بیماری هانتینگتون که با حرکات غیرارادی و زوال عقل مشخص می‌شود، در حال حاضر غیر قابل درمان و در نهایت کشنده است. با این حال، اخیرا دانشمندان دانشگاه UC Riverside به یک کشف پیشگامانه برای درمان آن دست یافته‌اند.
به گزارش تک‌ناک، آنها با موفقیت پیشرفت این بیماری را در مگس‌ها و کرم‌ها کند کرده‌اند که این امر گامی مهم در جهت توسعه درمان برای انسان است.
کلید درک این پیشرفت‌ها، روشی است که اطلاعات ژنتیکی در سلول ها از DNA به RNA و سپس به پروتئین تبدیل می شوند. DNA از مواد شیمیایی به نام نوکلئوتیدها تشکیل شده است: آدنین (A)، تیمین (T)، گوانین (G) و سیتوزین (C) . ترتیب این نوکلئوتیدها تعیین می‌کند که چه دستورالعمل‌های بیولوژیکی در یک رشته DNA وجود دارد.
گاهی اوقات برخی از نوکلئوتیدهای DNA خود را تکرار می‌کنند و رشته DNA را گسترش می‌دهند. در بیماری هانتینگتون، این گسترش با سه نوکلئوتید، سیتوزین-آدنین-گوانین یا CAG رخ می دهد. گسترش به تعداد خارق العاده‌ای از توالی‌های مکرر CAG با شروع زودتر و افزایش شدت علائم بیماری هانتینگتون همراه است. در این تحقیق مشاهدات مشابهی برای تعدادی دیگر از بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی انجام شد.
هنگامی که این تکرارهای DNA به RNA ترجمه می‌شوند، یک عارضه جانبی موذی وجود دارد. سلول از نظر شیمیایی تجمع RNA اضافی را اصلاح می‌کند. محققان به این نتیجه رسیدند که RNA اصلاح شده نقش مهمی در تخریب عصبی دارد.
یافته ها و پیامدهای تحقیق
یین‌شنگ وانگ، محقق ارشد این مطالعه گفت: ما برای اولین بار کشف کردیم که یک نوع اصلاح شیمیایی به نام متیلاسیون با تکرارهای اضافی در RNA، بیشتر اتفاق می افتد. سپس شاهد توزیع و تجمع غیرعادی پروتئین خاصی در سلول‌ها بودیم. به عبارت دیگر، متیلاسیون یک پروتئین مهم سلولی را به زباله تبدیل می کند.
این یافته‌ها مشاهدات موازی برای همان پروتئین در بافت‌های مغزی بیماران مبتلا به بیماری هانتینگتون، آلزایمر و دمانس فرونتوتمپورال است. تکرارهای طولانی‌تر RNA به معنای نرخ اصلاح بالاتر است که ضایعات پروتئین بیشتری تولید می‌کنند و بیماری را تشدید می‌کنند.
وانگ گفت: حتی افراد سالم تا 34 تکرار CAG روی یک ژن خاص یعنی ژن HTT دارند. با این حال به دلایل محیطی یا ژنتیکی، ممکن است 100 تکرار CAG در سلول های افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون وجود داشته باشد.
توالی‌های طولانی و تکراری RNA می‌توانند به پروتئین اضافی در سلول‌ها تبدیل شوند و یک سطل زباله سلولی ایجاد کنند که اثرات سمی دارد.
یک مقاله جدید در مجله نیچر به جزئیات چگونگی متیلاسیون RNA روی تکرارهای CAG در مکانیسم پیچیده بیماری هانتینگتون اشاره می‌کند. این مقاله توضیح می‌دهد که چگونه محققان تا حد زیادی پیشرفت بیماری را در کرم‌ها و مگس‌های میوه کاهش دادند و با وارد کردن پروتئینی به سلول‌ها که متیلاسیون را حذف می‌کند، طول عمر مگس‌ها را افزایش دادند.
پتانسیل درمانی و تأثیر گسترده تر
در حال حاضر هیچ راهی برای درمان یا حتی کند کردن پیشرفت بیماری هانتینگتون وجود ندارد. پزشکان معمولاً داروهایی را برای کمک به برخی علائم ارائه می‌دهند. در حالی که این پیشرفت به معنای درمان نیست، امکان درمان موثری را نشان می دهد که در حال حاضر وجود ندارد.
محققان اکنون در جستجوی مولکول‌های کوچکی هستند تا بتوانند متیلاسیون را مهار کنند و اساس درمان هانتینگتون را تشکیل دهند.
از آنجایی که تکرارهای RNA در بیماری‌های مشابه مانند آلزایمر و انواع خاصی از آتاکسی نخاعی مخچه وجود دارد، راه برای درمان این بیماری‌های کشنده و دژنراتیو نیز باز است.
وانگ گفت: ما فکر نمی‌کنیم مکانیسم‌هایی که مطالعه کردیم تنها مکانیسم‌هایی باشند که به بروز هانتینگتون کمک می‌کنند. با این حال، ما نشان داده‌ایم که با هدف قرار دادن آنها می‌توانیم بیماری را در ارگانیسم‌های مدل کاهش دهیم که این امر می‌تواند منجر به زندگی طولانی‌تر و بهتر برای کسانی شود که از این بیماری و همچنین سایر بیماری‌های عصبی رنج می‌برند.
