بررسی محققان نشان می دهد برخی از انسان ها به دلیل داشتن ژن های نئاندرتال نسبت به سایرین درد بیشتری احساس می کنند.
به گزارش تکناک، مطالعه جدیدی که در مجله Communications Biology منتشر شده است، می گوید که نسل های باقی مانده فعلی نئاندرتال ها دارای سه نوع ژن هستند که آنها را نسبت به دردهای مکانیکی (درد در مفاصل ستون فقرات، دیسک ها، مهره ها یا بافت های نرم) حساس تر می کند، اما نسبت به گرما یا دردهای مربوط به فشار چندان حساسیتی ایجاد نمی کند.
مطالعه جدید، یافته های مطالعه ای که سه سال پیش منتشر شد را گسترش داد. پیر فاکس، نویسنده اول این مطالعه و متخصص ژنتیک در مؤسسه ملی کشاورزی، غذا و محیط زیست فرانسه، گفت: در سال 2020، گروهی از محققان، افراد با اصل و نسب اروپایی را مورد مطالعه قرار دادند و این گونههای ژن نئاندرتال را با افزایش حساسیت به درد مرتبط کردند.
مطالعه سال 2020 نشان داد که تعداد کمی از انسانهای امروزی حامل نوع نئاندرتالی کانال سدیم Nav1.7 هستند که در سلولهای عصبی به نام گیرندههای درد یافت میشود. گیرندههای درد یا pain (type of unpleasant feeling) بخشی از سیستم عصبی محیطی هستند که مغز و نخاع را به سلولهایی متصل میکنند که احساساتی مانند لامسه، بویایی و درد را تشخیص میدهند.
مطالعه سال 2020 به این نتیجه رسید که سه نوع ژن M932L، V991L و D1908G که با افزایش حساسیت درد ناشی از نئاندرتالها مرتبط است، در 0.4 درصد از شهروندان کنونی بریتانیا یافت شد.
مطالعه جدید چه چیزی را ثابت می کند؟
مطالعه جدید می خواست با بررسی جمعیتی با فراوانی نسبتاً بالا از نوع Nav1.7 نئاندرتال، بر محدودیت های جغرافیایی و جمعیتی مطالعه قبلی غلبه کند.
فاکس گفت: ما این یافتهها را با مطالعه بر روی آمریکاییهای لاتین و نشان دادن این که این گونههای ژنتیکی نئاندرتال در افراد با اصل و نسب بومیان آمریکایی رایجتر است، گسترش میدهیم. همچنین ما نوع دردی که قبلاً شناخته شده نبود و این گونهها تحت تأثیر قرار میدهد، نشان دادیم.
این تیم 5971 نفر از برزیل، شیلی، کلمبیا، مکزیک و پرو را بررسی کردند. این افراد به طور میانگین 46.0٪ بومیان آمریکایی، 49.6٪ اروپایی و 4.4٪ اجداد آفریقایی داشتند. محققان متوجه شدند که سه نوع ژن نئاندرتال در جمعیت پرو رایجتر بودند، به این معنی که آنها نسبت به درد حساستر بودند. کمترین تعداد ژن در همتایان برزیلی آنها یافت شد.
فاکس میگوید: تکرار بالای ژن های نئاندرتال در افراد با اجداد بومی آمریکا را میتوان با سناریویی توضیح داد که در آن نئاندرتالهای حامل این گونهها با انسانهای امروزی که در نهایت به قاره آمریکا مهاجرت کردند، تولید مثل کردند.
محققان آزمایش هایی را روی گروه دیگری از 1963 کلمبیایی با میانگین سنی 22 سال انجام دادند که 56.1٪ آنها را زنان تشکیل می دادند. این افراد با محرک های مختلفی مانند گرما، فشار و استرس مکانیکی آزمایش شدند. این تیم به انواع ژن های مختلف هر شرکت کننده اشاره کرد و کشف کرد که تنوع های های ژنی بر حساسیت درد تاثیری ندارند و تنها بر پاسخ آنها به فشار ناشی از سوزن سوزن تاثیر می گذارند.
محققان در بحث پایانی خود خاطرنشان کردند: این که چرا نئاندرتالها ممکن است حساسیت بیشتری به درد داشته باشند و اینکه آیا نفوذ در SCN9A یک مزیت در طول تکامل انسان است یا خیر، هنوز مشخص نیست.