فهرست مطالب
محققان نوع جدیدی از بانداژ الکتریکی را ابداع کرده‌اند که با استفاده از آب کار می‌کند و فرایند بهبود زخم‌های مزمن را تسریع می‌بخشد.
به گزارش تکناک، این بانداژ با استفاده از رطوبت موجود در خود زخم، میدان الکتریکی تولید می‌کند که باعث رشد سریع‌تر سلول‌ها و بهبودی زخم می‌شود. این فناوری می‌تواند نتایج درمانی را برای بیمارانی که از زخم‌های طولانی‌مدت رنج می‌برند بهبود بخشد.
دانشمندان مدت‌ها است که می‌دانند تحریک الکتریکی به بهبود زخم‌های مزمن مانند زخم‌های پوستی دیابتی سرعت می‌بخشد. بانداژ جدید نازک، انعطاف‌پذیر و ارزان که محققان ابداع کرده‌اند، جریان التیام‌بخش را به صورت مستقیم به محل زخم می‌رساند و به سادگی با افزودن آب فعال می‌شود.
01
از 01چگونه الکتریسیته باعث بهبودی زخم می‌شود؟
همان‌طور که یک جریان الکتریکی خفیف از بافت آسیب دیده عبور می‌کند، با سرعت بخشیدن به سرعت مهاجرت کراتینوسیت‌ها (سلول‌های پوست) به محل زخم، بسته شدن بافت را تسریع می‌کند. همچنین با از بین بردن باکتری‌ها عفونت را کاهش می‌دهد.
تعدادی از پانسمان‌های زخم‌زا با در نظر گرفتن این واقعیت طراحی شده‌اند، هرچند که بدون محدودیت نیستند. به عنوان مثال، چنین پانسمان‌هایی یک سری باتری‌های به نسبت ضخیم و سایر وسایل الکترونیکی را در خود جای داده‌اند که استفاده از آنها را هم پرهزینه و هم سخت می‌کند.
برخی دیگر از چنین پانسمان‌هایی از باتری برای منبع تغذیه بی‌سیم استفاده نمی‌کنند، اگرچه از بیماران می‌خواهند که نزدیک به سیم‌پیچ مبدلی که میدان الکترومغناطیسی ساطع می‌کند، بمانند. این تنظیمات به شدت باعث محدود شدن تحرک بیمار می‌شود.
اینجا است که WPED جدید آزمایشی یا پانسمان بدون لوازم الکترونیکی با نیروی آب وارد می‌شود.
این دستگاه توسط تیمی از دانشمندان آمریکایی و کره‌ای ساخته شده است و به شکل یک بانداژ پشتی چسبنده با دو الکترود اضافه شده به قسمت زیرین آن و یک باتری انعطاف‌پذیر نازک در قسمت بالایی آن است. هنگامی که باند یکبار مصرف به صورت مستقیم روی زخم مزمن اعمال می‌شود، الکترودها با خطوط بافت آسیب دیده مطابقت پیدا می‌کنند.
باتری از یک آند منیزیم و یک کاتد کلرید نقره تشکیل شده است، که توسط یک لایه سلولز آغشته به کلرید سدیم از هم جدا می‌شوند. تا زمانی که آن سلولز خشک بماند، باتری غیر فعال خواهد بود. هنگامی که جداکننده سلولز با یک قطره آب خیس می‌شود، یون‌ها می‌توانند از طریق آن حرکت و از آند به کاتد حرکت کنند.
در نتیجه، باتری شروع به تولید یک میدان الکتریکی شعاعی 1.5 ولتی می‌کند که از طریق الکترودها به بافت زیرین ساطع می‌شود. یک بار مصرف آب باید تا هفت ساعت تحریک الکتریکی مناسب باشد، پس از این مدت جداکننده خشک خواهد شد. خیس کردن مجدد آن برای حدود دو ساعت دیگر فعال شدن باتری خوب است، اما از آنجایی که WPED بسیار ارزان است (حدود یک دلار)، بهتر است فقط یک باتری تازه اعمال کنید و باتری قدیمی را دور بندازید.
نکته مهم این است که بانداژ می‌تواند توسط بیماران در خانه اعمال و فعال شود. سپس در زمان انجام فعالیت‌های روزانه خود، به طور ایمن و بدون مزاحمت در جای خود باقی می‌ماند و جریان شفابخش را ارائه می‌دهد.
در آزمایش‌های انجام‌شده روی موش، زخم‌های پوستی دیابتی درمان‌شده با WPED حدود 30 درصد سریع‌تر از زخم‌های درمان‌شده با بانداژهای معمولی بهبود یافتند.
پروفسور امی بندودکار، یکی از محققان توسعه‌دهنده این سیستم گفت: «گام‌های بعدی برای ما شامل تحقیقات بیشتر در راستای تنظیم دقیق توانایی‌های خود برای کاهش نوسانات در میدان الکتریکی و افزایش مدت زمان میدان است.»
وی تصریح کرد: «همچنین ما در حال انجام تحقیقات بیشتر هستیم تا این ابداع به آزمایش‌های بالینی و در نهایت استفاده عملی نزدیک‌تر شود، که در نهایت می‌تواند به مردم کمک کند.»
مقاله‌ای درباره این ابداع در مجله Science Advances منتشر شده است.
منبع: دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی
