در اولین آزمایش بزرگ دنیای واقعی برای آنتی بادی مونوکلونال علیه مالاریا، یک مطالعه جدید نتایج فوق‌العاده امیدوارکننده‌ای را گزارش کرده است
به گزارش تکناک،این درمان جدید 88.2 درصد موفقیت در پیشگیری از عفونت در یک دوره شش ماهه ارائه داده است.
نتایج به تحقیقات رو به رشدی می افزاید که بر روی آنتی بادی درمانی به عنوان ابزاری برای مبارزه با مالاریا تمرکز دارد.
از آنجایی که اولین واکسن مالاریا در جهان سال گذشته در آفریقا عرضه شد، چندین سازمان بزرگ بشردوستانه شروع به این سوال کردند که آیا کارایی واکسن به اندازه کافی برای عرضه گسترده در مقیاس جهانی موثر است یا خیر؟
با آزمایش‌هایی که نشان می‌دهد واکسن ممکن است تنها از 30 درصد عفونت‌ها در کودکان جلوگیری کند، سازمان‌های غیرانتفاعی مانند بنیاد بیل و ملیندا گیتس در نهایت بودجه را از به سایر مطالعات پیشگیری از مالاریا هدایت کردند.
در حالی که کار بر روی واکسن های مالاریا ادامه دارد، توجه برخی تحقیقات به سمت درمان های آنتی بادی مونوکلونال معطوف شده است. این درمان‌ها به جای استفاده از واکسن برای تحریک سیستم ایمنی برای تولید آنتی‌بادی‌های خود، بر انتقال مستقیم حجم قابل توجهی از آنتی‌بادی‌های محافظ قوی به فرد تمرکز می‌کنند.
آنتی بادی های مونوکلونال ابزار موثری هستند زیرا آنتی بادی های تجویز شده را می توان به طور آشکار برای هدف قرار دادن آنتی ژن های خاص بهینه کرد. با این حال، آنها درمان های طولانی مدت نیستند. آنتی بادی ها در طول زمان تجزیه می شوند و درمان ها اغلب فقط برای چند ماه موثر هستند.
این تحقیق جدید بر روی آنتی بادی به نام CIS43LS تمرکز دارد. این آنتی بادی ابتدا از یک بیمار که واکسن تجربی مالاریا را دریافت کرده بود جدا شد و سپس اصلاح شد تا خیلی سریع تجزیه نشود.
در فاز 2 یک آزمایش بزرگ در دنیای واقعی برای آنتی بادی های مونوکلونال پیشگیری کننده از مالاریا، 330 بزرگسال سالم به طور مساوی به سه گروه تقسیم شدند: گروه های آنتی بادی با دوز کم و بالا و دارونما. این آزمایش در طول فصل بارانی شش ماهه در جوامع روستایی در مالی، آفریقا انجام شد.
این مطالعات نشان دادند که بالاترین دوز آنتی بادی، 88.2 درصد پیشگیری در مقابل ابتلا به عفونت مالاریا در طول مطالعه شش ماهه در مقایسه با دارونما ایجاد کرده است. کمترین دوز نیز 75 درصد در پیشگیری از عفونت موثر بود.
این اولین نتایج میدانی نشان می دهد که یک آنتی بادی مونوکلونال به طور ایمن سطح بالایی از محافظت در برابر انتقال شدید مالاریا در بزرگسالان سالم فراهم می کند و راه را برای مطالعات بیشتردر این زمینه برای تعیین اینکه آیا چنین مداخله ای می تواند از عفونت مالاریا در نوزادان، کودکان و زنان باردار جلوگیری کند، هموار می کند.
رابرت سدر یکی از محققین اصلی که روی پروژه آنتی بادی کار می کند می گوید ما امیدواریم که آنتی‌بادی‌های مونوکلونال، پیشگیری از مالاریا را در مناطق آندمیک متحول کنند.
این مطالعات اثبات یک مفهومی قوی است که نشان می‌دهد آنتی‌بادی‌های مونوکلونال چقدر می‌توانند در پیشگیری از عفونت مالاریا مؤثر باشند. اما بعید است که CIS43LS درمانی باشد که در نهایت به استفاده بالینی برسد.
در شکل فعلی، درمان باید از طریق تزریق وریدی انجام شود. با این حال، محققان قبلاً شکل دوم و قوی‌تری از آنتی‌بادی به نام L9LS ایجاد کرده‌اند.
این آنتی بادی نسل بعدی L9LS را می توان به عنوان یک تزریق زیر جلدی تجویز کرد و آن را به یک درمان بسیار مقیاس پذیرتر، به ویژه در جوامع دورتر تبدیل می کند. آزمایش‌های فاز 1 قبلاً با نتایج امیدوارکننده‌ای تکمیل شده‌اند که راه را برای آزمایش‌های فاز 2 بزرگ‌تر هموار می‌کند.
از آنجایی که آنتی بادی های مونوکلونال فقط برای مدت کوتاهی موثر هستند، هرگز به عنوان جایگزینی برای واکسن ها عمل نمی کنند. محققان تعدادی از کاربردهای ارزشمند آنتی‌بادی‌های مونوکلونال را حدس می‌زنند، به ویژه در کوتاه‌مدت در حالی که واکسن‌های مؤثرتری در حال توسعه هستند.
محققان در این مطالعه خاطرنشان کردند: یک دوز واحد از آنتی بادی مونوکلونال که تا شش ماه از عفونت جلوگیری می کند، می تواند قبل از هر فصل مالاریا برای کودکان در معرض خطر و در اوایل بارداری تجویز شود، که میتواند مکمل سایر روش های درمانی مانند پیشگیری شیمیایی (chemoprevention) ویا سایر اقدامات کنترلی باشد.
محققان در این تحقیق خاطر نشان کردند آنتی‌بادی‌های مونوکلونال به طور بالقوه می‌توانند در ترکیب با تجویز انبوه دارو و سایر اقدامات متقابل برای از بین بردن مالاریا مورد استفاده قرار گیرند. در نهایت، برای مسافرانی که به مناطقی که مالاریا در آنها بومی است، آنتی‌بادی‌های مونوکلونال می‌توانند جایگزینی برای شیمیو‌پروفیلاکسی (chemoprophylaxis) باشند که میتواند با عوارض جانبی و یا عدم پیوستگی کافی همراه باشد.
