ناسا ویدئویی 8K از گربه‌ای را با استفاده از لیزر با سرعت 267 مگابیت‌بر‌ثانیه در مسافتی بیش از 18 میلیون مایل پخش کرد. انتقال بعدی پس از طی‌کردن مسافتی حدود 2.2 میلیارد مایلی انجام خواهد شد.
به‌گزارش تکناک، ارتباطات نوری اعماق فضای ناسا (NASA Deep Space Optical Communications) با موفقیت آزمایشی را انجام داد که شامل پخش ویدئو Ultra HD به‌مدت 15 ثانیه از اعماق فضا به زمین با مسافت 19 میلیون مایل (معادل 80 برابر فاصله بین زمین و ماه) بود. این ویدئو آزمایشی با سرعت 267 مگابیت‌بر‌ثانیه، 101 ثانیه طول کشید تا به زمین برسد.
تامزهاردور گزارش می‌دهد که فناوری ارتباطات و ویدئو به مأموریت Psyche ناسا مربوط است که 13 اکتبر ۲۰۲۳ راه‌اندازی شد. در‌حال‌حاضر، فضاپیمای Psyche در مسیر خود به‌سمت کمربند سیارکی در فاصله 2.2 میلیارد مایلی از زمین بین مریخ و مشتری قرار دارد و در آنجا سیگنالی با نرخ داده چشمگیر دیگر را ارسال خواهد کرد.
فناوری پشت پخش ویدیوی زنده
فناوری انتقال لیزری در اعماق فضا برای کار در فواصل ۱۰ تا ۱۰۰ برابر فرکانس رادیویی کنونی، در بسیاری از مأموریت‌های اعماق فضا ناسا طراحی شده است. فناوری جدید مبتنی‌بر لیزر در گیرنده لیزری پرواز جاسازی شده است. موفقیت این آزمایش به ناسا امکان می‌دهد تا در مأموریت‌های آینده در اعماق فضا، ارتباطات تقریباً زنده تصویری و صوتی با کیفیت Ultra HD را داشته باشد.
این سیستم از جریان لیزری رمزگذاری‌شده‌ای از فضاپیمای Psyche به تلسکوپ هیل در ایستگاه نظارتی پالومار دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیگو استفاده می‌کند. سپس این جریان به آزمایشگاه پرتاب ناسا در جنوب کالیفرنیا انتقال داده شد. به‌منظور تطبیق با موضوع ایجاد اتصال ویدئویی از‌طریق لیزر، تیم از ویدئویی استفاده کردند که گربه یکی از کارمندان JPL لیزر را روی مبل تعقیب می‌کرد.
این ویدئو شامل طیف‌های رنگی مختلف، گرافیک، مسیر پرواز Psyche، داده‌های تصادفی و جزئیات دیگر با اندازه‌های مختلف بود تا از هرگونه کاهش کیفیت ویدئو جلوگیری شود. وضوح ویدئو با حداقل افت یا بدون افت اهمیت دارد؛ زیرا جریان شامل اطلاعات بحرانی مأموریت از رایانه‌های روی فضاپیماست. انتقال بعدی ممکن است شامل پوشش ویدئو روی ویدئو (video-on-video) برای تحلیل‌های بیشتر باشد.
ازآنجاکه آزمایش بعدی پس از طی‌کردن مسافتی معادل 2.2 میلیارد مایل تا کمربند سیارکی غنی از مواد معدنی ارسال خواهد شد، جالب خواهد بود که تأثیر آن روی تأخیر و کیفیت ویدئو را مشاهده کنیم.
با‌این‌حال، تأخیر 101 ثانیه‌ای در مسافت 19 میلیون مایل چیزی جز انقلابی بسیار بزرگ نیست؛ زیرا اثبات می‌شود که این فناوری می‌تواند بدون اشکال کار کند و امکان توسعه بیشتر و حتی یکپارچه‌سازی تلسکوپی مشابه یا بهتر از تلسکوپ هیل را برای مأموریت‌های آینده در اعماق فضا فراهم کند.
