تیمی از محققان بینالمللی اخیراً ۹ بیمار مبتلا به آسیب های شدید نخاعی (SCIs) را مجبور کردهاند دوباره راه بروند.
به گزارش تکناک، آنها ادعا می کنند که نورون هایی را شناسایی کرده اند که می توانند تحرک را در بیماران مبتلا به SCI بازگردانند. این پیشرفت جدید و جالب امیدهای زیادی را برای افرادی که از فلج مزمن رنج می برند ایجاد می کند.
تصور کنید داخل اتاقی گیر کرده اید، می خواهید بیرون بروید، اما بدنتان حرکت نمی کند. مهم نیست که چقدر تلاش می کنید، نمی توانید اعضای بدن خود را حرکت دهید. شما حتی نمی توانید انگشت خود را حرکت دهید، چه احساسی خواهید داشت؟ خوب، فلج مزمن این احساس را دارد.آسیب های شدید نخاعی
متأسفانه هیچ درمان دائمی شناخته شده ای برای این اختلال عصبی وجود ندارد و این همان چیزی است که وضعیت را بدتر می کند.
کشمکش جسمی و روحی که بیمار فلج مزمن دارد غیرقابل تصور است. یک مطالعه تکان دهنده که در سال 2017 در نیچر منتشر شد نشان می دهد که 22 درصد از بیماران نیمه فلج و 36 درصد از بیماران کاملاً فلج دست به خودکشی می زنند.آسیب های شدید نخاعی
درمان فلج مزمن با تحریک الکتریکی
فلج مزمن به دلیل آسیب های نخاعی که ایجاد میکند منجر به از دست رفتن حرکت و احساس در برخی یا همه اعضای بدن می شود. اگرچه هیچ درمانی وعده بهبودی دائمی را نمی دهد، اما روش های درمانی وجود دارد که می تواند وضعیت بیمار را بهبود ببخشد. تحریک الکتریکی اپیدورال (EES) یکی از این روشها است که در آن پزشکان الکترودهایی را در داخل ناحیه نخاع کاشت میکنند تا تحرک را در بیماران بازگردانند.
این الکترودها جریان برق مختل شده را بین نواحی فوقانی (گردنی) و پایینی (کمری) نخاع بازیابی می کنند. همراه با EES، بیمار تحت فیزیوتراپی نیز قرار می گیرد که در نهایت به او اجازه می دهد تا حرکات بدن از دست رفته خود را به دست آورد. در طول مطالعه، محققان به 9 بیمار مبتلا به آسیب مزمن نخاعی، درمان EES دادند.
طی پنج ماه پس از توانبخشی و درمان EES، بیماران دوباره راه رفتن را آغاز کردند. آزمایشهای قبلی نیز وجود داشت که موفقیت مشابهی را با درمان EES نشان داد، اما این بار، محققان مشاهده جالبی کردند. آنها متوجه شدند که وقتی بیماران توانایی راه رفتن خود را بازیافتند، فعالیت عصبی در ناحیه نخاع کمری آنها کاهش یافت.
این موضوع آنها را تشویق کرد تا تغییرات عصبی را که در داخل بدن یک سوژه بیمار در طول درمان EES رخ می دهد، بررسی کنند.
محققان تصمیم گرفتند یک مدل موش ایجاد کنند که ویژگی های مشابه با توانبخشی و درمان EES در انسان دارد. نویسندگان میگویند: بازیابی پایدار راه رفتن (در 9 بیمار) نشان داد که EESREHAB نخاع را بازسازی میکند. ما حدس زدیم که این بازسازی باید در فعالیت نورون ها در طول راه رفتن منعکس شود.
نویسندگان همچنین بیان ژنتیکی را در نورون های نخاع مدل موش ترسیم کردند. در حین مطالعه مدل و نقشه، آنها با نوعی نورون تحریکی در نخاع کمری مواجه شدند که وقتی فعال می شد، به مدل اجازه می داد پس از آسیب نخاعی راه برود.
جالبتر این است که این سلولها که به سلولهای عصبی SCVsx2::Hoxa10 گفته میشود، برای حرکت در افراد عادی مورد نیاز نیستند.
نویسندگان همچنین بیان ژنتیکی را در نورون های نخاع مدل موش ترسیم کردند. در حین مطالعه مدل و نقشه، آنها با نوعی نورون تحریکی در نخاع کمری مواجه شدند که وقتی فعال می شد، به مدل اجازه می داد پس از آسیب نخاعی راه برود. جالبتر این است که این سلولها که به سلولهای عصبی SCVsx2::Hoxa10 شناخته میشود، برای حرکت در افراد عادی مورد نیاز نیستند.
این یافتهها نشان میدهد که نورون های SCVsx2::Hoxa10 میتوانند نوعی از سلولهای تقویتکننده ترمیمی باشند که در طول درمان EES تحریک میشوند، ارتباط عصبی از دست رفته را دوباره برقرار میکنند و در نهایت، بیمار مبتلا به فلج مزمن را قادر به راه رفتن میکنند.
با این حال، محققان بر این باورند که ممکن است نورون های دیگری نیز در سیستم عصبی ما وجود داشته باشند که ممکن است در روند بهبودی نقش داشته باشند. بنابراین تحقیقات بیشتری برای یافتن چنین سلولهایی و درک بیشتر تأثیر EES مورد نیاز است.