دانشمندان در دانشگاه تگزاس برای اولین بار در جهان با موفقیت یک موش با سیستم ایمنی 100 درصد عملکردی انسان و میکروبیوم روده شبیه انسان را ایجاد کردند.
به گزارش تکناک، این موشهای «به شدت انسانسازی شده» میتوانند در توسعۀ داروها و واکسنها تحول ایجاد کنند و دقت بیشتری در شبیهسازی بیماریها و پاسخهای ایمنی انسانی ارائه دهند.
این موش انسانسازی شده، عدم قطعیتها در پزشکی را از بین میبرد و این پتانسیل را دارد که انقلابی در شیوۀ آزمایش داروهای جدید و یافتن مکانیسمهای بیماریهای گوناگون ایجاد کند.
محققان مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس در سن آنتونیو در خلق نوعی از موش که پاسخ ایمنی مشابهی با انسان دارد، موفق شدهاند. در حالی که استفاده از موشها در تحقیقات رایج است و به عنوان یکی از بهترین حیوانات برای تحقیقات در نظر گرفته میشوند، امّا آنها هرگز نمیتوانند جایگزین کاملی برای انسان باشند. یکی از چالشهای اصلی، وجود ژنهای متعدد در موشها است که این ژنها با معادلهای انسانی تفاوت دارند، بنابراین سیستم ایمنی آنها به طور بسیار متفاوتی نسبت به ما واکنش نشان میدهد.
این نوع موش جدید که معروف به TruHuX یا THX است، این مانع تحقیقاتی را از بین میبرد. این موش با سیستم ایمنی انسان، در نهایت همانطور که هر یک از ما به درمان پاسخ میدهیم، جواب خواهد داد.
دکتر پائولو کاسالی، سرپرست این مطالعۀ پیشگامانه گفت: «موشهای THX بستری را برای مطالعات سیستم ایمنی انسان، توسعۀ واکسنهای انسانی و آزمایشهای درمانی فراهم میکنند.»
این موشها پتانسیل این را دارند که توسعۀ دارو و ایمونوتراپی را تا حد زیادی تسریع کنند، جدولهای زمانی آزمون و خطا را کاهش دهند و به دانشمندان این اجازه را بدهند تا درمانها را با اطمینان بیشتر در مورد اثربخشی و ایمنی، وارد آزمایشهای انسانی کنند.
همچنین این موشها، راه را برای ایمنی درمانیهای جدید سرطان، ساخت واکسنهای باکتریایی و ویروسی و شبیهسازی بیماریها باز میکنند.
در مقطعی از آینده، این احتمال وجود دارد که فناوری، ایجاد مدلهای مصنوعی پیچیده را برای جایگزینی حیوانات در آزمایشها تسهیل کند، امّا تا آن زمان، متأسفانه بخش مهمی از توسعۀ دارو و تحقیقات بیماریها عقب میافتد. دانشمندان دهها سال است که درحال کامل کردن موش انسانی خود هستند.
اولین مورد که در دهۀ 1980 برای شبیهسازی ویروس HIV انسانی و پاسخ بدن به آن مهندسی شد، همچنان بخش مهمی از تحقیقات به شمار میرود. تاکنون دانشمندان این مدل را با تزریق لنفوسیتهای محیطی انسان، سلولهای بنیادی خونساز نابالغ یا سایر سلولهای انسانی به موشهای دارای نقص ایمنی توسعه دادهاند. امّا این موشها اغلب عمر کوتاهی دارند و در نتیجۀ انسانسازی، آنها دچار انبوهی از مشکلات سلامتی میشوند و مشکلات مشابهی با مدلهای دیگر موشها دارند، چرا که سیستم ایمنی آنها واکنش بسیار متفاوتی نسبت به یک انسان نشان میدهد.
تیم تحقیقاتی کاسالی در موشهای دارای نقص ایمنی (جهش یافته NSG W41) شروع به تزریق سلولهای بنیادی انسانی خالص شده از خون بند ناف از طریق بطن چپ حیوان کردند. پس از یک دورۀ چند هفتهای، موشها از نظر هورمونی با استروژن نوع 17b-استرادیول (E2) آماده شدند. تحقیقات قبلی توسط این تیم نشان داده بود که این فرم قوی استروژن میتواند بقای سلولهای بنیادی و تمایز لنفوسیتها را تقویت کند و آنتیبادیها را در پاسخ به ویروسها و باکتریها نیز فعال نماید.
در نهایت، THX یک موش فرا انسانی است که دارای سیستم ایمنی کامل انسان، غدد لنفاوی، مراکز ژرمینال، سلولهای اپیتلیال تیموس انسان، لنفوسیتهای T و B انسان، لنفوسیتهای B حافظه و سلولهای پلاسما است.
این تیم اکنون از موشهای THX برای درک بهتر پاسخ ایمنی انسان به SARS-CoV-2، همچنین بررسی عوامل اپی ژنتیکی دخیل در فعالیت سلولهای پلاسمای انسانی و پاسخ آنتیبادی آنها استفاده میکند، که پتانسیل درمان ویروسها و سرطانهای جدید را دارد.
این مطالعه در مجلۀ Nature Immunology منتشر شد.
