یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که با رژیم فستینگ تنها در سه روز، پایداری قند خون بهبود پیدا می‌کند و دیگر نیاز به محدود کردن کالری دریافتی نیست.
به گزارش تکناک، در این مطالعه مشخص شد که محدود کردن زمان غذا خوردن به ۸ ساعت در روز (رژیم فستینگ) به طور قابل توجهی کنترل قند خون را در بزرگسالان در معرض خطر دیابت نوع ۲ بهبود می‌بخشد، بدون توجه به این موضوع که زمان در اوایل یا اواخر روز باشد.
نتایج این پژوهش در نشست سالانه انجمن اروپایی برای مطالعه دیابت (EASD) در مادرید (۹-۱۳ سپتامبر) ارائه شد.
یکی از محققان این مطالعه، دکتر کلی بودن دیویس از دانشگاه متروپولیتن منچستر، گفت: «مطالعه ما نشان داد که محدود کردن زمان غذا خوردن به ۸ ساعت در روز به طور قابل توجهی زمان روزانه‌ای که در محدوده طبیعی قند خون سپری می‌شود را بهبود می‌بخشد و نوسانات سطح قند خون را کاهش می‌دهد. با وجود این، به نظر نمی‌رسد که تغییر دوره ۸ ساعته محدود به اوایل یا اواخر روز مزایای اضافی ارائه دهد.»
فهرست مطالب
فواید رژیم فستینگ
دیویس تصرح کرد: «یافته‌های ما که می‌توان آنها را به ۱۶ ساعت فستینگ نسبت داد، نه زمان غذا خوردن یا تغییرات در مصرف انرژی، نشان می‌دهد که مزایای محدود کردن زمان غذا خوردن می‌تواند تنها در عرض سه روز مشاهده شود.»
مطالعات قبلی نشان می‌دهند که TRE (که زمان غذا خوردن را محدود می‌کند، نه آنچه افراد می‌خورند) می‌تواند حساسیت به انسولین (توانایی بدن در پاسخ به انسولین) و هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c: میانگین سطح قند خون در یک دوره چند هفته و ماه) را در افراد در معرض خطر دیابت نوع ۲ بهبود بخشد.
با وجود این، تأثیر آن بر نوسانات قند خون (تغییرات سطح قند خون) مشخص نیست و مطالعات قبلی اثرات مثبت TRE را به کاهش مصرف انرژی نسبت داده‌اند.
این مطالعه به دنبال درک تغییرات در زمان‌بندی وعده‌های غذایی بود و شرکت‌کنندگان در این آزمایش در تعادل انرژی قرار داشتند.
طراحی و یافته‌های مطالعه برای پایداری قند خون
برای کسب اطلاعات بیشتر، محققان تأثیر TRE را به صورت متعادل از نظر کالری بررسی کردند و ساعات غذا خوردن زودهنگام (ETRE، بین ساعت ۸:۰۰ تا ۱۶:۰۰) و دیرهنگام (LTRE، بین ساعت ۱۲:۰۰ تا ۲۰:۰۰) را بر کنترل قند خون در بزرگسالان کم‌تحرک و دارای اضافه وزن مورد مقایسه قرار دادند.
15 فرد کم‌تحرک (۹ زن/۶ مرد؛ میانگین سنی ۵۲ سال؛ شاخص توده بدنی ۲۸ کیلوگرم بر متر مربع؛ HbA 37.9 میلی‌مول بر مول) که به طور معمول دوره غذا خوردن خود را بیش از ۱۴ ساعت در روز پخش می‌کردند، به دو الگوی غذایی مختلف برای مدت ۳ روز در هر بار اختصاص داده شدند.
محققان رژیم ETRE (فقط خوردن بین ساعت ۸:۰۰ صبح تا ۴:۰۰ بعدازظهر) و رژیم LTRE (فقط خوردن بین ظهر تا ۸:۰۰ شب) و رژیم غذایی معمول (بیش از ۱۴ ساعت در روز) را مقایسه کردند. یک رژیم غذایی استاندارد متعادل از نظر کالری [۵۰ درصد کربوهیدرات، ۳۰ درصد چربی و ۲۰ درصد پروتئین] در دوره‌های TRE ارائه شد، اما شرکت‌کنندگان در شرایط زندگی معمولی (آزاد) رژیم‌های خود را مصرف کردند.
نتیجه‌گیری
برای ارزیابی زمان روزانه‌ای که در حالت یوگلایسمی (با غلظت طبیعی قند خون ۳.۹-۷.۸ میلی‌مول در لیتر) سپری می‌شود و نشانگرهای نوسانات قند خون، از مانیتورینگ مداوم قند خون استفاده شد، که از جمله میانگین مطلق قند خون (MAG)، ضریب تغییرات (CV) و میانگین دامنه نوسانات قند خون (MAGE) بود.
تحلیل‌ها نشان داد که در مقایسه با رژیم غذایی معمول (بیش از ۱۴ ساعت در روز)، TRE (۸ ساعت در روز) به طور قابل توجهی زمان سپری شده در محدوده طبیعی قند خون را به طور متوسط ۳.۳ درصد افزایش داد، همچنین باعث کاهش نشانگرهای نوسانات قند خون شد.
البته، هیچ تفاوت قابل توجهی در پایداری قند خون بین رژیم‌های ETRE و LTRE مشاهده نشد.
دکتر دیویس اعلام کرد: «بسیاری از افراد شمارش کالری را در طولانی‌مدت سخت می‌دانند، اما مطالعه ما نشان می‌دهد که توجه به زمان ممکن است راهی ساده برای بهبود کنترل قند خون در افراد در معرض خطر دیابت نوع ۲ باشد، بدون توجه به اینکه زمان ۸ ساعته خوردن آنها چه زمانی باشد. این موضوع نیاز به بررسی در مطالعات بزرگ‌تر و در طولانی‌مدت دارد.»
