تحقیقات دانشگاه بوستون نشان می‌دهد که میزان تلاش مردان مسن برای مقابله با عوامل استرس‌زا، نقش مهم‌تری در افزایش طول عمر آنان نسبت به استراتژی‌های دیگر دارد.
به گزارش تک‌ناک، این مطالعه که روی ۷۴۳ مرد به عنوان بخشی از بررسی پیری استاندارد نظامیان انجام شده است، نشان می‌دهد که تلاش فعال برای مقابله با مشکلات و استرس می‌تواند به طور قابل توجهی خطر مرگ را کاهش دهد. یافته‌های این تحقیق بر اهمیت رویکردهای فعال در مدیریت استرس و تأثیر مستقیم آنها بر سلامت و طول عمر تأکید دارد.
مقابله با عوامل استرس‌زا به راهبردهای شناختی و رفتاری به کار گرفته شده برای مدیریت عوامل استرس‌زا اشاره دارد، که افراد آن را فراتر از ظرفیت و منابع خود برای پاسخگویی مؤثر می‌دانند.
اگرچه تحقیقات قبلی ویژگی‌های عوامل استرس‌زا، مانند: ماهیت رویداد و مدت آن را با افزایش خطر مرگ و میر مرتبط می‌کردند، اما کمبود قابل توجهی در مطالعات مقیاس بزرگ برای بررسی اثرات بلندمدت سلامت مکانیسم‌های مقابله‌ای ما وجود دارد.
در یک مطالعه جدید از دانشگاه چوبانیان و دانشکده پزشکی آودیسیان دانشگاه بوستون، محققان به این نتیجه رسیدند که در مردان مسن، تلاش کلی که برای مقابله با این مشکل انجام می‌شود، برای افزایش طول عمر بیشتر از استراتژی‌های مقابله‌ای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دکتر لوینا لی، نویسنده ارشد این مطالعه تأکید کرد: «اینکه مردان مسن‌تر در چه حد برای پاسخ به عوامل استرس‌زا کار انجام می‌دهند، در بخش بقای آنها اهمیت بیشتری دارد تا کاری که انجام می‌دهند.»
وی بیان کرد: «یافته‌های ما حتی پس از اینکه تفاوت‌های فردی در جمعیت، وضعیت تأهل، شرایط اصلی سلامت و عوامل سبک زندگی را در ابتدای مطالعه در نظر گرفتیم، ادامه یافت. این مطالعه بسیار مهم است، چرا که این جنبه‌ای از معادله استرس-سلامت است که در کنترل ما می‌باشد، اما بسیار نادیده گرفته شده است.»
روش مطالعه و مشاهدات بلند مدت
محققان 743 مرد را که بخشی از مطالعه بررسی پیری استاندارد نظامیان بودند، دنبال کردند. بین سال‌های 1993 تا 2002، هر مرد یک ارزیابی استرس و مقابله را انجام داد که شامل نام بردن استرس‌زاترین اتفاقی بود که در ماه گذشته برای آنها رخ داده بود. رتبه‌بندی میزان استرس‌زا بودن مشکل برای آنها و نشان دادن میزان استفاده از استراتژی‌های خاص برای مقابله با آن مشکل نیز در نظر گرفته شد. محققان داده‌ها را تجزیه و تحلیل کردند و میزان استرس‌زا بودن مشکلات آنها، انواع خاصی از استراتژی‌های مقابله‌ای را که استفاده می‌کردند و تلاش کلی برای مقابله با خطر مرگ در طول 27 سال را مورد بررسی قرار دادند.
به گفته محققان، مطالعات قبلی در مورد پیری روانی نشان می‌دهد که افراد تخصص فوق‌العاده‌ای در مقابله با عوامل استرس‌زا در طول عمر به دست می‌آورند. تا زمانی که افراد به مراحل بعدی زندگی می‌رسند، تمایل دارند نسبت به بزرگسالان جوان‌تر از استراتژی‌های مقابله‌ای کمتری استفاده کنند و در عین حال به همان سطح موفقیت در مدیریت موقعیت‌های دشوار دست یابند.
لی گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که اگر یک فرد مسن با استفاده از انرژی زیاد برای مقابله با عوامل استرس‌زا از این الگو منحرف شود، ممکن است نشانه‌ای از این باشد که او در حال مبارزه است و آنچه را که برای مدیریت مشکل مورد نیاز است را ندارد.»
وی خاطر نشان کرد: «این یافته‌ها ما را ملزم می‌کند که توجه بیشتری به این موضوع داشته باشیم که چگونه فرآیند پیری ممکن است برای افراد چالش‌هایی ایجاد کند و به نشانه‌هایی مبنی بر اینکه افراد مسن ممکن است به منابعی برای کمک به حفظ سلامت، احساس استقلال و رفاه خود نیاز داشته باشند، توجه کنیم.»
