دکتر مارتینا ایوب مقاله جدیدی را در مجله مطالعات روستایی منتشر کرده است که بر اساس یک سری تحقیقات به بررسی رابطه بین دانش و نوآوری و شیوه های کشاورزی پایدار می پردازد.
به گزارش تکناک، کشاورزی پایدار شامل شیوه‌های متنوعی است که از ذخایر مختلف دانش استفاده می‌کنند.
این دانش باید متناسب با محصولات کشاورزان،محیط محلی و سیستم کشاورزی تطبیق داده شود. برای دستیابی به این امر، کشاورزان نیاز به توسعه دانش خود و سرمایه گذاری در کسب دانش از منابع خارجی دارند.
نباید تصور کرد که کشاورزان مختلف که محصولات مختلفی را کشت می کنند،منابع دانشی یکسانی را اتخاذ کنند.
بنابراین، مقاله حاضر تجزیه و تحلیل سطح محصول را برای مطالعه رابطه بین یافتن منبع برای دانش و نوآوری در شیوه‌های کشاورزی پایدار، برای دسته‌های مختلف محصولات انجام می‌دهد.
این مطالعه از مجموعه داده‌های مقطعی وزارت کشاورزی فرانسه در مورد شیوه‌های کشاورزی در سال 2017 استفاده می‌کند و یک آزمایش چند متغیره و یک آزمون برای اندازه گیری برابری میانگین‌ها را اجرا می‌کند.
نتایج نشان می‌دهد که اهمیت منابع مختلف دانش توسط تولیدکنندگان مختلف که محصولات مختلفی را کشت می‌کنند و شیوه‌های متفاوتی را اتخاذ می‌کنند، به‌طور متفاوتی رتبه‌بندی می‌شود.
همچنین این یافته‌ها نشان می‌دهد که کشاورزان از منابع دانشی یکسان با شدت یکسان برای تنوع بخشیدن به انواع محصولات خود استفاده می‌کنند. این نتایج دو مفهوم دارد:
اول،از آنجایی که دانش محرک اصلی نوآوری است، کشاورزان باید با دانش خود سرمایه گذاری کنند. ثانیاً، سیاست‌ها باید انعطاف‌پذیر باشند و برای کشاورزان به منظور حمایت از آنها و پاسخگویی به نیازهای آنها طراحی شوند.
و دوم اینکه در تدوین سیاست،باید تفاوت‌هایی در استراتژی‌های منبع‌یابی دانش مربوط به محصولات مختلف را در نظر گرفت تا از انتقال سریع به کشاورزی پایدار اطمینان حاصل شود.
