بررسی ها نشان می دهد در سال ۲۰۲۳، موجهای گرمای بیسابقه در اقیانوسها با پوشش ۹۶ درصدی سطح آبهای جهان، رکوردهای تاریخی را شکستند و زنگ خطر جدی برای اکوسیستمهای دریایی و امنیت غذایی جهانی به صدا درآوردند.
به گزارش تکناک، سال ۲۰۲۳ شاهد شدیدترین و طولانیترین موجهای گرمای دریایی ثبتشده در تاریخ بود؛ پدیدهای که تا ۵۲۵ روز ادامه داشت و ۹۶٪ از سطح اقیانوسهای جهان را دربر گرفت. این گرمایش بیسابقه، صخرههای مرجانی را نابود کرد و اکوسیستمهای دریایی و شیلات جهانی را با تهدید جدی روبهرو ساخت.
در این سال، اقیانوسهای جهان با موجهایی از گرمای شدید مواجه شدند که از نظر شدت، مدتزمان و وسعت بیسابقه بودند. برخی از این موجها بیش از ۵۰۰ روز ادامه داشتند و تقریباً سراسر سیاره را تحت تأثیر قرار دادند. افزایش دمای آب، مرجانها را سفید کرد، زنجیرههای غذایی را مختل ساخت و امنیت منابع دریایی را به خطر انداخت.

بر اساس یک تحلیل علمی جدید، موجهای گرمای دریایی (MHWs) سال ۲۰۲۳ از نظر شدت، پایداری و وسعت، بیسابقه بودند. پژوهشگران عوامل منطقهای این رویدادها را شناسایی کرده و آنها را با تغییرات گستردهتر در سیستم اقلیمی زمین مرتبط دانستهاند.
موج گرمای دریایی به دورههایی گفته میشود که دمای آب اقیانوس بهطور قابلتوجهی بالاتر از حد معمول میرود. این پدیده میتواند باعث سفیدشدگی مرجانها، مرگ جانداران دریایی و خسارات اقتصادی در شیلات و آبزیپروری شود. کارشناسان معتقدند که تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیتهای انسانی، عامل اصلی افزایش شدت و فراوانی این موجهاست.
در سال ۲۰۲۳، بخشهای وسیعی از اقیانوس اطلس شمالی، اقیانوس آرام گرمسیری، اقیانوس آرام جنوبی و اقیانوس آرام شمالی تحت تأثیر موجهای گرمای شدید قرار گرفتند.
برای بررسی این پدیده، یک دانشمند به نام تیانیون دونگ و همکارانش با استفاده از دادههای ماهوارهای، مطالعهای جامع انجام دادند.
فهرست مطالب
رکوردشکنی در شدت و گستره
نتایج نشان داد که موجهای گرمای سال ۲۰۲۳ از نظر شدت، مدتزمان و گستره، همه رکوردهای قبلی را پشت سر گذاشتهاند. این موجها چهار برابر طولانیتر از میانگین تاریخی بودند و ۹۶٪ از سطح اقیانوسها را پوشش دادند.
شدیدترین گرمایش در اقیانوس اطلس شمالی، اقیانوس آرام شرقی گرمسیری، اقیانوس آرام شمالی و اقیانوس آرام جنوبغربی رخ داد که در مجموع ۹۰٪ از کل ناهنجاریهای گرمایی اقیانوسها را تشکیل میدادند.

عوامل محرک موجهای گرما
یکی از چشمگیرترین موارد، موج گرمای اقیانوس اطلس شمالی بود که از اواسط سال ۲۰۲۲ آغاز شد و ۵۲۵ روز ادامه یافت. در جنوبغربی اقیانوس آرام، وسعت و مدتزمان گرمایش از تمام رویدادهای قبلی بیشتر بود. در اقیانوس آرام شرقی گرمسیری نیز، دمای آب در مراحل اولیه النینو تا ۱.۶۳ درجه سلسیوس افزایش یافت.
پژوهشگران چندین عامل مؤثر را شناسایی کردند که بسته به منطقه، متفاوت بودند. این عوامل شامل موارد زیر بود:
- تابش خورشیدی بیشتر به دلیل کاهش پوشش ابری
- بادهای ضعیفتر
- تغییرات غیرمعمول در جریانهای اقیانوسی
به گفته محققان، مقیاس و ماهیت موجهای گرمای ۲۰۲۳ ممکن است نشاندهنده تغییر مهمی در تعاملات اقیانوس و جو باشد که احتمالاً بهعنوان نشانهای اولیه از نزدیکشدن به نقطه عطف اقلیمی عمل میکند.