یک تحقیق جدید نشان میدهد که کاهش فشار خون سیستولیک به زیر ۱۲۰ میلیمتر جیوه میتواند از سکته، حمله قلبی و نارسایی قلبی جلوگیری کند.
به گزارش تکناک، رسیدن به این هدف سختگیرانه ممکن است با عوارض جانبی و هزینههای بیشتری همراه باشد، اما فواید آن به طور قابل توجهی از این مشکلات بیشتر است.
این پژوهش توسط دانشمندان مؤسسه Mass General Brigham انجام شده و نتایج آن در مجله Annals of Internal Medicine منتشر شده است.

پژوهشگران برای انجام این بررسی، از منابع معتبر استفاده کردند. آنها با کمک شبیهسازی، تأثیرات بلندمدت فشار خون را روی سلامت قلب، از جمله حمله قلبی، سکته مغزی و نارسایی قلبی، در سه سطح مختلف فشار خون سیستولیک مورد بررسی قرار دادند:
- کمتر از ۱۲۰ میلیمتر جیوه
- کمتر از ۱۳۰ میلیمتر جیوه
- کمتر از ۱۴۰ میلیمتر جیوه
فهرست مطالب
مزایا و خطرات کاهش فشار خون
نتایج نشان داد که حتی با در نظر گرفتن خطاهای رایج در اندازهگیری فشار خون در کلینیک، پایین آوردن فشار خون سیستولیک به کمتر از ۱۲۰ میلیمتر جیوه میتواند از تعداد زیادی از مشکلات قلبی و عروقی جلوگیری کند.
اما این هدف سختگیرانهتر با برخی خطرات نیز همراه بود، که شامل موارد زیر میشود:
- افزایش احتمال افت فشار خون (هیپوتانسیون)
- آسیب کلیوی
- کندی ضربان قلب (برادیکاردی)
- افزایش خطر غش کردن
- هزینههای بالاتر به دلیل مصرف بیشتر دارو و مراجعات پزشکی مکرر
با وجود تمام این خطرات و هزینهها، بررسیها نشان داد که پایین آوردن فشار خون به کمتر از ۱۲۰ میلیمتر جیوه همچنان مقرونبهصرفه است. پژوهشگران برآورد کردند که این روش به ازای هر سال زندگی سالمی که به فرد اضافه میکند، حدود ۴۲ هزار دلار هزینه دارد؛ رقمی که در پزشکی، سرمایهگذاری ارزشمندی به حساب میآید.

دیدگاه متخصصان
دکتر کارن اسمیت، سرپرست این پروژه گفت: «این مطالعه میتواند به بیماران مبتلا به مشکلات قلبی و پزشکان آنها کمک کند که با اطمینان بیشتری فشار خون را تا زیر ۱۲۰ میلیمتر جیوه کنترل نمایند. یافتههای ما نشان میدهد که این هدف نهتنها از مشکلات قلبی و عروقی بیشتری جلوگیری میکند، بلکه با وجود خطاهای احتمالی در اندازهگیری، از نظر هزینه نیز بهصرفه است.»
این نتایج نشان میدهد که کاهش شدید فشار خون از نظر هزینه و اثربخشی در سطح جمعیت مقرونبهصرفه است. اما از آنجایی که داروهای ضدفشارخون ممکن است عوارضی داشته باشند، این نوع درمان برای همه مناسب نیست. بنابراین، تصمیمگیری باید با مشورت پزشک و بر اساس شرایط و ترجیحات هر فرد انجام شود.