آیا مصرف مستمر قرص خواب آور مضر است؟

با داروهای تجویزی فرد می‌تواند چند شب بی‌خوابی را پشت سر بگذارد و به مسیر درست خواب برگردد، اما برخی از متخصصان می گویند که قرص خواب آور بهترین انتخاب برای استفاده طولانی‌مدت نیست.

به گزارش تکناک، اگر هنگام استفاده از قرص های خواب، بهترین خوابی را که در چند ماه گذشته داشته اید، تجربه کنید، چرا و چه زمانی و چگونه باید استفاده از آنها را متوقف کرد؟

خوب، پاسخ به این سوالات برای هر کسی متفاوت است. بنابراین اگر داروهای تجویزی را کنار می گذارید، باید با یک پزشک مشورت کنید.

در این مقاله چیزی که باید در مورد خطرات استفاده از قرص های خواب برای مدت طولانی و توصیه هایی در مورد زمان توقف استفاده از آنها را برای شما آورده ایم.

چگونه خوابی سالم داشته باشیم؟

هر شب چقدر باید بخوابیم؟ توصیه ها در مورد میزان خواب مورد نیاز در دوران کودکی متغییر است. اما بزرگسالان 18 تا 60 ساله باید حداقل 7 ساعت در شب بخوابند.

داشتن خواب سالم برای سلامت کلی، حیاتی است. هنگامی که شما خواب هستید، بدن و مغز شما از فعالیت های روز بهبود می یابد. در کودکان خواب نقش مضاعفی در رشد و نمو مناسب دارد.

نکات زیر می تواند به حمایت از کمیت و کیفیت خواب کمک کند:

اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب شما برای خوابیدن مناسب است: اتاق خواب خود را خنک، ساکت و تاریک نگه دارید. هنگام خواب تلویزیون و گوشی خود را خاموش نگه دارید.
برنامه خواب روزانه خود را یکسان نگه دارید: به رختخواب بروید و در همان زمان از خواب بیدار شوید، حتی در آخر هفته ها.
کافئین، نیکوتین یا الکل را نزدیک به زمان خواب مصرف نکنید: الکل ممکن است شما را خواب آلود کند اما ممکن است سبک‌تر از حد معمول بخوابید، که این موضوع باعث می‌شود اغلب در نیمه‌های شب از خواب بیدار شوید.
فعالیت بدنی منظم در طول روز داشته باشید: مطمئن شوید که ورزش شما پنج تا شش ساعت قبل از خواب باشد.
از چرت زدن بپرهیزید: چرت های بعدازظهر می تواند برنامه خواب شما را از بین ببرد.
وعده های غذایی خود را بر اساس یک برنامه منظم بخورید: از خوردن دیرهنگام غذا خودداری کنید.
مصرف مایعات خود را نزدیک به زمان خواب محدود کنید: اینکه قبل از خواب زیاد آب بنوشید، کمتر برای استفاده از دستشویی بیدار می شوید.
در مورد داروهای بدون نسخه (OTC) و تجویزی خود با یک پزشک صحبت کنید: چیزی که مصرف می کنید می تواند در خواب شما اختلال ایجاد کند.
راه هایی برای آرامش خود قبل از خواب بیابید: سعی کنید مطالعه کنید، نفس عمیق بکشید، حمام کنید یا به یک موسیقی آرامش بخش گوش دهید.

خواب درمانی بدون دارو

علاوه بر قرص های خواب آور، چندین روش دیگر وجود دارد که پزشکان ممکن است برای درمان بی خوابی توصیه کنند که عبارتند از:

نور درمانی با اشعه ماوراء بنفش (UV): با نور درمانی UV، شما در مقابل یک جعبه نور روشن شبیه به نور طبیعی خورشید می نشینید. نور ملاتونین شما را برای تنظیم مجدد چرخه خواب/بیداری تنظیم می کند.
درمان دهان و صورت: این درمان شامل تمریناتی برای دهان و زبان شما است. تمرینات به تقویت آن عضلات کمک می کند. پزشکان ممکن است درمان دهان و صورت را برای درمان آپنه یا همان خفگی خواب پیشنهاد کنند.
درمان ذهنی رفتاری (CBT): به طور کلی، CBT یکی از اولین گام ها در درمان بی خوابی طولانی مدت است. پزشک به شما کمک می‌کند تا نگرش خود را در مورد بی‌خوابی و خواب تغییر دهید و به شما کمک می‌کند به راحتی آرام شوید و در خواب بمانید.

همچنین برخی شواهد نشان می دهد که CBT و اعمال تغییرات ساده در سبک زندگی عموماً در درمان بی خوابی طولانی مدت بهتر از داروهای تجویزی عمل می کنند. به طور کلی، صرف چند جلسه با یک درمانگر می‌تواند تکنیک‌هایی را به شما آموزش دهد که می‌توانید تا سال‌های سال به آن‌ها مراجعه کنید.

اگر تمام راه‌های مختلف را برای تشویق خواب بدون قرص‌های خواب امتحان کرده‌اید و همچنان مشکل دارید، با یک متخصص درباره استفاده از داروهای تجویزی صحبت کنید.

ایمنی و اثربخشی قرص خواب

برخی از افراد ممکن است زمانی را برای شرکت در درمان یا تغییر عادات خواب خود نداشته باشند. برای آن دسته از افراد، داروهای تجویزی ممکن است درمانی باشد که برای آنها بهترین نتیجه را دارد.

انواع قرص خواب

مصرف قرص های خواب آور ممکن است به بی خوابی کوتاه مدت یا طولانی مدت کمک کند. چهار نوع قرص خواب تجویزی وجود دارد و اکثر آنها خواب آور قوی هستند که عبارتند از:

آگونیست های گیرنده بنزودیازپین
آگونیست های گیرنده ملاتونین
آنتاگونیست های گیرنده اورکسین، که برای افراد مبتلا به نارکولپسی توصیه نمی شود)
بنزودیازپین ها، که می توانند به طور خطرناکی با سایر داروها تداخل داشته باشند

درست مانند هر دارویی، این داروها نیز ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. یکی از شایع ترین عوارض جانبی، خواب آلودگی در طول روز است. برخی از عوارض جانبی دیگر واکنش های آلرژیک یا رفتارهای عجیب مانند راه رفتن در خواب، رانندگی یا غذا خوردن در هنگام خواب هستند.

مشورت با یک متخصص برای سنجش مزایا و خطرات در طول زمان مهم است.

قرص های خواب آور را با خیال راحت مصرف کنید

در ادامه چند راه برای مصرف ایمن داروهای تجویزی آورده شده است:

همیشه قبل از مصرف قرص خواب با یک متخصص صحبت کنید.
به پزشک اجازه دهید از داروهای دیگری که مصرف می کنید و بیماری های زمینه ای شما، از جمله فشار خون بالا یا مشکلات کبدی، مطلع شود.
بروشور همراه قرص های خواب تان را بخوانید.
دستورالعمل های داروی تجویزی خود را دنبال کنید. هرگز بیش از نسخه خود مصرف نکنید.
هرگز نزدیک زمانی که قصد مصرف یک قرص خواب آور را دارید، الکل ننوشید.
پس از مصرف قرص خواب هرگز رانندگی نکنید و با ماشین آلات سبک و سنگین کار نکنید.
فقط زمانی قرص خواب مصرف کنید که بتوانید حداقل هفت تا هشت ساعت را به خواب کامل شبانه اختصاص دهید.
سعی کنید اولین دوز قرص خواب را در شبی مصرف کنید که مجبور نیستید روز بعد جایی باشید.
اگر مشکلاتی در خواب دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض بلند مدت قرص های خواب آور

یک دوره مصرف کوتاه قرص خواب می تواند به شما کمک کند استراحت خوب و باکیفیتی داشته باشید. اما ترکیب عادات خواب خوب می تواند به جلوگیری از مزمن شدن روند بی خوابی حاد کمک کند.

قرص ها می توانند در طول یک دوره کوتاه استرس معجزه کنند. اگر بیش از یک ماه از قرص های خواب آور استفاده می کنید و همچنان در به خواب رفتن مشکل دارید، مجدداً با پزشک خود مشورت کنید. تحقیقات نشان داده است که استفاده طولانی مدت از قرص های خواب آور سالم نیست.

به عنوان مثال، یک مطالعه که در سال 2019 در مجله BMJ Open منتشر شد، افرادی را که به مدت سه سال به طور مداوم از داروهای خواب آور یا ضد اضطراب استفاده می کردند، بررسی کرد. محققان فهمیدند که این داروها مرگ و میر آنها را به روشی وابسته به دوز افزایش می دهند. بر اساس این نتایج، محققان پیشنهاد کردند که استفاده از آن به دو تا چهار هفته محدود شود.

مطالعه دیگری که در سال 2015 در مجله Drugs – Real World Outcomes منتشر شد، گروهی از افرادی را که در طی دو سال قرص های خواب مصرف می کردند، بررسی کرد. آن دسته از افراد، به ویژه آنهایی که بنزودیازپین مصرف می کردند نیز افزایش میزان مرگ و میر داشتند.