جامع‌ترین نقشه ژنتیکی سلول های بنیادی دهان تا به امروز، بینش جدیدی از مسیرهای توسعه تخصصی این سلول‌ها ارائه کرده است و دری را به روی مداخلات بازسازی‌کننده هدفمند مانند درمان‌هایی برای رشد استخوان باز می‌کند.
به گزارش تکناک، محققان موسسه ADA Forsyth و دانشگاه کارولینای شمالی، از تجزیه و تحلیل رونویسی تک سلولی برای بررسی دو جمعیت سلول های بنیادی دهان که از دندان عقل استخراج شده بودند، استفاده کردند و به طور جامع ژنوم آنها را ترسیم کردند. آنچه آنها در این دو نوع سلول بنیادی که سلول های بنیادی پالپ دندان (DPSC) و سلول های بنیادی لیگامان پریودنتال (PDLSC) بودند، یافتند، غیرمنتظره بود و تفاوت های کلیدی آنها، طرح جدیدی را برای تحقیقات بافت‌های بازسازی‌کننده ارائه می‌دهد.
آلپدوگان کانتارچی از موسسه ADA Forsyth توضیح داد: سلول های بنیادی دهان پالپ دندان و رباط پریودنتال، هر دو پتانسیل تبدیل شدن به هر نوع سلولی در بدن را دارند. ما می خواستیم کشف کنیم که چگونه آنها متفاوت هستند و آیا تفاوت‌هایی در ظرفیت آنها برای تمایز به انواع سلول های دیگر وجود دارد یا خیر.
مشخص شد که هر دو نوع سلول دارای هفت خوشه ژنی مختلف و در دسته‌های مختلف ژن‌هایی هستند که در مراحل خاصی از تمایز شرکت دارند. در حالی که چهار تا از این خوشه‌ها در هر دو جمعیت مشابه بودند، سه مورد به طور قابل ملاحظه ای متفاوت بودند. خوشه‌های منحصربه‌فرد PDLSC شبیه فیبروبلاست‌ها یا سلول‌هایی هستند که می‌توانند برای تشکیل بافت همبند تمایز پیدا کنند، خوشه‌های DPSC پتانسیل تمایز بالاتری داشتند و به راحتی و آسانی به استئوبلاست تبدیل می‌شوند که سلول‌هایی هستند که استخوان جدید را تشکیل می‌دهند یا استخوان موجود را ترمیم می‌کنند.
کانتارچی گفت: این اطلاعات جدید در مورد ترکیب ژنتیکی خاص و مکانیسم‌های تمایز در پالپ دندان و سلول های بنیادی لیگامان پریودنتال، عصر جدیدی از درمان‌های ترمیمی را رقم می‌زند. ما به‌طور موثر می‌توانیم یک سلول بنیادی را بر اساس ویژگی‌های متمایز آن برای ایجاد ترمیم بافت‌های دندانی بازسازی‌کننده هدفمند و سایر درمان‌های بازسازی‌کننده، انتخاب کنیم.
سلول‌های دندان عقل بر خلاف سایر تحقیقات روی این سلول‌های بنیادی، بدون کشت استخراج شدند و تحت آنالیز رونویسی تک سلولی قرار گرفتند. محققان این دو نوع سلول را گرفتند و آنها را به فیبروبلاست و استئوبلاست نیز تمایز دادند.
با شناسایی این که ترکیب ژنتیکی خوشه‌های DPSC آنها را مستعد تمایز استئوبلاست‌ها می‌کند، محققان بر این باورند که آنها سرنخ دیگری را در استفاده از درمان با سلول‌های بنیادی برای بازسازی دندان کشف کرده‌اند.
کانتارچی می گوید: قبل از این مطالعه، مردم معتقد بودند که سلول های بنیادی یا بسیار شبیه به یکدیگر هستند یا بسیار متفاوت از یکدیگر هستند. اکنون ما اطلاعات کافی برای مشاهده پتانسیل عظیم استفاده از ویژگی‌های خاص این سلول‌های بنیادی برای ایجاد درمان‌های ترمیمی مؤثرتر و هدفمند داریم.
این مطالعه در Journal of Dental Research منتشر شد.
