تلسکوپ فضایی قدرتمند جدید جیمز وب ناسا همچنان به نگاه دقیق اش به گوشه و کنار کیهان ادامه می دهد و تاکنون برخی از نتایج عجیب وغریب این کاوش را عرضه کرده است.
به گزارش تک ناک، یکی از این یافته ها سیارکی است که مانند کوتوله ای قهوه ای و جوی پر از ابرهای شن داغ دیده است. این مورد خاص VHS 1256b نام دارد، ۷۲ سال نوری از ما فاصله دارد و تقریباً ۲۰ برابر بزرگتر از مشتری است.
بیشتر کوتولههای قهوهای دارای ویژگیهای ستارهها و سیارات هستند . آنها مقداری گرما و نور مانند یک ستاره از خود ساطع میکنند، اما خنک تر و اغلب جوی شبیه به یک سیاره را تشکیل میدهند.
دنیایی را تصور کنید که در آن یک طوفان گرد و غبار سیارهای ابرهای پر از دانههای ریز را از ساحل یا صحرا بالا میبرد، در واقع این سیاره عجیبتر از این حرفها است. دمای سیاره به اندازه ای داغ است که برخی از مواد معدنی تشکیل دهنده سنگ ها را تبخیر می کند و سپس آن مواد سیلیکات در اطراف جو می چرخند و تشکیل ابرهای شنی برشته را در آسمان این سیاره می دهند.
مطالعه جدیدی که جزئیات یافتههای VHS 1256b را شرح میدهد، بخشی از برنامه انتشار زودهنگام علوم Webb است که هدف آن در دسترس قرار دادن دادههای مشاهدات تلسکوپ در سریعترین زمان ممکن است.
تیم تحقیقاتی به رهبری ستاره شناس بریتنی مایلز از دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز و یو سی اروین به همراه گروهی از مشارکت کنندگان جهانی، این اثر را برای انتشار به مجلات انجمن نجوم آمریکا ارسال کرده اند، اما هنوز مورد بررسی خبرگان قرار نگرفته است، بنابراین ممکن است در حال حاضر ارزش آن را داشته باشد که یافته ها را با یک دانه شن بررسی کنیم. با این حال، این تحقیق جالب است زیرا این اولین بار است که ستاره شناسان به طور مستقیم جوی مانند این را مشاهده می کنند.
در زمین، ابرها معمولاً از خورشید تشکیل میشوند که آب را گرم میکند و سپس تبخیر میشود، و بخار آب حاصله به اتمسفر منتقل میشود و در آنجا به ابرها میپیوندد و در نهایت به عنوان بارندگی به سطح زمین میریزد. دانشمندان مدتهاست که این نظریه را مطرح کردهاند که تحت شرایط مناسب، فرآیند مشابهی میتواند با سیلیکاتها به جای آب مایع انجام شود.
با این حال، آسمان در VHS 1256b فقط شن و ماسه نیست. تیم تحقیقاتی همچنین از شناسایی آب، متان، مونوکسید کربن، دی اکسید کربن، سدیم و پتاسیم در آن خبر داده اند.این مقاله با اشاره به خود تلسکوپ جیمز وب و پتانسیل آن برای کمک به درک بهتر کوتوله های قهوه ای و سایر اجرام مرموزتر در جهان به پایان می رسد.
این رصدخانه یک پیشگام خواهد بود که درک ما از فیزیک اتمسفر را در سیارهها، کوتولههای قهوهای و سیارات فراخورشیدی برای سالهای آینده به جلو می برد