چین از نخستین پهپاد عمودپرواز با موتور جت ویژه ناوهای جنگی رونمایی کرد

چین نخستین پهپاد عمودپرواز با موتور جت را رونمایی کرد که می‌تواند بدون باند از ناوهای جنگی برخیزد و مأموریت‌های شناسایی و تهاجمی انجام دهد.

به گزارش تک‌ناک، این پروژه پس از ۱۰ سال تلاش به سرانجام رسید؛ توسعه آن از سال ۲۰۱۵ آغاز شد و در سال ۲۰۱۹ به یک طراحی پایدار دست یافت. مهندسان هوافضای چینی اعلام کردند که این سامانه می‌تواند از تقریباً هر ناو جنگی به پرواز درآید و سپس به پرواز کروز سریع و دوربرد تغییر وضعیت دهد.

به گزارش South China Morning Post، این پهپاد بدون سرنشین که نیازی به باند ندارد، توسط تیمی از دانشگاه Beihang در پکن و به رهبری استادان همکار Wang Yaokun و Qiu Yuting ساخته شده است. این دانشگاه از جمله مراکز تحقیقاتی هوانوردی چین است که در فهرست تحریم‌های ایالات متحده قرار دارد.

برخلاف XQ-58A Valkyrie نیروی هوایی ایالات متحده، که برای برخاست به باند یا عرشه ناو نیازمند است، پهپاد چینی توانسته است در یک سازه واحد، توان بالابر عمودی روتورها را با سرعت موتور توربوجت ترکیب کند. این قابلیت به نیروی دریایی چین امکان می‌دهد که پهپادهای شناسایی و تهاجمی را از ناوشکن‌ها، ناوچه‌ها و شناورهای آبی‌خاکی فاقد عرشه ناو هواپیمابر به کار گیرد.

پژوهشگران در مقاله‌ای که ۱۵ ژوئیه در مجله چینی Aero Weaponry منتشر شد، اعلام کردند که این پهپاد از نظر سرعت در مقایسه با سایر پهپادهای عمودپرواز «برتری چشمگیری» دارد. طراحی آن شامل روتورهای کوچک برای برخاست و فرود و سپس تغییر به پرواز با موتور توربوجت است.

سامانه پوشش جمع‌شونده که به‌ صورت اختصاصی ثبت اختراع شده است، پس از پرواز، روتورهای غیرفعال را می‌پوشاند و در آزمایش‌های تونل باد تا ۶۰ درصد مقاومت هوا را کاهش می‌دهد. به این ترتیب پهپاد می‌تواند با ظاهری مشابه پهپادهای جت‌محور متداول پرواز کند.

بدنه این پهپاد عمودپرواز با موتور جت از فیبرکربن T-700 تقویت‌شده با رزین‌های اصلاح‌شده ساخته شده است. این ترکیب مقاومت کافی برای فرودهای مکرر روی عرشه را فراهم می‌کند و در عین حال سبک‌وزنی لازم را حفظ می‌نماید. بخش‌هایی از بدنه که در معرض حرارت موتور جت قرار دارند، با پوشش مقاوم حرارتی محافظت می‌شوند و توان تحمل دمای بالای ۱۲۹۲ درجه فارنهایت را دارند.

سامانه پیشرانش پهپاد به یک موتور توربوجت فشرده برای پرواز کروز و یک سامانه روتور الکتریکی برای شناوری و فرود متکی است. آزمایش‌های پروازی نشان داد که تغییر وضعیت از شناوری به پرواز رو به جلو بسیار روان انجام می‌شود. نسخه آزمایشی ۴۵ کیلوگرمی این پهپاد موفق شد به‌راحتی به سرعت ۱۴۲ مایل بر ساعت برسد.

اسناد عمومی دانشگاه Beihang نشان می‌دهد که این پهپاد برای «هماهنگی چندپهپادی، شناسایی پرسرعت و برخاست و فرود عمودی از عرشه ناوشکن‌ها» طراحی شده است. یک کارشناس مستقل فناوری دفاعی چین در گفت‌وگو با Post توضیح داد که چنین پهپادهایی می‌توانند به‌صورت گروهی به کار گرفته شوند، از میان پدافند دشمن عبور کنند، عملیات شناسایی فوری یا حملات دقیق انجام دهند و بدون نیاز به پایگاه زمینی به ناو بازگردند.

این کارشناس تأکید کرد: «این قابلیت هر ناو جنگی بزرگ را به یک پایگاه عملیاتی خط مقدم تبدیل می‌کند. دشمن قادر نخواهد بود پیش‌بینی کند که حمله بعدی از کجا خواهد آمد.» به گفته تحلیلگران، این سامانه می‌تواند توان چین را برای فعالیت در اقیانوس‌های آرام و هند به‌طور چشمگیری افزایش دهد و امکان گشت‌زنی مداوم و واکنش سریع به شرایط را فراهم کند.

با وجود تمام مزایا، طراحی پهپاد عمودپرواز با موتور جت محدودیت‌هایی نیز دارد. در پرواز کروز پرسرعت، سامانه روتور حتی در حالت جمع‌شده، وزن و فضای اضافی ایجاد می‌کند که باعث کاهش ظرفیت محموله و کارایی سوخت می‌شود. همچنین در زمان پرواز عمودی، موتور توربوجت و سامانه سوخت غیرفعال باقی می‌مانند و این موضوع وزن اضافی تحمیل می‌کند.

این محدودیت‌ها، برد و ظرفیت حمل را در مقایسه با پهپادهای تمام‌جت مانند Global Hawk یا XQ-58A کاهش می‌دهد. بنابراین پهپاد چینی فقط برای مأموریت‌های شناسایی، جنگ الکترونیک یا حملات سبک مناسب خواهد بود. در همین رابطه کارشناس چینی خاطرنشان کرد: «آزادی عملیاتی همیشه بهایی دارد.»