محققان دانشگاه بوستون به یک پیشرفت علمی دست یافتهاند که قابلیت توضیح عامل جذابیت بین انسان را فراهم میکند و نشان میدهد که تمام چیزها بر اساس تفاوتهای قابل مقایسه تعریف می شود.
به گزارش تکناک، سایت SciTechDaily در روز شنبه گزارشی از این آزمایش منتشر کرده است. در این آزمایش، دانشمندان به پدیدهای به نام اثر تشابه-جذابیت اشاره کردهاند که بر این اصل تأثیر میگذارد که ما عادت داریم به افرادی که با ما شباهت دارند و علایق، ترجیحات و بی میلی های ما را به اشتراک میگذارند، علاقمند باشیم.
در چندین مطالعۀ صورت گرفتۀ، چارلز چو که استاد دانشکده مدیریت و سازماندهی دانشگاه BU Questrom است، با آزمایش شرایطی که تعیینکننده جذب یا نفرت ما از یکدیگر هستند، این تئوری را آزمایش کرد. این آزمایش نشان داد که یک عاملی وجود دارد که جذابیت را تعیین میکند و آن چیزی است که روانشناسان به آن استدلال خود ذات گرایانه میگویند، یعنی تصور افراد از وجود هسته عمیق درونی خود یا جوهری که شخصیت آنها را شکل میدهد.
نتایج نهایی مطالعات نشان داد که وقتی کسی باور دارد که عاملی علاقههایش را تحت تأثیر قرار می دهد، فرض میکند که همین موضوع برای دیگران نیز صادق است. به همین دلیل پس از آشنایی با یک شخص با یک علاقه مشابه، آنان به سرعت ارتباط برقرار میکنند زیرا تصور می کنند که چیزهای مشترک بیشتری از جمله دیدگاه کلی از جهان خواهند داشت.
چو گفت: من متوجه شدم که هم با ابعاد قابل توجّه شباهت و هم با شباهتهای تصادفی و کم، افراد بیشتر فکر می کنند جوهره وجودشان شبیه به یکدیگر است و به احتمال زیاد جذب افراد مشابه خود می شوند تا افراد غیر مشابه.
اگر بخواهیم تصویری از احساس خود به دست آوریم، این جوهره وجود، یک هسته تقریبا جادویی در درون است که به بیرون سرازیر می شود و آنچه را که می توانیم در مورد مردم و خودمان ببینیم و مشاهده کنیم، ایجاد می کند. ما تصور میکنیم که افرادی که یک جوهره وجودی مشترک با ما دارند، این مسئله به ما اجازه میدهد فرض یا استنباط کنیم که وقتی فردی را میبینیم که در یک ویژگی با ما مشترک است، باید در تمام آن جوهر عمیق وجودی نیز سهیم و شبیه به ما باشد.
با این حال تحقیقات چو نشان می دهد که تمایل ما به ارتباط با افراد صرفاً به دلیل داشتن یک یا دو علاقه مشترک، ممکن است ما و گزینه های ما را برای ارتباط با دیگران محدود کند. اغلب ما ممکن است برخی افراد را به دلیل برخی انتخاب های آنها دوست نداشته باشیم، در حالی که آنها ممکن است از بسیاری جهات دیگر با ما سازگار باشند.
چو به SciTechDaily گفت: ما انسان ها، بسیار پیچیده هستیم. اما ما فقط بینش کاملی نسبت به افکار و احساسات خود داریم و ذهن دیگران اغلب برای ما مانند یک راز است. آنچه این تحقیق نشان میدهد این است که ما اغلب جای خالی ذهن دیگران را با احساس خودمان پر میکنیم و این مسئله گاهی اوقات میتواند ما را به سمت شکل گرفتن فرضهایی نادرست سوق دهد.