عملکرد پردازنده M5 اپل در ویندوز حتی در محیط مجازی، امتیاز تکرشتهای را به ۱,۶۰۰ رساند و پردازندههای Core i9 شرکت اینتل و Ryzen شرکت AMD را پشتسر گذاشت.
به گزارش تکناک، پردازندههای سری M اپل همواره بهدلیل عملکرد قدرتمند در اکوسیستم بومی خود مشهور بودهاند؛ اما آزمایشی جدید نشان میدهد که قدرت معماری اپل حتی در محیطهای غیربومی نیز میتواند شگفتانگیز باشد. بهتازگی کاربری چینی با نام مستعار «انپسیفیک» (NPCIFIC)، نتایج بنچمارک پردازنده M5 اپل را در نرمافزار CPU-Z تحت ویندوز ۱۱ که به صورت مجازی اجرا شده، منتشر کرده و آن را دربرابر بهترینهای اینتل و AMD، یعنی Core i9-14900KS و Ryzen 9 9950X3D، قرار داده است.
براساس نتایج منتشرشده، پردازنده M5 اپل در آزمون تکرشتهای CPU-Z به امتیاز خیرهکننده ۱,۶۰۰ دست یافته است. این امتیاز نهتنها بیشترین رکورد ثبتشده برای پردازنده اورکلاکنشده در پایگاه داده این بنچمارک است؛ بلکه رقبای خود را بهراحتی پشتسر میگذارد:
- اینتل Core i9-14900KS: با امتیاز ۹۵۲ (۶۸ درصد ضعیفتر از M5)
- AMD Ryzen 9 9950X3D: با امتیاز ۸۶۷ (۸۴/۵ درصد ضعیفتر از M5)

تامزهاردور مینویسد که این نتایج نشان میدهد یک هسته سفارشی Armv9 اپل با فرکانس ۴/۶۰ گیگاهرتز، حتی در محیط مجازیسازیشده، میتواند هستههای قدرتمند Raptor Cove اینتل و Zen 5 شرکت AMD را با اختلاف چشمگیری شکست دهد.
بااینحال، زمانی که نوبت به آزمون چندهستهای میرسد، برتری M5 از بین میرود. این پردازنده که به ۱۰ هسته بدون فناوری چندرشتهای همزمان (SMT) مجهز است، امتیاز ۵۹۷۶ را کسب کرد. این امتیاز از پردازندههای ۸ رشتهای بهتر است؛ اما در مقایسه با پردازندههای پیشرفته با تعداد هستههای بیشتر، رقابتی به نظر نمیرسد. برای مثال، این امتیاز تقریباً در سطح پردازنده Core i5-13450HX اینتل قرار میگیرد و بسیار کمتر از پردازندههایی مانند Ryzen 9 9950X3D است.
کارشناسان معتقدند که نتایج این بنچمارک را باید با درنظرگرفتن چند نکته مهم تحلیل کرد:
- محیط مجازیسازیشده: اجرای ویندوز ۱۱ روی ماشین مجازی میتواند بر عملکرد تأثیر منفی بگذارد و نتایج را از واقعیت دور کند.
- فقدان بهینهسازی: زمانبند (Scheduler) ویندوز ۱۱ برای کار با معماری پردازندههای سیلیکون اپل بهینه نشده است که این موضوع میتواند بهخصوص در عملکرد چندهستهای تأثیرگذار باشد.
- بنچمارک مصنوعی: CPU-Z بنچمارکی مصنوعی است و لزوماً عملکرد پردازنده در دنیای واقعی و نرمافزارهای کاربردی را نشان نمیدهد.
با وجود نکات یادشده، این آزمایش بهوضوح استراتژی اپل را در طراحی پردازنده نشان میدهد: تمرکز بر حداکثرسازی عملکرد تکرشتهای برای دستیابی به پاسخدهی سریع و بهرهوری انرژی چشمگیر. اگرچه این نتایج قطعی نیستند، کنجکاویها را درباره قدرت واقعی نسل بعدی پردازندههای اپل بهشدت افزایش دادهاند و جامعه فناوری منتظر آزمایشهای جامعتر و رسمیتر است.















