مطالعات جدید نشان می دهد که بازسازی زانوهای انسان با استفاده از بافت تاندون کانگورو می تواند موفقیت آمیز باشد و برای اطمینان از این موضوع آزمایشهای انسانی آن در سال 2024 آغاز خواهد شد.
به گزارش تکناک، دکتر نیک هارتنل که جراح ارتوپد و یکی از نویسندگان این مطالعه است می گوید: من همیشه گفته ام که کانگوروها بهترین ورزشکاران طبیعت هستند. آنها می توانند تا 12 متر بپرند، از یک حصار سه متری عبور کنند و با سرعت 70 کیلومتر در ساعت، پرش کنند.
او گفت: با بررسی آنها در حال عمل، تعجب کردم که این توانایی ورزشی چقدر با نحوه شکل گیری تاندون های آنها مرتبط است و آیا ممکن است از آنها برای جایگزینی رباط های پاره شده انسان استفاده کرد.
هارتنل و تیمش پس از سال ها تحقیق، در حال پیشرفت به سمت آزمایش پیوند زنوگرافت انسانی برای ترمیم آسیب هایی مانند پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) هستند.
پیوند زنوگرافت، که در آن عضو یا بافت دیگری از گونه دیگری پیوند زده میشود، در حال حاضر یکی از ویژگیهای جراحیهایی مانند تعویض دریچههای قلب با دریچههای خوک است. با این حال در این موارد سازگاری بیولوژیکی یک مانع بزرگ است. این تیم تحقیقاتی معتقد است که راز مربوط به چگونگی اطمینان از رد نشدن بافت خارجی کانگورو توسط گیرنده انسانی را نیز پیدا کرده است.
دکتر هارتنل گفت: زنوگرافت که به معنای استفاده از تاندونهای گونههای دیگر در انسان است، این پتانسیل را دارد که گزینه مناسبی باشد، اما تاکنون جامعه پزشکی هر دو گونه، برای یافتن گونههای اهداکننده مناسب که دارای تاندونهای قوی و بادوام باشد که رد نشوند، تلاش های بسیاری کرده است.
اگرچه این کانگورو ها ممکن است تواناییهای پرش فوقانسانی را برای کسی فراهم نکنند، اما جایگزین امیدوارکنندهای برای درمان های فعلی هستند.
در ایالات متحده، حدود 200 هزار پارگی ACL در هر سال رخ می دهد و تا یک چهارم از آنها نیاز به جراحی های اضافی دارند. ماهیت آسیب به این معنی است که بافت اضافی باید در محل آسیب پیوند شود. گرافتهایی که از نقاط دیگر بدن بیمار گرفته میشوند، اغلب درد و زمان بهبودی را افزایش میدهند و هم پیوندهایی که از اهداکنندگان فوت شده و هم از منابع مصنوعی تامین می شود، جراحان را با مشکلات دیگری مواجه میکنند.
دکتر هارتنل گفت: تعداد بسیار محدودی از تاندونهای افراد فوت شده در دسترس است و متأسفانه قدرت آن ها آنطور که ما میخواهیم خوب نیست و بیمار را با زانوی ضعیفتری مواجه میکند.
او افزود: علاوه بر این، تا یک چهارم تمام بازسازیهای ACL با شکست مواجه میشوند. اگر این اتفاق بیفتد یا فرد به طور همزمان دو رباط آسیب دیده داشته باشد، یا برای بار دوم آسیب ببیند، گزینه های او تمام می شود.
تاندون کانگورو نه تنها این پتانسیل را دارد که بهترین گزینه باشد، بلکه می تواند از جاهای دیگر بدن حیوان تهیه شود.
تمام تحقیقات به دست آمده بر روی تاندونهای کانگورو از گونه های زنده حاصل نشده است. دکتر هارتنل افزود: کانگورو ها از نظر بیولوژیکی تاندون های فوق العاده ای دارند و در حال حاضر تمام این پتانسیل به هدر می رود زیرا از این تاندون ها در هیچ چیز استفاده نمی شود.
این تیم تحقیقاتی امیدوار است که انجام یک آزمایش موفق انسانی راه را برای استفاده از تاندونهای کانگورو در روشهای جهانی هموار کند.
