بررسی محققان نشان می دهد تأخیر در قطع دستگاه حمایت حیاتی از بیماران دچار آسیب مغزی شدید ممکن است به زنده ماندن و بازیابی استقلال در فعالیت‌های روزمره منجر شود.
به گزارش تک‌ناک،نتایج این مطالعه که توسط محققان Mass General Brigham انجام شده است پیشنهاد می‌کند که تأخیر در تصمیم‌گیری برای قطع حمایت حیاتی می‌تواند برای برخی بیماران مفید باشد.
آسیب تروماتیک مغزی شدید (TBI) یکی از دلایل اصلی بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر در سراسر جهان است که سالانه بیش از پنج میلیون نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. پیش‌بینی نتایج پس از آسیب مغزی می‌تواند دشوار باشد، با این حال از خانواده‌ها خواسته می‌شود که در مورد ادامه یا لغو درمان پایدار طی چند روز پس از آسیب، تصمیم بگیرند.
در این مطالعه نتایج بالینی را برای بیماران مبتلا به TBI که در مطالعه تغییر تحقیقات و دانش بالینی در TBI (TRACK-TBI) ثبت نام کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند که دستگاه آنها قطع شد. محققان کشف کردند که برخی از بیمارانی که این دستگاه برای آنها قطع شده بود، ممکن است چند ماه پس از آسیب جان سالم به در برده و سطحی از استقلال را به دست آورند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که تأخیر در تصمیم‌گیری در مورد لغو حمایت از زندگی ممکن است برای برخی از بیماران مفید باشد.
موانع تصمیم‌گیری برای بیماران TBI
معمولاً از خانواده‌ها خواسته می‌شود تا در عرض 72 ساعت پس از آسیب مغزی، تصمیماتی را برای حذف اقدامات حمایتی مانند تنفس مکانیکی، اتخاذ کنند. اطلاعات ارائه شده توسط پزشکان مبنی بر پیش‌آگاهی عصبی ضعیف، شایع‌ترین دلیلی است که خانواده‌ها از اقدامات حمایتی خودداری می‌کنند. با این حال، در حال حاضر هیچ دستورالعمل پزشکی یا الگوریتم دقیقی وجود ندارد که تعیین کند کدام بیماران مبتلا به TBI شدید احتمالاً بهبود می‌یابند.
تجزیه و تحلیل داده‌ها و یافته‌ها
محققان با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده در یک دوره 7.5 ساله روی 1392 بیمار TBI در بخش‌های مراقبت‌های ویژه در 18 مرکز در ایالات متحده، یک مدل ریاضی برای محاسبه احتمال لغو درمان پایدار ایجاد کردند که بر اساس ویژگی‌هایی مانند جمعیت‌شناسی، عوامل اجتماعی-اقتصادی و ویژگی‌های آسیب استوار بود. سپس آنها افرادی را که درمان پایدار برای آنها لغو نشده بود (WLST-) با افرادی با نمرات مدل مشابه که درمان پایدار برای آنها لغو شده بود (WLST +)، مقایسه کردند.
پتانسیل بازیابی و تأثیر خروج زودهنگام
بر اساس پیگیری نتایج شش ماهه تخمین زده شده بخش قابل توجهی از افرادی(بیش از 40 درصد) که درمان برای آنها لغو نشده بود، مقداری استقلال در فعالیت‌های روزانه مشاهده شد. علاوه بر این، محققان کشف کردند که باقی ماندن در حالت نباتی یک نتیجه غیرمحتمل تا شش ماه پس از آسیب است. نکته مهم این است که هیچ یک از بیماران فوت شده در این مطالعه دچار مرگ مغزی نشدند و بنابراین نتایج برای مرگ مغزی قابل استفاده نیست.
پیشگویی خود محقق در درمان TBI
به گفته محققان، یافته‌ها نشان می‌دهد که یک پیشگویی دوره‌ای و خودشکوفایی وجود دارد: پزشکان بر اساس داده‌های پیامدها تصور می‌کنند که بیماران عملکرد ضعیفی خواهند داشت. این فرض منجر به قطع درمان که به نوبه خود نرخ نتایج ضعیف را افزایش می‌دهد و حتی منجر به تصمیم‌گیری‌های بیشتری برای حذف درمان حمایت از ادامه زندگی می‌شود.
نیاز به تحقیقات بیشتر و تصمیم‌گیری محتاطانه
محققان می‌گویند که برای درک مسیرهای بهبودی متغیر برای بیمارانی که دچار آسیب‌های مغزی شده‌اند، مطالعات بیشتری لازم است.
دکتر یلنا بادین، نویسنده مسئول این مطالعه گفت: یافته‌های ما از یک رویکرد محتاطانه‌تر برای تصمیم‌گیری زودهنگام در مورد قطع درمان پشتیبانی می‌کند. آسیب تروماتیک مغزی یک بیماری مزمن است که برای درک نتایج بیمار نیاز به پیگیری طولانی مدت دارد. به تعویق انداختن تصمیم‌گیری‌ها در مورد ادامه دادن درمان ممکن است برای شناسایی بهتر بیمارانی که ممکن است وضعیت آنها بهبود یابد، ضروری باشد.
