دانشمندان یک دستگاه قابل حمل ساخته‌اند که با استفاده از لیزر می‌تواند به شکل غیرتهاجمی خطر سکته مغزی را در مراحل اولیه به سرعت تشخیص دهد.
به گزارش تکناک، این فناوری با تحلیل تغییرات در جریان خون و بافت‌های مغز کار می‌کند و می‌تواند به شناسایی سریع‌تر و دقیق‌تر خطرات سکته کمک نماید. هدف از این ابزار جدید، ارائه راه‌حلی ساده و غیرتهاجمی برای کاهش خطرات ناشی از سکته و کمک به تشخیص زودهنگام است.
محققان از مؤسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) و دانشکده پزشکی Keck دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC)، یک دستگاه پوشیدنی مبتنی بر لیزر طراحی کرده‌اند که تغییرات جریان خون مغز و حجم آن را هنگام حبس نفس بیمار نظارت می‌کند. تحلیل این آزمایش در زمان واقعی می‌تواند بازخورد فوری در مورد خطر سکته مغزی بیمار ارائه دهد.
سیمون ماهلر، یکی از نویسندگان اصلی مطالعه گفت: «با این دستگاه، برای اولین بار بر اساس یک اندازه‌گیری فیزیولوژیکی، ما راهی خواهیم داشت که بدانیم آیا خطر سکته مغزی در آینده برای افراد قابل توجه است یا خیر. ما فکر می‌کنیم این دستگاه می‌تواند به معنای واقعی روش ارزیابی خطر سکته مغزی را متحول کند و در نهایت به پزشکان کمک نماید تا تعیین کنند که آیا وضعیت بیمار پایدار است یا در حال بدتر شدن می‌باشد.»
این دستگاه نور لیزر مادون قرمز را از طریق جمجمه به مغز می‌تاباند، در حالی که یک دوربین مجاور داده‌هایی را جمع‌آوری می‌کند که نور بازتاب شده پس از پراکنده شدن توسط جریان خون درون رگ‌های خونی را اندازه‌گیری می‌کند. این روش که به عنوان طیف‌سنجی کنتراست لکه‌ای (SCOS) شناخته می‌شود، نرخ جریان خون را با سرعت تغییر پراکندگی نشان می‌دهد.
در این مطالعه، تیم تحقیقاتی ۵۰ شرکت‌کننده را جذب کردند که پس از تکمیل یک پرسشنامه بر اساس ماشین حساب خطر سکته مغزی کلیولند به دو گروه با خطر بالا و پایین تقسیم شدند.
هر شرکت‌کننده به این دستگاه مجهز شد و نرخ و حجم جریان خون مغز آنها به مدت سه دقیقه تحلیل و از آنها درخواست شد در دقیقه اول نفس خود را حبس کنند.
حبس نفس باعث ایجاد استرس در مغز می‌شود، چرا که از اکسیژن محروم شده است و باقی بدن با پمپاژ بیشتر خون به این عضو واکنش نشان می‌دهند.
هنگامی که تنفس عادی از سر گرفته می‌شود، جریان خون سپس به سطح پایه یا عادی بازمی‌گردد. از طریق این فرایند، تحلیل SCOS دستگاه تفاوت‌های کلیدی بین گروه‌های با خطر پایین و بالا را شناسایی کرد.
چانگ‌هویی یانگ، یکی دیگر از محققان این مطالعه بیان کرد: «با افزایش سن، رگ‌های خونی سفت‌تر می‌شوند و افراد را بیشتر در معرض سکته مغزی قرار می‌دهند. با درخواست از فرد برای حبس نفس، ما می‌توانیم از SCOS برای اندازه‌گیری میزان گسترش رگ‌های خونی و سرعت بیشتر جریان خون درون رگ‌ها در پاسخ استفاده کنیم. این اندازه‌گیری‌های واکنشی، نشان‌دهنده سفتی رگ‌ها هستند و چنین قابلیت‌های اندازه‌گیری منحصر به روش‌های نوری ترانس‌کرانیال است.»
وی تصریح کرد: «فناوری ما امکان انجام این نوع اندازه‌گیری‌ها را برای اولین بار به صورت غیرتهاجمی فراهم می‌کند.»
محققان اکنون به دنبال افزودن یادگیری ماشینی در تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده و انجام یک آزمایش بالینی برای پیگیری بیماران به مدت بیش از دو سال هستند.
علاوه بر این، دانشمندان امیدوار هستند که با توسعه این فناوری، در نهایت بتوانند بیش از تحلیل خطر، محل دقیق سکته مغزی در مغز را نیز شناسایی کنند.
حدود ۸۰۰,۰۰۰ آمریکایی و ۱۵ میلیون نفر در سراسر جهان هر ساله تحت تأثیر سکته مغزی قرار می‌گیرند و سکته مغزی همچنان علت اصلی ناتوانی جدی و پایدار در ایالات متحده است.
این رویکرد می‌تواند روزی در آزمایش‌های منظم انجام‌شده در طول معاینات فیزیکی سالانه گنجانده شود و اطلاعات حیاتی در مورد سلامت بیمار را به پزشکان ارائه دهد.
این روش می‌تواند به ویژه برای جوامعی که دسترسی محدودی به امکانات پزشکی پیشرفته دارند مفید باشد و پتانسیل تبدیل به استراتژی‌های شخصی‌سازی شده برای کاهش خطر سکته مغزی را نیز دارد.
