فهرست مطالب
در تاریخ درخشان نوآوریهای چینی، چهار اختراع همواره ستونهای تمدن محسوب میشدند: دیوار بزرگ که مرزها را تعریف کرد، باروت که جنگ را بازتعریف کرد، کاغذ و چاپ که اندیشهها را گسترش داد، و آتشبازی که آسمانها را روشن کرد.
به گزارش تکناک، حالا بین تاریخ و هولوگرافی، چین یک شگفتی پنجم نیز به این فهرست افزوده است: نمایشهای پهپادی رکوردشکن و بینظیر. شب ۱۷ اکتبر ۲۰۲۵، آسمان لیویانگ؛ شهر مشهور به «پایتخت جهانی آتشبازی»، شاهد یک رویداد بیسابقه بود. ۱۵٬۹۴۷ پهپاد به صورت هماهنگ به پرواز درآمدند و برجهای نورانی، گلهای درخشان و یک «درخت آسمانی» عظیم را بر افق حک کردند.
دقت و هماهنگی این اجرا چنان بود که رکوردهای جهانی گینس دو جایزه به آن اهدا کرد؛ نخست برای بیشترین پهپاد کنترلشده همزمان توسط یک کامپیوتر و دوم برای بیشترین تعداد پهپاد مجهز به آتشبازی، یعنی ۷٬۴۹۶ دستگاه. رکورد پیشین، متعلق به DAMODA Intelligent Control Technology در شنژن با ۱۰٬۱۹۷ پهپاد بود؛ نمایش لیویانگ آن را در هم شکست و استانداردی نوین برای هماهنگی هوایی تعیین کرد.

01
از 01هنر فناوری و خطر در نمایش پهپادی چین ترکیب میشوند!
این نمایش پهپادی چین توسط شرکت Gaoju Innovation در شنژن و با همکاری صنعتگران افسانهای آتشبازی لیویانگ اجرا شد و با نام «یک آتشبازی متعلق به من» رونمایی گردید. نامی شاعرانه که کاملا واقعی است؛ اینبار آتشبازی نه با باروت، بلکه با نرمافزار اجرا شد. هیچ فیتیلهای روشن نشد و هیچ پودری سوخت و هر نور و جرقهای با فرمانی دیجیتال متولد شد. برگزارکنندگان با افتخار گفتند: «باروت را با برنامهنویسی خالص جایگزین کردیم.»
در پس این نورپردازی خیرهکننده، دقت فناوری نهفته است که مرز میان هنر و خودمختاری را محو میکند. هر پهپاد مختصات، ارتفاع و مسیر از پیش تعیینشدهای داشت. با بهرهگیری از موقعیتیابی RTK، شبکه مش و بهروزرسانیهای فرکانس بالا، پهپادها با دقتی سانتیمتری حرکت کردند.
این رقص مکانیکی بر اساس منطق افزونگی و اجتناب از برخورد بود — منطقی که حتی ناسا نیز آن را تایید میکرد. اما زیبایی همیشه با خطر همگام است. تنها چند هفته قبل، نمایش پهپادی دیگری در لیویانگ به مشکل خورد؛ تعدادی از پهپادها در هوا دچار خرابی شدند، آتش گرفتند و با جرقه به سمت جمعیت سقوط کردند. این حادثه یادآور شد که هزاران پهپاد لیتیومی در یک فضای هوایی مشترک میتوانند به سرعت از هماهنگی به تهدید تبدیل شوند.

فراتر از این حوادث، تهدیدی عمیقتر نهفته است. همان سیستمهای همگامسازی که قادر به خلق اژدهای نورانی در آسمان شب هستند، میتوانند با کوچکترین تغییر نرمافزاری هرج و مرج رزمی ایجاد کنند. این فناوری دستهای که الهامبخش شگفتی است، میتواند برای دفاع، شناسایی یا تخریب نیز به کار رود. چنین تشکیلات خودگردان میتوانند زمین را نقشهبرداری کنند، سیگنالها را مختل نمایند یا بارهای رزمی را در موجهای هماهنگ تحویل دهند؛ احتمالی که استراتژیستهای نظامی پیشتر آن را مشاهده کردهاند.
در حالی که جمعیت حاضر در لیویانگ از زیبایی نمایش پهپادی چین لذت میبردند، استراتژیستها در نقاط دیگر، پتانسیل آن را زیر نظر داشتند. ترکیب ماهرانه بین هنر و کنترل تاکتیکی هرگز تا این حد زیبا و شفاف به نمایش گذاشته نشده بود. دستاوردهای Gaoju Innovation، هم از نظر فنی و هم نمادین، شایسته تحسین است.
با این حال، نمیتوان زمزمهای را که زیر تشویقها جاری بود و هشدار میداد درباره آنچه این مهارت در آسمانهای کمتر صلحآمیز میتواند رقم بزند، نادیده گرفت. برای اکنون، نمایش لیویانگ همچنان پیروزی شگفتی بر تردید باقی مانده است؛ لحظهای که قدیمیترین آتش بشریت با درخشانترین نور فناوری نوین دیدار کرد. این نمایش نشان داد که ما میتوانیم شگفتی را به همان سادگی که روزگاری در سنگ حک میکردیم، اکنون با کد برنامهنویسی خلق کنیم. با این حال، وقتی «درخت نورانی» در تاریکی شب محو شد، پرسشی در دود باقی ماند: آیا نمایش بعدی ما جشن خواهد بود یا تمرینی هشداردهنده؟