آزمایش سهساله RTINGS نشان میدهد قابلیت اطمینان تلویزیونهای اولد بیشتر از LCD است و تجربهای پایدار برای کاربران فراهم میکند.
به گزارش سرویس فناوری تکناک، نتایج آزمایش پایداری سهساله که وبسایت تخصصی RTINGS روی ۱۰۲ تلویزیون مختلف انجام شد، نشان میدهد که تلویزیونهای اولد بسیار مطمئنتر از تلویزیونهای LCD هستند. درحالیکه بیشتر تلویزیونها برای ۱۰,۰۰۰ ساعت اولیه استفاده عملکرد رضایتبخشی داشتند، ۲۰ دستگاه کاملاً از کار افتادند و ۲۴ دستگاه نیز دچار آسیب جزئی شدند. این دادهها نشان میدهند که مشکل سوختگی صفحهنمایش اولد در شرایط عادی استفاده، نگرانی جدی محسوب نمیشود.
این آزمایش گسترده که سنت آن از سه سال پیش آغاز شده بود، عمر مفید تلویزیونها را زیر نظر گرفت و آنها را تحت آزمایشهای طاقتفرسا قرار داد. نتایج حاکی از آن است که اکثر تلویزیونها در ۱۰,۰۰۰ ساعت ابتدایی عملکرد مطلوبی دارند؛ اما ۲۰ دستگاه در طول آزمایش از کار افتادند و ۲۴ دستگاه نیز متحمل آسیبهای جزئی شدند. بااینحال، یکی از یافتههای مهم این است که سوختگی صفحهنمایش در تلویزیونهای اولد در شرایط عادی استفاده، مشکل واقعی نیست؛ مگر اینکه استفاده از تلویزیون بسیار شدید و غیرمعمول باشد.
در جستوجوی مطمئنترین برندها، دادههای RTINGS بهوضوح الجی و TCL را در صدر قرار میدهند. هر دو برند نرخ خرابی بسیار کمی را ثبت کردند. تنها یک دستگاه اولد الجی از بین ۲۴ تلویزیون آزمایششده و یک مدل TCL نیز درست پیشاز پایان آزمایش از میان ۱۰ مدل از کار افتاد. اگرچه الجی چندین خرابی جزئی را تجربه کرد، بیشتر این موارد در تلویزیونهای LCD این شرکت و نه مدلهای اولد آن رخ داد.
برندهایی مانند سامسونگ و سونی نیز عملکرد موفقی از خود نشان دادند؛ اما RTINGS هشدار میدهد که این آزمایش بهدلیل حجم نمونه بسیار کوچک (تنها یک نمونه از هر مدل)، لزوماً نشاندهنده کنترل کیفیت کلی نیست. این محدودیت به نرخ خرابی ۱۰۰ درصدی برای برندهایی مانند Insignia و توشیبا منجر شد که تنها یک مدل در این رقابت داشتند.
در بخش فناوری نور پسزمینه، تلویزیونهای اولد شامل هر دو نوع WOLED و QD-OLED بهدلیل نبود بکلایت، کمترین تمایل را به خرابی در طول زمان نشان دادند و مطمئنترین گزینه بودند. درمقابل، تلویزیونهای LCD با آرایههای LED لبهای بیشترین خرابی را تجربه کردند. RTINGS مسیر راهنمای نور را در این تلویزیونها ضعفی رایج میداند؛ زیرا خرابی یک LED میتواند به ازکارافتادن کل ردیف یا حتی کل بکلایت منجر شود.
درمجموع، تقریباً ۶۰ درصد از تلویزیونهای بدون قابلیت کاهش نور موضعی دچار خرابی کامل یا جزئی شدند. این درحالی است که تلویزیونهای مجهز به قابلیت کاهش نور موضعی کامل (FALD) ازجمله مدلهای Mini-LED عملکرد بهمراتب بهتری از خود نشان دادند. بااینحال، حدود ۲۵ درصد از تلویزیونهای FALD نیز نوعی خرابی را تجربه کردند که این موضوع اهمیت یافتههای مربوط به اولد را دوچندان میکند.
در میان انواع پنل، دادههای آزمایش بدترین عملکرد را به پنلهای IPS نسبت میدهند؛ بهطوریکه ۱۵ مدل از ۲۴ مدل دچار نوعی خرابی شدند. بااینهمه، نکته مهم این است که بیشتر تلویزیونهای IPS امروزی فاقد قابلیت کاهش نور موضعی هستند که این امر بر آمار خرابی آنها تأثیر میگذارد.
درمقابل، قابلیت کاهش نور موضعی تقریباً منحصراً در مدلهای VA یافت میشود که آنها را مطمئنتر میکند. بهعنوان مثال، تلویزیونهای IPS با نور پسزمینه لبهای الجی، خرابیهای بسیاری را در مقایسه با مدلهای دارای نور پسزمینه کامل خود داشتند.
به نقل از تامزهاردور، نکته مهم دیگر این است که کنترل کیفیت لزوماً با قیمت ارتباط ندارد؛ زیرا برخی از بهترین مدلها گزینههای اقتصادی بودند؛ درحالیکه برخی از گرانترین تلویزیونها در این آزمایش چندان راضیکننده عمل نکردند.
وضعیت قابلیت تعمیر نیز مشابه است؛ چراکه مدلهای ارزانتر بهدلیل روشهای مونتاژ، معمولاً وضعیت بدتری دارند. بهعنوان مثال، استفاده از چسب دوطرفه برای اتصال پنل بازگرداندن آن را پساز بازکردن قطعات تقریباً غیرممکن میکند.
RTINGS از ۲۰ خرابی کلی، تنها دو مورد را برای بازگشت به آزمایش تعمیر کرد. بهطور کلی، توصیه میشود که دستگاه در دوره گارانتی تعویض شود یا به مدل قویتر و جدیدتر ارتقا یابد؛ زیرا این دوره محتملترین زمان برای تجربه خرابی است. این آزمایش گسترده و طاقتفرسا با شبیهسازی استفاده مداوم بهوسیله دهها نفر کارمند، جایگاه افسانهای RTINGS را در جامعه منتقدان اثبات میکند و اطلاعات ارزشمندی برای مصرفکنندگان فراهم میآورد.
