محققان می گویند پیری بیولوژیکی می‌تواند تحت تاثیر استرس تسریع شود، اما همچنین نتایج تحقیقات نشان می دهد حذف عوامل استرس‌زا، می تواند کلید معکوس کردن پیری باشد.
به گزارش تکناک، سیال بودن روند پیری سوالاتی را در مورد محرک‌های آن از جمله تأثیر بالقوه مسائل مربوط به سلامت روان ایجاد می‌کند.
محصولاتی به بازاری سرازیر شده اند که ظاهراً فرد را جوان تر نشان می دهند. کرم‌ها و سرم‌های ضد پیری در قفسه‌های فروشگاه‌ها قرار می‌گیرند، و اگر این کافی نیست، همیشه بوتاکس یا لیفت صورت، لیپوساکشن، کول اسکالپتینگ یا ایمپلنت وجود دارد. اما اگر کلید معکوس کردن پیری در خون باشد چه؟
در تحقیق منتشر شده در مجله Cell Metabolism، دکتر جیمز وایت، استادیار پزشکی و زیست شناسی سلولی، گورپریت بات، استادیار در جراحی ارتوپدی و آسیب شناسی؛ و تیم تحقیقاتیشان در مورد معکوس کردن پیری نشان می دهند که سن بیولوژیکی (سرعتی که در آن بدن در هر سال از زندگی پیر می شود) سیال است. به عبارت دیگر، در حالی که شرایط استرس می تواند پیری را تسریع کند، بنابراین با از بین بردن این عوامل استرس زا شرایط می تواند بازیابی شود.
ابتدا، این تیم از یک مدل موش پارابیوسیس هتروکرونیک استفاده کردند، که در آن رگ‌های خونی یک موش جوان به یک موش مسن‌تر متصل می‌شد، بنابراین گردش خون آنها مشترک می شود. این آزمایش نشان می دهد در حالی که موش های مسن‌تر هنگام اتصال سرعت پیری خود را کاهش می‌دهد، موش جوان‌تر سریع‌تر پیر میشود. وایت گفت: وقتی آنها را جدا می کنیم و گردش قدیمی را حذف می کنیم، موش جوان می تواند پیری سریع را معکوس کند و به سن تقویمی خود بازگردد.
برای تعیین سن بیولوژیکی موش ها، این تیم از روش ساعت های متیلاسیون DNA استفاده کردند. تجربه ها و قرار گرفتن در معرض محیط نشانه‌های کمی روی DNA ما باقی می‌گذارند. این نشانه ها، یا علائم متیلاسیون، جمع می‌شوند و می‌توانند به دانشمندان کمک کنند تا سرعت پیری یک فرد یا حیوان را اندازه‌گیری کنند.
تیم تحقیقاتی پس از بررسی کبد، قلب، مغز، کلیه و بافت چربی مدل‌های موش دو ماه پس از تکمیل پارابیوز، و با استفاده از انواع ساعت‌های متیلاسیون DNA، متوجه شد که تمام موش‌های جوان با قرار گرفتن در معرض خون پیر سریع‌تر پیر می‌شوند و پس از جدایی و بهبودی از این حالت به سن اولیه بازمیگردند.
وایت گفت: ما شواهدی برای معکوس شدن پیری بیولوژیکی نشان دادیم. موش‌های جوان که با قرار گرفتن در معرض گردش خون پیر سن بیولوژیکی بیشتری را نشان دادند، توانستند این روند را معکوس کنند و پس از از بین رفتن گردش خون قدیمی به سن تقویمی خود بازگردند.
بدیهی است که کاملاً طبیعی نیست که از طریق رگ‌های خونی به موجود زنده دیگری متصل شویم، بنابراین تیم تحقیقاتی اینکه آیا همان نوسان در پیری بیولوژیکی می‌تواند بدون اشتراک خون قدیمی صادق باشد یا خیر را مورد بررسی قرار داد.
آنها با همکاری دانشگاه هاروارد، گروه‌های استرس انسانی را که شامل بیماری‌های مزمن، جراحی و بارداری می‌شد، تجزیه و تحلیل کردند. آنها با استفاده از ساعت‌های متیلاسیون DNA روی نمونه‌های خون دریافتند که پیری می‌تواند در طول این رویدادهای استرس‌زا تسریع شود، اما وقتی عوامل استرس‌زا حذف شوند، پیری می‌تواند کندتر شود.
این امر در مورد بیمارانی که نیاز به ترمیم جراحی اورژانسی برای شکستگی تروماتیک لگن داشتند صادق بود. نمونه خون قبل از جراحی، یک روز بعد از عمل و قبل از ترخیص بیماران از بیمارستان گرفته شد. این تیم افزایش قابل توجهی در نشانگرهای سن بیولوژیکی در 24 ساعت اول بستری در بیمارستان پیدا کردند، اما در زمان ترخیص، سن بیولوژیکی بیماران کاهش یافت، حتی اگر بسیاری از این بیماران در 70 و 80 سالگی خود بودند.
جالب اینجاست که این موضوع در مورد بیمارانی که جراحی تعویض مفصل ران را انتخاب کرده بودند صادق نبود. بدون ترومای یک آسیب، پیری بیولوژیکی تحت تأثیر قرار نگرفت.
بیماران کووید-19 که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده‌اند نیز در طول بیماری خود با سرعت بیشتری پیر می‌شوند. توجه به این نکته مهم است که نمونه‌های خونی از این بیماران قبل از بستری شدن در ICU گرفته نشده است، بنابراین تیم از ساعت‌های متیلاسیون DNA برای تجزیه و تحلیل سن بیولوژیکی آنها در ICU استفاده کردند و آن را با سن بیولوژیکی آنها پس از بهبودی مقایسه کردند. وایت گفت: ما شاهد نتایج متفاوتی بودیم، اما به طور کلی روند معکوس کردن سن و بهبودی داشتیم.
این سؤال پیش می‌آید: آیا نقطه‌ای وجود ندارد که بازگشتی نداشته باشد؟ به عبارت دیگر، آیا سرعت پیری یک فرد به دلیل یک آسیب حاد می تواند تا این حد افزایش یابد؟ آیا انتخاب سبک زندگی، مانند سیگار کشیدن یا شاید حتی آسیب روانی نیز پس از گذشت زمان و بهبودی می تواند باعث معکوس کردن پیری شود؟ پاسخ کوتاه است: ما هنوز نمی دانیم.
وایت گفت: گام‌های بعدی برای کشف کلید معکوس کردن پیری ما این است که چرا واکنش‌های مختلف باعث تسریع یا کاهش پیری می‌شوند؟ وایت می‌خواهد بررسی کند که آیا فقط آسیب جسمی یا بیماری و بهبودی است که می‌تواند پیری را تسریع و کندتر کند یا اینکه عوامل دیگری مانند افسردگی و بیماری‌های روانی نیز می‌توانند پیری را تسریع کنند؟ و اگر چنین است، آیا در صورت رفع این مشکلات سلامت روان، پیری می تواند کندتر شود؟
وایت گفت: من فکر می کنم بافت ها و سلول ها به محیط خود پاسخ می دهند. بنابراین، در تئوری، اگر بتوانیم سلول‌ها را متقاعد کنیم که جوان هستند و عوامل استرس‌زا را از بین ببریم، شاید راهی برای معکوس کردن پیری برای مدت طولانی تر پیدا کنیم.
