دانشمندان دانشگاه کمبریج مکانیسم احتمالی جدیدی را کشف کرده‌اند که از طریق آن رژیم فستینگ می‌تواند التهاب را کاهش دهد.
به گزارش تکناک، در تحقیقی که در مجله Cell Reports منتشر شد، محققان توضیح می‌دهند که چگونه رژیم فستینگ یا روزه‌داری متناب باعث افزایش میزان یک ماده شیمیایی در خون به نام اسید آراشیدونیک می‌شود که التهاب را مهار می‌کند. محققان می‌گویند که این یافته ممکن است به توضیح اثرات مفید برخی داروها مانند آسپرین نیز کمک کند.
فهرست مطالب
ارتباط بین رژیم غذایی و التهاب مزمن
دانشمندان سال‌هاست که می‌دانند رژیم غذایی، به ویژه یک رژیم غذایی پرکالری، می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌هایی از جمله چاقی، دیابت نوع 2 و بیماری‌های قلبی را که با التهاب مزمن در بدن مرتبط هستند، افزایش دهد.
التهاب پاسخ طبیعی بدن به آسیب یا عفونت است، اما این فرآیند می‌تواند توسط مکانیسم‌های دیگری از جمله اینفلامازوم که مانند زنگ خطری در سلول‌های بدن عمل می‌کند، تحریک شود و به محافظت از بدن کمک کند.
ممکن است اینفلامازوم به روش‌های غیرعمدی باعث التهاب شود که یکی از عملکردهای آن تخریب سلول‌های ناخواسته است که می‌تواند منجر به آزاد شدن محتویات سلول در بدن شود که این امر باعث التهاب می‌شود.
یافته‌های تحقیق در مورد رژیم فستینگ و اسید آراشیدونیک
پروفسور کلر برایانت از دپارتمان پزشکی دانشگاه کمبریج گفت: ما بسیار علاقه‌مندیم که علل التهاب مزمن را در بسیاری از بیماری‌های انسانی و به ویژه نقش التهاب مزمن درک کنیم.
آنچه در سال‌های اخیر آشکار شده است این است که یک التهاب به ویژه التهاب NLRP3 در تعدادی از بیماری‌ها مانند چاقی و تصلب شرایین و همچنین در بیماری‌هایی مانند آلزایمر و بیماری پارکینسون که بسیاری از بیماری‌های مردم در سنین بالا هستند، نقش دارد.
رژیم فستینگ می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند، اما دلیل آن مشخص نیست. برای کمک به پاسخ به این سوال، گروهی به سرپرستی پروفسور برایانت و همکارانش در دانشگاه کمبریج و موسسه ملی سلامت در ایالات متحده، نمونه‌های خونی از یک گروه 21 نفره از داوطلبان را مطالعه کردند که یک وعده غذایی 500 کیلوکالری خوردند و 24 ساعت قبل از دومین وعده غذایی 500 کیلوکالری خود، ناشتا ماندند.
محققان کشف کردند که محدود کردن کالری دریافتی باعث افزایش میزان یک لیپید که معروف به اسید آراشیدونیک است، می‌شود. لیپیدها مولکول‌هایی هستند که نقش های مهمی در بدن ما ایفا می‌کنند، مانند ذخیره انرژی و انتقال اطلاعات بین سلول‌ها. به محض خوردن مجدد یک وعده غذایی، میزان اسید آراشیدونیک کاهش یافت.
هنگامی که محققان اثر آراشیدونیک اسید را در سلول‌های ایمنی کشت شده در آزمایشگاه مطالعه کردند، به این نتیجه رسیدند که فعالیت التهاب NLRP3 را کاهش می دهد. این موضوع باعث شگفتی محققان شد زیرا قبلا تصور می شد اسید آراشیدونیک با افزایش التهاب مرتبط است، نه کاهش آن.
مفاهیم و جهت گیری‌های آینده
پروفسور برایانت که یکی از اعضای گروه تحقیقاتی است، افزود: یافته‌های این مطالعه یک توضیح موثر برای این است که چگونه تغییر رژیم غذایی مخصوصا با رژیم فستینگ، از ما در برابر التهاب محافظت می‌کند، به‌ویژه دربرابر شکل مضری از التهاب که زمینه‌ساز بسیاری از بیماری‌های مرتبط با رژیم‌های غذایی پرکالری است.
هنوز خیلی زود است که بگوییم رژیم فستینگ در برابر بیماری‌هایی مانند آلزایمر و پارکینسون موثر است، زیرا اثرات اسید آراشیدونیک کوتاه‌مدت است، اما مطالعه ما به حجم فزاینده‌ای از یافته‌ها اضافه می‌کند که بر مزایای سلامتی محدودیت کالری تاکیید می‌کنند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که رژیم فستینگ منظم در یک دوره طولانی، می‌تواند به کاهش التهاب مزمنی که با این شرایط مرتبط است، کمک کند.
همچنین این یافته‌ها به مکانیزمی اشاره می‌کنند که به موجب آن یک رژیم غذایی پرکالری ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های ذکر شده را افزایش دهد. مطالعات نشان داده‌اند که میزان فعالیت التهابی در برخی از بیمارانی که رژیم غذایی پرچرب دارند، افزایش می‌یابد.
پروفسور برایانت می‌گوید: ممکن است یک اثر علت و معلولی در اینجا وجود داشته باشد که به موجب آن وجود بیش از حد چیزهای نادرست باعث افزایش فعالیت التهابی می‌شود و کمبود آن باعث کاهش آن می‌شود. ممکن است اسید آراشیدونیک یکی از دلایل این پدیده باشد.
محققان می‌گویند این کشف ممکن است سرنخ‌هایی از روش غیرمنتظره‌ای ارائه دهد که در آن از داروهای اصطلاح ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین استفاده می‌شود. به طور معمول، اسید آراشیدونیک به سرعت در بدن تجزیه می‌شود اما آسپرین این فرآیند را متوقف می‌کند که این امر می‌تواند منجر به افزایش میزان اسید آراشیدونیک شود که به نوبه خود فعالیت التهابی و در نتیجه التهاب را کاهش می‌دهد.
پروفسور برایانت گفت: تاکید بر این نکته مهم است که آسپرین نباید برای کاهش خطر بیماری‌های طولانی مدت بدون راهنمایی پزشکی مصرف شود زیرا در صورت مصرف طولانی مدت ممکن است عوارض جانبی مانند خونریزی معده داشته باشد.
