اگرچه انگل های خزنده پوست که به نام لیشمانیوز جلدی شناخته می شوند، زخم های پوستی بد شکل ایجاد می کنند، اما هیچ دردی ایجاد نمی کنند. این ویژگی به آنها اجازه می دهد تا درمان را به تعویق بیاندازند و به طور موثر بقای خود را طولانی تر کنند.
به گزارش تکناک، اکنون برای اولین بار، محققان به بررسی ضایعات روی پوست موش پرداخته اند تا ارزیابی کنند که آیا مسیرهای سیگنالینگ-متابولیک مسئول خنثی کردن درد هستند یا خیر. هدف این است که از این مکانیسم برای کمک به افرادی که از دردهای ناتوان کننده رنج می برند از طریق توسعه داروهای ضد درد غیر مخدر، استفاده کنیم.
ابی ساتوسکار، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: هیچکس نمی داند چرا ضایعات انگل های خزنده پوست بدون درد هستند اما تصور می شود که انگل به نوعی سیستم فیزیولوژیکی میزبان را دستکاری می کند.
وی ادامه داد: بر اساس دادههای ما، کاری که انگل های خزنده پوست انجام میدهند، مسیرهایی را ایجاد میکند که درد را سرکوب میکنند. ما هنوز درحال بررسی اینکه چگونه آنها این کار را انجام می دهند، هستیم. ما فرض میکنیم که هر مولکولی که حضور انگل تولید میکند، میتواند مسکنهای موثری برای سایر مشکلات سلامتی باشد.
محققان از طریق کار خود توانستند مواد شیمیایی مرتبط با سرکوب درد را با استفاده از بررسی ضایعات ایجاد شده بر روی موشها شناسایی کنند. این کار منجر به کشف متابولیتهای متعددی شد که متابولیت ها مولکولهایی هستند که واسطهها یا محصولات نهایی مجموعهای از واکنشهای شیمیایی هستند که در موجودات زنده برای حفظ حیات رخ میدهند و قبلاً با انسداد درک درد مرتبط بودند.
مسیرهای تسکین درد مرتبط با سیستم اندوکانابینوئید مغز که یک سیستم سیگنالینگ سلولی پیچیده است که نقش مهمی در تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف و حفظ هموستاز دارد، نیز شناسایی شد.
بسیاری از سوالات بی پاسخ مانده است
محققان اکنون در تلاش هستند تا بفهمند عفونت چگونه بر سلول ها تأثیر می گذارد و اینکه آیا این رابطه مستقیم است یا غیرمستقیم. اگرچه آنها میدانند که انگلها از این متابولیتهای مشاهدهشده برای تولید مثل تغذیه میکنند، اما کشف این که مسیرهای کلیدی سرکوب درد در ماکروفاژهای آلوده فعال نمیشوند، سؤالاتی را در مورد چگونگی تحریک این مکانیسمها و چگونگی بازآفرینی آنها ایجاد میکند.
این تحقیق تاکنون به تعداد پاسخهای سؤالات جدید منجر شده است. با این حال، دانشمندان همچنان می گویند که این یک گام مهم رو به جلو است. ساتوسکار میگوید: نکته هیجانانگیز این است که این اولین باری است که ما شروع به درک پایه سلولی چرایی عدم وجود درد در این ضایعات کردهایم.
لازم به ذکر است که لیشمانیوز با وجود بدون درد بودن، بی ضرر نیست. هنگامی که حشره حامل این انگل خطرناک نیش میزند، بیماری ایجاد شده عمدتاً بر اندامهای داخلی مانند طحال، کبد و مغز استخوان تأثیر میگذارد. اگرچه ضایعات پوستی همیشه مهم نیستند، اما این بیماری خطر تب طولانی مدت، کاهش وزن، هپاتواسپلنومگالی و کم خونی را به همراه دارد.
این تحقیق در مجله iScience منتشر شده است.