر در صدای خود شود، بیماری او وارد مراحل جدی‌تری شده باشد.
تار صوتی چیست؟
تارهای صوتی (یا چین‌های صوتی) دو نوار کوچک از بافت عضلانی در حنجره هستند که در بالای نای قرار دارند. هنگام حرف زدن یا آواز خواندن، جریان هوا از ریه‌ها، این تارها را به ارتعاش درمی‌آورد و صدا تولید می‌شود.
همان‌طور که سیم‌های گیتار با ارتعاش تولید صدا می‌کنند، تارهای صوتی نیز هنگام عبور هوا می‌لرزند. ضخامت و طول این تارها تعیین‌کننده زیر یا بمی صدا است. مردان معمولاً تارهای بلندتر و ضخیم‌تری دارند که ارتعاش آنها آهسته‌تر است و صدایی بم‌تر ایجاد می‌کنند، در حالی که تارهای صوتی زنان کوتاه‌تر و نازک‌تر هستند و صدای زیرتری تولید می‌کنند.
هرگونه مشکل مثل التهاب، پولیپ، توده‌های کوچک یا حتی سرطان می‌تواند باعث اختلال در ارتعاش تارهای صوتی شود و صدای فرد را گرفته یا خشن کند یا آن را تغییر دهد.
روش آزمایش پژوهشگران برای تشخیص سرطان حنجره
پژوهشگران صدای ۱۷۶ داوطلب از پنج مرکز پزشکی در آمریکای شمالی را بررسی کردند. این افراد همگی متن استانداردی به نام Rainbow Passage را خواندند. این متن شامل تمام آواهای زبان انگلیسی است و متخصصان صدا برای ارزیابی کیفیت گفتار از آن استفاده می‌کنند.
در این آزمایش، چهار شاخص اصلی صوتی بررسی شد:
- نسبت هارمونیک به نویز (HNR) یا وضوح صدا
- نوسانات زیر و بم
- تغییرات بلندی صدا
- فرکانس بنیادی (زیر یا بمی کلی صدا)
در میان ویژگی‌های مختلف صدا، میزان وضوح و تغییرات آن بیشترین تفاوت را بین افراد سالم و کسانی نشان داد که مشکل تارهای صوتی دارند. زمانی که تارهای صوتی سالم باشند، صدا واضح و منظم است، اما اگر مشکلی وجود داشته باشد، این نظم به‌هم می‌ریزد و صدا حالت خش‌دار یا نویزدار پیدا می‌کند.
تفاوت بیشتر در مردان نسبت به زنان
بررسی صداها نشان داد مردانی که دچار ضایعات خوش‌خیم تارهای صوتی بودند، صدای آنها بیشتر از دیگران حالت نویزدار و نامنظم داشت. صدای آنها به‌وضوح با صدای مردان سالم یا مبتلا به سرطان تفاوت داشت. اما در مورد زنان، تفاوت‌ها چندان مشخص نبود، چرا که تعداد کمی از زنان در این تحقیق شرکت کرده بودند.
این روش تشخیصی می‌تواند برای جوامع محروم یا افراد پرخطر مانند سیگاری‌ها، مبتلایان به رفلاکس معده، افرادی که فشار زیادی به تارهای صوتی وارد می‌کنند و افراد شاغل در مشاغل صدامحور ارزشمند باشد.
اپلیکیشن‌های موبایل، پزشک‌ها یا خدمات پزشکی از راه دور می‌توانند با بررسی صدای فرد، تغییرات مشکوک را تشخیص دهند و او را برای بررسی دقیق‌تر به متخصص ارجاع دهند. البته پژوهشگران می‌گویند که این روش نمی‌تواند جای معاینه حضوری را بگیرد، بلکه فقط برای شناسایی اولیه کاربرد دارد.
محدودیت‌ها و گام‌های آینده
در این تحقیق فقط ۲۳ نفر که مشکل تارهای صوتی داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. از آنجایی که تعداد شرکت‌کنندگان کم بود، تنوع جمعیت پایین بود و اطلاعات کاملی از سوابق پزشکی آنها وجود نداشت، نتایج این مطالعه محدودیت‌هایی دارد. برای اینکه بتوان به این نتایج اعتماد کرد، باید تحقیقات گسترده‌تری با افراد بیشتر و متنوع‌تر انجام شود.
با وجود محدودیت‌هایی این تحقیق، نتایج آن نشان می‌دهد که می‌توان از صدای انسان به‌عنوان یک ابزار دیجیتال برای بررسی وضعیت سلامت استفاده کرد. در آینده، شاید صدای ما مثل فشار خون یا دمای بدن، به‌طور معمول برای پایش سلامت به کار رود.
