اینتل در تلاش است دلیل اصلی خرابی‌های گزارش‌شده چیپ‌های Core i9 را پیدا کند. برخی از شرکای اینتل به‌روزرسانی‌های بایوس را برای رفع مشکلات ارائه کرده‌اند.
به‌گزارش تکناک، اینتل دستورالعمل‌هایی را برای شرکای تولید مادربرد خود درباره تنظیمات پیش‌فرض بایوس منتشر کرده است تا به رفع مشکلات ناپایداری کمک کند که برخی از کاربران پردازنده‌های Core i9 نسل‌های سیزدهم و چهاردهم با آن مواجه هستند. این دستورالعمل‌ها شامل تنظیمات پیشنهادی است که سازندگان مادربرد باید برای افزایش پایداری سیستم اعمال کنند. بااینحال، اینتل همچنان در حال بررسی ریشه اصلی مشکلات ناپایداری است.
تامزهاردور می‌نویسد دستورالعمل‌های اینتل شامل نموداری است که پارامترهای پیشنهادی برای اعمال به‌عنوان تنظیمات پیش‌فرض (مادربردهای نو) را نشان می‌دهد. این تنظیمات متشکل از فعال‌کردن فناوری‌های خاص اینتل و بهینه‌سازی ولتاژ و C-Stateها است.
اینتل توصیه می‌کند که CEP ،eTVB ،TVB، بهینه‌سازی ولتاژ TVB و C-Stateها به‌طور پیش‌فرض فعال باشند و ICCMAX Unlimited Bit به‌صورت پیش‌فرض غیرفعال و TjMax Offset روی 0 تنظیم شود. جنجالی‌ترین بخش از تنظیمات پیشنهادی اینتل محدودیت‌های توان است. برای ICCMax و ICCMax_App و Power Limit، اینتل محدودیت وات مشخصی را تعیین نکرده و آن را به‌عهده‌ی سازندگان مادربرد گذاشته است. بااینحال، تأکید می‌کند که تنظیم ICCMax نباید از ۴۰۰ آمپر تجاوز کند.
این تنظیمات پیشنهادی نشان می‌دهند که اینتل متقاعد نشده است که محدودیت‌های توان نامحدود مشکل اصلی باشد. به‌نظر می‌رسد درحال‌حاضر، اینتل بیشتر نگران پارامترهای دیگری مانند Current Excursion Protection و بهینه‌سازی ولتاژ TVB است که ظاهراً بر پایداری سیستم تأثیر می‌گذارند. نکته جالب دیگر اینکه اینتل محدودیت آمپر برای تنظیم ICCMax ارائه می‌دهد که بسیار کمتر از حداکثر ۵۱۲ آمپر استفاده‌شده سازندگان مادربرد است.
بااینحال، تضمینی وجود ندارد که این تنظیمات به‌طور کامل مشکلات ناپایداری را برطرف کند. اینتل تأیید کرده است که هنوز دلیل اصلی مشکلات نسل‌های سیزدهم و چهاردهم را پیدا نکرده است. در‌نتیجه، انتظار می‌رود که تنظیمات پیشنهادی اینتل در آینده و پس از یافتن مشکل تغییر کند. احتمال دارد اینتل پیشنهاد جایگزینی تراشه‌های آسیب‌دیده با نسخه‌های بهتری را بدهد که این مشکلات را نداشته باشند.
مشکلات ناپایداری مربوط به برخی از تراشه‌های نسل سیزدهم و چهاردهم (به‌ویژه پردازنده‌های Core i9) از زمان عرضه اولیه Core i9-13900K در اواخر سال ۲۰۲۲ وجود داشته است. بااینحال، چند ماه پیش با گزارش‌های متعدد از ناپایداری درون بازی در عناوین مبتنی‌بر موتور آنریل انجین ۵، این موضوع در کانون توجه قرار گرفت.
نظریه‌های زیادی درباره مشکلات ناپایداری وجود دارد و بسیاری معتقدند که این موضوع به میزان برقی مربوط است که این تراشه‌ها می‌توانند مصرف کنند. برخلاف AMD، اینتل دستورالعمل‌های سختی برای مصرف برق پردازنده‌های دسکتاپ خود ندارد و به شرکای تولید مادربرد اجازه می‌دهد تا محدودیت‌های توان را برای پردازنده‌ها تعیین کنند.
این موضوع باعث شده است تا اینتل در اواخر کار خود شهرتی برای داشتن تراشه‌های بسیار داغ و پرمصرف به‌دست آورد؛ به‌طوری‌که جدیدترین تراشه‌های Core i9 آن می‌توانند در شرایط مناسب یا نامناسب بیش از ۴۰۰ وات برق مصرف کنند.
یکی از عوامل اصلی در این گزارش‌های ناپایداری آن است که مشکلات یادشده برای همه کاربران اتفاق نمی‌افتد و به‌نظر می‌رسد تنها بخش نسبتاً کوچکی از تراشه‌ها تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد. ظاهراً قرعه‌کشی سیلیکون (اشاره به تفاوت ذاتی در عملکرد تراشه‌های حتی از یک نسل) به‌اندازه‌ای تأثیرگذار شده است که برخی از تراشه‌ها در انتهای «شکست» این طیف، حتی بدون اورکلاک‌کردن، بر پایداری پردازنده تأثیر می‌گذارند.
خبر خوشحال‌کننده این است که اینتل همچنان روی این موضوع کار می‌کند و برخی از شرکای تولید مادربرد آن، مانند گیگابایت و MSI و ایسوس، راهنماها یا به‌روزرسانی‌های بایوس را برای رفع مشکلات پایداری نسل‌های سیزدهم و چهاردهم در مادربردهای خود ارائه کرده‌اند.
خبر ناامیدکننده نیز این است که بسیاری از این راه‌حل‌ها بر عملکرد سیستم تأثیر منفی می‌گذارند. تا زمانی‌که اینتل نتواند راه‌حل مشخصی ارائه دهد، ناپایداری ممکن است همچنان برای برخی از تراشه‌ها مشکل‌ساز باشد.
