دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده با حمله به پیش‌بینی‌های اقتصادی گلدمن ساکس درباره پیامدهای تعرفه‌ای، موجی از نگرانی را درباره اثرات احتمالی فشار سیاسی بر تحقیقات وال‌استریت ایجاد کرده است.
به گزارش تکناک، کارشناسان و سرمایه‌گذاران معتقد هستند که این رویکرد می‌تواند باعث خودسانسوری تحلیلگران و تضعیف استقلال تحقیقات مالی شود؛ روندی که بیش از همه به ضرر سرمایه‌گذاران خرد تمام خواهد شد.
تحقیقات بانک‌های بزرگی مانند گلدمن ساکس، ابزار اصلی تصمیم‌گیری مدیران دارایی و صندوق‌های پوشش ریسک برای تخصیص سرمایه به حساب می‌آید. اما ترامپ در اظهاراتی تند، تیم اقتصاددانان این بانک و دیوید سولومون، مدیرعامل آن را به «پیش‌بینی‌های غلط» متهم کرد.
یک منبع آگاه در یکی از بانک‌های بزرگ وال‌استریت بیان کرد که اظهارات ترامپ باعث شد کارکنان درباره نحوه استفاده از داده‌های دولتی پس از برکناری رئیس اداره آمار کار (BLS) گفت‌وگو کنند. هرچند، آن بانک هنوز تصمیمی برای تغییر در روند تحقیقات خود نگرفته است.
دیو روزنبرگ، رئیس Rosenberg Research هشدار داد: «این مسئله به توانایی اقتصاددانان در تحمل فشار مستقیم کاخ سفید بستگی دارد. اگر تحقیقات شروع به کمرنگ شدن کند، آن‌وقت می‌توان گفت که این حملات اثر گذاشته است.»
به گفته جک ابلین، استراتژیست ارشد سرمایه‌گذاری در Cresset Capital، هرگونه خودسانسوری از سوی بانک‌ها بیشترین آسیب را به سرمایه‌گذاران خرد وارد می‌کند، چرا که آنها برخلاف موسسات بزرگ، ابزار لازم برای انجام تحلیل‌های مستقل را در اختیار ندارند.
انتقاد اخیر ترامپ، ادامه روندی است که طی آن رئیس‌جمهور آمریکا بارها به شرکت‌های خصوصی و مدیران آنها حمله کرده است؛ اقدامی که با هنجارهای تاریخی تفاوت دارد. او حتی در برخی تصمیمات کسب‌وکارها به شکل مستقیم دخالت کرده است، که برای نمونه می‌توان به توافق با انویدیا برای واگذاری بخشی از درآمد فروش تراشه‌های هوش مصنوعی به چین اشاره کرد.
هنری هو، استاد حقوق اوراق بهادار دانشگاه تگزاس نیز گفت: «ترامپ آشکارا نقش‌های سنتی میان دولت و بخش خصوصی را بازتعریف می‌کند.»
ترامپ در یکی از پست‌های شبکه اجتماعی خود تأکید کرد که هزینه تعرفه‌ها را عمدتاً شرکت‌ها و دولت‌های خارجی می‌پردازند؛ ادعایی که برخلاف تحقیقات گلدمن است. یک مقام کاخ سفید نیز به رویترز گفت: «از آنجا که پیش‌بینی‌های تحلیلگران وال‌استریت اغلب به اندازه حدس‌های تصادفی دقت دارند، سرمایه‌گذاران خرد متضرر نخواهند شد.»
دیوید مریکل، اقتصاددان ارشد گلدمن در آمریکا در گفت‌وگویی با CNBC از این بانک دفاع کرد و گفت: «ما همچنان تحقیقات خود را ادامه خواهیم داد.» با وجود این، گلدمن و سایر بانک‌های بزرگ از جمله جی‌پی مورگان، مورگان استنلی، بانک آمریکا و سیتی‌گروپ از اظهار نظر بیشتر خودداری کردند.
شواهدی از خودسانسوری در گذشته نیز وجود داشته است. مایکل سمبالست، استراتژیست سرمایه‌گذاری در JPMorgan Asset Management، اوایل امسال اعلام کرد که از بیان برخی دیدگاه‌های خود درباره تعرفه‌ها در انظار عمومی پرهیز کرده است. هرچند جیمی دایمون، مدیرعامل جی‌پی مورگان، بعدتر تأکید کرد که انتظار دارد تحلیلگران آزادانه نظرات خود را بیان کنند.
در پی حمله ترامپ به گلدمن ساکس، هنری هو هشدار داد: «اعتبار گلدمن در خطر است. اگر دیدگاه‌های اقتصادی این بانک جانبدارانه شود و غلط از آب درآید، چرا کسی باید به سراغ مشاوره‌های گلدمن بیاید؟»
مایک مایو، تحلیلگر بانکی در ولز فارگو نیز تأکید کرد: «بانک‌های سرمایه‌گذاری با اعتبار و استقلال خود زنده هستند یا می‌میرند.»
وال‌استریت در گذشته نیز بحران مشابهی را تجربه کرده است. در پی ترکیدن حباب دات‌کام اواخر دهه ۱۹۹۰، مشخص شد که برخی تحلیلگران، رتبه‌های مثبت غیرواقعی به سهام داده بودند تا بانک‌های آنها قراردادهای پرسود کسب کنند. این رسوایی باعث جریمه ۱.۵ میلیارد دلاری و محرومیت دائمی برخی تحلیلگران شد.
اکنون پرسش این است که آیا حملات ترامپ باعث بحران مشابهی خواهد شد؟ یا صرفاً یک جنجال کوتاه‌مدت است. استیو ساسنیک، استراتژیست بازار در IBKR گفت: «این موضوع قطعاً پرسش‌های زیادی را برمی‌انگیزد و باید دید که در آینده چه پیامدی خواهد داشت.»
