پژوهشگران مستقر در سنگاپور نوعی رنگ نوآورانه توسعه دادهاند که میتواند ساختمانها را حتی در شرایط آبوهوایی بسیار گرم و مرطوب، بدون نیاز مداوم به سیستمهای تهویه مطبوع، خنک نگه دارد.
به گزارش تکناک، این رنگ سفید سیمانی، که با قابلیت «عرق کردن» طراحی شده، با بهرهگیری از فناوریهای پیشرفته خنکسازی، مصرف انرژی ساختمانها را بهطور چشمگیری کاهش میدهد.
بر اساس نتایج مطالعهای که اخیراً در نشریه معتبر Science منتشر شده است، این رنگ توانسته است مصرف برق سیستمهای تهویه مطبوع ساختمانها را تا ۴۰ درصد کاهش دهد. این موفقیت به لطف ترکیب سه فناوری اصلی حاصل شده است: خنکسازی تابشی (انتقال گرما از سطح به آسمان)، بازتابش بالای نور خورشید، و خنکسازی تبخیری از طریق ساختار متخلخل رنگ.
به گفته تیم تحقیقاتی، چالش اصلی در خنکسازی ساختمانها در مناطق مرطوب، وجود بخار آب در هواست که گرما را در خود نگه میدارد و کارایی سیستمهای سرمایشی را کاهش میدهد. در همین راستا، رنگ جدید با ساختار متخلخل خود توانسته با نگهداشتن و تبخیر تدریجی آب، مانند فرایند تعریق در بدن انسان، به خنکسازی طبیعی سطوح کمک کند.
برای ارزیابی عملکرد این رنگ، پژوهشگران سه خانه در سنگاپور را رنگآمیزی کردند: یکی با رنگ سفید معمولی، دیگری با رنگ تجاری دارای قابلیت خنکسازی تابشی، و سومی با فرمول جدید. نتایج نشان داد که خانهی سوم، در مقایسه با سایر نمونهها، بهمراتب خنکتر باقی ماند و مصرف برق کمتری داشت.

یکی دیگر از مزایای قابلتوجه این رنگ، مقاومت بالای آن در برابر شرایط جوی است. پس از گذشت دو سال از آزمایش، رنگ سفید معمولی و رنگ تجاری، بر اثر گرما و بارندگی، به زردی گراییده بودند، اما رنگ سیمانی جدید همچنان سفید و براق باقی ماند. این پایداری به دلیل استفاده از نانوذراتی است که بازتابش نور را تقویت و از تغییر رنگ جلوگیری میکنند.
کاربرد گسترده این فناوری میتواند سهم بزرگی در کاهش مصرف انرژی ساختمانها ایفا کند. طبق آمار، حدود ۶۰ درصد از مصرف انرژی ساختمانها صرف خنکسازی فضاهای داخلی میشود؛ عددی که در مناطق گرمسیری مانند خاورمیانه و جنوب شرق آسیا حتی بالاتر است.
افزون بر صرفهجویی انرژی، این رنگ نوین میتواند در کاهش اثر «جزیره گرمایی» نیز مؤثر باشد. این پدیده که در مناطق شهری متراکم رخ میدهد، ناشی از جذب و بازتاب مداوم گرما توسط سطوح ساختمانی و آسفالتی است و به افزایش دمای هوا منجر میشود.
رنگ عرقکننده توسعهیافته توسط تیم سنگاپوری، اکنون بهعنوان یکی از امیدبخشترین راهکارهای سازگار با محیطزیست برای مدیریت گرما در مناطق شهری مطرح است و میتواند نقش مهمی در آیندهی معماری پایدار ایفا کند.