در این مطلب، چگونگی بوت Arch Linux از گوگل درایو روی لپ‌تاپ بدون حافظه را بررسی می‌کنیم.
به‌گزارش تکناک، توسعه‌دهنده‌ای به نام ارسی توانست مستقیما از گوگل درایو روی لپ‌تاپ قدیمی بدون حافظه، بوت Arch Linux را انجام دهد. این کار را می‌توان دستاوردی پیش‌گامانه یا آزمایشی عجیب در نظر گرفت. برای درک پیچیدگی این کار، ابتدا باید فرایند بوت لینوکس را بفهمیم:
- سیستم‌عامل داخلی (BIOS/UEFI) راه‌اندازی می‌شود و بوت‌لودر را بارگذاری می‌کند.
- بوت‌لودر هسته سیستم‌عامل را بارگذاری می‌کند.
- هسته فایل‌سیستم موقت را در رم باز می‌کند که حاوی ابزارهای لازم برای سوارکردن فایل‌سیستم واقعی است.
- هسته فایل‌سیستم واقعی را سوار می‌کند و فرایند را به سیستم ابتکاری (init) روی فایل‌سیستم جدید منتقل می‌کند.
ارسی با استفاده از مرحله‌ی سوم، قصد داشت فایل‌سیستم FUSE را سوار کند تا لینوکس به‌طور عادی بوت شود. او گفت:
روند بوت لینوکس ازنظر فنی بسیار خنده‌دار است. بگذارید برای لحظه‌ای وانمود کنم که آن را درک می‌کنم.
FUSE فایل‌سیستمی در فضای کاربر است که به کاربران اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به مجوزهای خاص، فایل‌سیستم‌هایی ایجاد کنند. ارسی قبل از تلاش برای گوگل درایو، توانست آن را از سطل Amazon S3 بوت کند.
بوت Arch Linux مستقیماً از گوگل درایو
سوارکردن گوگل درایو روی FUSE با استفاده از google-drive-ocamlfuse مشکلات زیادی ایجاد کرد؛ ازجمله:
- لینک‌های نمادین خراب: ارسی اشاره کرد که Symlinks به Symlinks کار نمی‌کند. این برای موارد موجود در /usr/lib بسیار مهم است.
- لینک‌های سخت غیرفعال: لینک‌های سخت غیرفعال که برای بسیاری از سیستم‌های مبتنی‌بر Unix ضروری است، کارنکردن لینک‌های سخت مانع بزرگی ایجاد کرد.
- مشکلات عملکردی: ارسی روی این نکته تأکید کرد که خیلی کند است.
- مجوزها و ویژگی‌ها: این موارد طبق انتظار کار نمی‌کردند و راه‌اندازی را پیچیده‌تر می‌کردند.
با وجود این موانع، ارسی با تنظیمات و پیکربندی‌های دستی برای راه‌اندازی آن پافشاری کرد. درنهایت، این کار با موفقیت انجام شد و آنها توانستند لپ‌تاپ قدیمی خود را مستقیماً از فضای ابری بوت کنند و فایل EFI یکپارچه‌ای با دستورالعمل‌هایی برای بوت مستقیم از گوگل درایو بسازند که درنهایت کار کرد. حتی اگر پروژه‌ای احمقانه به‌نظر برسد، کاربردهای واقعی برای چنین چیزی وجود دارد.
برای مثال، می‌توان نسخه‌ای واقعاً قابل‌حمل از لینوکس را در فضای ابری ذخیره کرد؛ حتی اگر دسترسی و استفاده از آن کُند باشد. همچنین، می‌تواند به سیستم بوت ابری ساده‌شده اجازه دهد و حتی برای اهداف آموزشی نیز کاربردی باشد.
