پهپاد ها چگونه چهره شهرها را متحول می‌کنند؟

پهپاد ها در حال تغییر چهره شهرها هستند و از آنها برای برنامه ریزی شهری، ساخت و ساز و افزایش ایمنی استفاده می شود.

به گزارش تک ناک، همانطور که مطالعات وزارت حمل و نقل بریتانیا نشان داده است، تعدادی از مردم درک محدودی از کاربرد عملی هواپیماهای بدون سرنشین دارند.

اینکه اکثر مردم بتوانند روش هایی را که پهپادها بر آینده ما تأثیر می گذارند را درک کنند بسیار مهم است. به‌عنوان متخصص در زمینه‌های آینده طراحی شهری و حمل و نقل، امیدواریم این مرور کوتاه از پنج روشی که پهپادها ممکن است بر طراحی ساختمان و شهر ها تأثیر بگذارند، دانشی در مورد چگونگی تغییر احتمالی شرایط ارائه دهیم.

1. ایجاد مدل های دیجیتالی ساختمان ها

هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند از ساختمان‌ها عکس بگیرند. از این عکس ها می توان برای ساخت مدل‌های سه بعدی ساختمان‌ها در نرم‌افزار طراحی به کمک رایانه استفاده کرد.

این مدل ها دقتی در حدود یک سانتی متر دارند. آنها را می توان با داده های دیگر مانند اسکن سه بعدی از فضای داخلی با استفاده از پهپادها یا اسکنرهای لیزری ترکیب کرد تا تصویر کاملاً دقیقی از ساختار برای نقشه برداران، معماران و مشتریان به دست آورد.

استفاده از این مدل های دیجیتال با ارائه یک منبع واحد که معماران و برنامه ریزان شهری می توانند به آن دسترسی داشته باشند، باعث صرفه جویی در  زمان و هزینه در فرآیند ساخت و ساز می شود.

2. 2. شبیه سازی ساختمان های میراث فرهنگی

استودیو دریفت یک تیم چند رشته‌ای متشکل از هنرمندان هلندی است که از پهپاد برای ساختن تصاویر از طریق نمایش‌های با هواپیماهای بدون سرنشین در فضای باز در مکان‌های ثبت شده میراث ملی آسیب‌دیده شهر ها مانند نوتردام در پاریس، کولوسئوم در رم و ساگرادا فامیلیا گائودی در بارسلون استفاده کرده‌اند.

پهپادها می توانند به طور مشابه در آینده نزدیک برای کمک به برنامه ریزان برای تجسم تأثیر نهایی بازسازی یا ساخت و ساز بر روی یک ساختمان آسیب دیده یا نیمه تمام استفاده شوند.

3. تحویل مرسوله

ظهور خدمات تحویل مرسوله با پهباد شاهد ایجاد تغییرات قابل توجهی در ساختمان‌ها در جوامع ما خواهد بود، این سرویس نیاز به ایجاد سکوهای فرود در مراکز اجتماعی، فروشگاه‌ها و مبدا ارسال مرسوله خواهد داشت.

به احتمال زیاد سکوهای فرود روی سقف منازل مسکونی و مراکز اختصاصی تحویل پهپاد نصب شده است. تحقیقات نشان داده است که هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند برای حمل مرسوله به دورترین نقاط در بریتانیا، آلمان، فرانسه و ایتالیا کمک کنند. معماران آینده باید این امکانات را به طراحی ساختمان خود اضافه کنند.

4. ساخت و ساز با پهپادهای مجهز شده با چاپگرهای سه بعدی

دو پروژه تحقیقاتی از شرکت معماری، طراحی، برنامه ریزی و مشاوره Gensler و دیگری از کنسرسیومی به رهبری کالج امپریال لندن (شامل دانشگاه کالج لندن، دانشگاه باث، دانشگاه پنسیلوانیا، دانشگاه کوئین مری لندن و دانشگاه فنی مونیخ ) به نام Empa در حال آزمایش پهپادهای مجهز به چاپگرهای سه بعدی است. این پهپادها برای ساخت پناهگاه‌های اضطراری یا تعمیر ساختمان‌ها در ارتفاعات قابل توجه بدون نیاز به داربست یا در مکان‌های صعب العبور کارآمد هستند و مزایای ایمنی ارائه می‌کنند.

Gensler قبلاً از هواپیماهای بدون سرنشین برای تعمیر توربین‌های بادی استفاده کرده است و محققان در امپریال کالج در حال بررسی گروه‌های پهپادهای زنبور مانند هستند که با هم کار می‌کنند تا بتوانند از روی نقشه ساختمان  بسازند.

پهپادها با یکدیگر هماهنگ می شوند تا مسیری از پیش تعریف شده را در پروژه ای به نام Aerial Additive Manufacturing طی کنند. در حال حاضر، این کار صرفاً نمایشی از فناوری است و کار بر روی یک ساختمان خاص نیست.

در آینده، پهپادها مجهز به چاپگرهای سه بعدی می توانند به ساخت سریع ساختمان های بسیار سفارشی شده کمک کنند، اما اینکه استفاده از پهباد ها برای ساخت ساختمان چگونه می تواند تعریف نیروی کار و عواقب بالقوه استفاده از پهپاد را در انجام اینگونه کار ها تغییر دهد هنوز مشخص نیست.

5. نظارت چابک

پهپادها امکانات جدیدی را فراتر از امکانات موجود برای نظارت از راه دور سیسستم های فعلی تلویزیون مدار بسته مانند ارائه می کنند.

هواپیماهای بدون سرنشین با دوربین‌ها و حسگرهای متکی بر سیستم‌های نرم‌افزاری پیچیده مانند نشانگرهای بیومتریک و «تشخیص چهره» احتمالاً سطح بعدی سیستم های نظارتی خواهند بود که توسط دولت‌ها و نیروهای پلیس اعمال می‌شود و همچنین نظارت امنیتی را برای صاحبان خانه فراهم می‌کند. پهپادها احتمالاً مجهز به سیستم های نظارتی خواهند شد که می‌توانند با نیروهای امنیتی یا پلیس ارتباط برقرار کنند.

پهپادهای مورد استفاده در این روش می‌توانند به ساختمان‌های ما کمک کنند تا نسبت به نفوذ بیشتر واکنش نشان دهند و با آب و هوای متغیر سازگار شوند. هواپیماهای بدون سرنشین ممکن است قسمت‌هایی از ساختمان مانند سایه بان ها را با دنبال کردن مسیر حرکت خورشید برای جلوگیری از گرم شدن بیش از حد ساختمان ها در تابستان جابجا کنند.