مطالعه‌ای جدید در چین نشان داده است که یوگا، تای‌چی، پیاده‌روی و دویدن از موثرترین ورزش‌ها برای درمان بی خوابی هستند.
به گزارش تکناک، بی خوابی یکی از شایع‌ترین اختلالات خواب است، که با مشکلاتی مانند دشواری در به خواب رفتن، بیدار شدن مکرر در طول شب یا بیدار شدن زودهنگام همراه است. این مشکل می‌تواند تمرکز فرد را مختل کند و خستگی، تحریک‌پذیری و کاهش کیفیت زندگی روزمره را به‌همراه داشته باشد.
در مطالعه‌ای جدید که در مجله علمی BMJ Evidence Based Medicine منتشر شده است، محققان چینی با بررسی ۲۲ آزمایش قدیمی، تأثیر هفت نوع تمرین ورزشی مختلف را بر کیفیت خواب و شدت بی‌خوابی تحلیل کرده‌اند. این پژوهش شامل ۱۳۴۸ بیمار مبتلا به بی خوابی و ۱۳ نوع درمان برای بهبود خواب بوده است.
فهرست مطالب
یافته‌های مطالعه
مهم‌ترین یافته‌های این مطالعه به شرح زیر است:
- یوگا: باعث افزایش تقریباً ۲ ساعته در زمان خواب می‌شود و زمان بیداری پس از به خواب رفتن را تا نزدیک به یک ساعت کاهش می‌دهد. یوگا با تمرکز بر تنفس و حرکات کنترل‌شده می‌تواند به کاهش اضطراب و افسردگی نیز کمک کند.
- تای‌چی: این هنر رزمی سنتی چینی با حرکات آرام و پیوسته و تأکید بر تنفس و آرامش بدنی، کیفیت خواب را به شکل محسوسی بهبود می‌بخشد. همچنین نقش موثری در مدیریت احساسات ایفا می‌کند.
- پیاده‌روی یا دویدن: این تمرینات با کاهش هورمون استرس (کورتیزول) و افزایش ملاتونین (هورمون تنظیم‌کننده چرخه خواب)، به کاهش شدت بی‌خوابی کمک می‌کنند.
تاثیر ورزش در برابر روش‌های دیگر درمان بی خوابی
همچنین محققان سایر روش‌های غیر ورزشی را در آزمایش‌ها بررسی کرده‌اند، که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- درمان شناختی-رفتاری (CBT)
- طب سوزنی
- ماساژ درمانی
- تغییرات سبک زندگی
نتایج نشان می‌دهد که درمان شناختی-رفتاری اغلب اثرگذاری بیشتری نسبت به دارو دارد و ماندگاری تأثیر آن نیز بیشتر است. با وجود این، کمبود متخصصان آموزش‌دیده در این حوزه، مانعی جدی برای دسترسی گسترده به این درمان محسوب می‌شود.
ورزش، راهکاری ساده و مؤثر برای بهبود خواب
محققان نتیجه‌گیری کردند: «این یافته‌ها بار دیگر نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند به عنوان یک روش درمانی مؤثر برای بی خوابی مورد استفاده قرار گیرد.»
با در نظر گرفتن مزایایی مثل هزینه پایین، کم بودن عوارض و دسترسی آسان، روش‌هایی مانند: یوگا، تای‌چی و پیاده‌روی گزینه‌هایی ایدئال برای بهبود و درمان بی خوابی هستند.
با وجود این، پژوهشگران تأکید کردند که برخی از مطالعات مورد بررسی دارای محدودیت‌های روشی بوده‌اند و برای تایید قطعی نتایج، به انجام مطالعات گسترده‌تر و با کیفیت بالاتر نیاز است.
