محققان دانشگاه کیوشو ژاپن هشدار داده‌اند که کاهش 32 درصدی زباله‌های پلاستیکی تا سال 2035 برای جلوگیری از آسیب‌های بیشتر به اکوسیستم‌های دریایی ضروری است.
به گزارش تکناک،تحقیقات این دانشمندان نشان می‌دهد که حداقل این میزان کاهش در آلودگی پلاستیکی لازم است تا از افزایش قابل توجه در میزان آلودگی‌های آب جلوگیری شود. نقشه‌برداری از حرکت زباله‌های پلاستیکی و بررسی اثرات مخرب آن بر دریاها به تیم تحقیقاتی این امکان را داده تا با استفاده از مدل‌های کامپیوتری، سناریوهای مختلف را شبیه‌سازی و میزان تاثیرات کاهش آلودگی را بررسی کنند.
گزارشی که توسط محققان دانشگاه کیوشو در مجله Marine Pollution Bulletin منتشر شده، برای اولین بار این هدف عددی مشخص برای مقابله با آلودگی پلاستیکی جهانی در دریاها را تعیین کرده است.
آلودگی پلاستیکی دریایی به یک موضوع رو به رشد برای جهان تبدیل شده است و اگر اقدامات قابل توجهی انجام نشود، وضعیت بدتر خواهد شد.
برای چندین سال، پروفسور آتسوهیکو ایسوبه از مؤسسه تحقیقات مکانیک کاربردی دانشگاه کیوشو در حال کار روی نظارت و پیگیری آلودگی پلاستیکی در اقیانوس‌ها بوده است.
در سال ۲۰۲۲، تیم تحقیقاتی او گزارش داد که حدود ۲۵.۳ میلیون تن متریک زباله پلاستیکی وارد اقیانوس‌های ما شده است، که حدود دو سوم آن قابل نظارت نیست.
فهرست مطالب
پیگیری آلودگی پلاستیکی با مدل‌های پیشرفته
چیسا هیگوچی، نویسنده اول این مطالعه گفت: «تحقیقات من روی پیگیری مسیر زباله‌های پلاستیکی پس از رها شدن در منابع آبی مانند: رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها متمرکز است. ما از مدل‌های کامپیوتری برای پیگیری حرکت و تجزیه پلاستیک‌ها در طول زمان استفاده می‌کنیم.»
زباله‌های پلاستیکی برای مدت طولانی باقی می‌مانند. با وجود این، پلاستیک‌های بزرگ‌تر به تدریج به ذرات پلاستیکی کوچک‌تر تجزیه می‌شوند.
در حالی که پلاستیک‌های بزرگ‌تر را می‌توان راحت‌تر جمع‌آوری کرد، اما پس از تبدیل به اندازه کمتر از ۵ میلی‌متر، به عنوان میکروپلاستیک‌ها دسته‌بندی می‌شوند، که جمع‌آوری آنها دشوارتر است و ماهی‌ها بیشتر احتمال دارد آنها را مصرف کنند.
بنابراین حتی اگر امروز زباله‌ریزی متوقف شود، مقدار میکروپلاستیک‌ها همچنان افزایش خواهد یافت.
در اجلاس G20 اوساکا در سال ۲۰۱۹، نمایندگان چشم‌انداز اقیانوس آبی اوساکا را معرفی کردند، که هدف آن متوقف کردن افزایش آلودگی پلاستیکی دریایی تا سال ۲۰۵۰ است. این ابتکار به دنبال بهبود استراتژی‌های مدیریت زباله در سراسر جهان از طریق همکاری بین‌المللی است.
هیگوچی توضیح داد: «ما می‌خواستیم متوجه شویم چه سناریویی برای موفقیت چشم‌انداز اقیانوس آبی اوساکا ایدئال خواهد بود. بنابراین از شبیه‌سازی محاسباتی همراه با مطالعات میدانی استفاده کردیم تا درک کنیم پلاستیک‌ها کجا و چگونه وارد اقیانوس‌ها می‌شوند.
تجزیه پلاستیک و مسیرهای انتشار
محققان بررسی کردند که چه مدت طول می‌کشد تا انواع مختلف پلاستیک به ذرات کوچک‌تر تجزیه شوند. همچنین آنها داده‌هایی از مسیرهای انتشار پلاستیک از رودخانه‌ها و منابع دیگر که به اقیانوس منتهی می‌شوند، جمع‌آوری کردند.
هیگوچی اعلام کرد: «آنچه ما به دست آوردیم شبیه به نقشه‌های پیش‌بینی آب و هوا است، اما به جای نشان دادن زمان و مکان بارش، این نقشه‌ها سناریوهای مختلفی را نشان می‌دهند که پلاستیک‌ها چه زمانی و کجا به پایان می‌رسند.»
بر اساس مسیرهای آنها، کاهش زباله‌های پلاستیکی وارد شده به اقیانوس‌ها به میزان ۳۲ درصد، معادل ۸.۱ میلیون تن، تا سال ۲۰۳۵ در نهایت باعث بیش از ۵۰ درصد کاهش پلاستیک در اقیانوس‌ها تا سال ۲۰۵۰ خواهد شد.
این اثر در مناطق به شدت آلوده مانند: دریای زرد و دریای شرقی چین حتی بیشتر است. بر اساس سناریوهای تیم تحقیقاتی در اینجا، زباله‌های پلاستیکی می‌توانند تا ۶۳ درصد کاهش یابند.
هیگوچی تصریح کرد: «این نه تنها به چشم‌انداز اقیانوس آبی اوساکا اهداف مشخصی می‌دهد، بلکه دولت‌ها و کسب‌وکارها نیز اهداف عددی کسب می‌کنند. اگر چه ما باید فراتر از پاکسازی آلودگی‌های موجود برویم. ما باید زباله‌های پلاستیکی جدیدی که وارد اقیانوس‌ها و رودخانه‌ها می‌شوند را نیز کاهش دهیم.»
ایسوبه نیز نتیجه‌گیری کرد: «اگر از استراتژی‌هایی مانند: بهبود مدیریت زباله، ترویج جایگزین‌های قابل استفاده مجدد به جای پلاستیک‌های یکبار مصرف و افزایش آگاهی عمومی استفاده کنیم، این هدف قابل دستیابی است. من خوشبین هستم که می‌توانیم راهی برای خروج از این وضعیت پیدا کنیم.»
