یک مطالعه جدید نشان می دهد چه عواملی باعث می شوند وقتی از خواب بیدار میشویم احساس خوبی داشته باشیم.
به گزارش تکناک، تیم تحقیقاتی میگوید که این عوامل، مستقل از ژنتیکی است که یک فرد با آن متولد شده ، بنابراین این عوامل را می‌توان تا حدی اصلاح کرد تا اطمینان حاصل شود که صبح‌هایمان را بهتر شروع کنیم.
چرا ما انسان ها در هوشیاری خود دچار نوسان می شویم؟ چرا یک روز صبح با احساس هوشیاری از خواب بیدار می شویم، اما صبحی دیگر برای رسیدن به سطح هوشیاری خوب پس از بیدار شدن تقلا می کنیم؟ این سوال را یک تیم تحقیقاتی به رهبری عصب شناس و متخصص خواب رافائل ولات از دانشگاه کالیفرنیا (UC) برکلی در مقاله ای که اخیرا منتشر کرده پاسخ داده است.
در مجموع 833 نفر در این مطالعه شرکت کردند که بیشتر آنها دوقلو بودند (این انتخاب به محققان کمک کرد تا تغییرات ناشی از ژنتیک را فیلتر کنند). طی دو هفته، میزان مصرف غذا، فعالیت بدنی، الگوهای خواب (فرآیند دوره‌ای کاهش شدید فعالیت بدن و ذهن برای بازنشانی انرژی بدن) و سطح گلوکز ثبت شد، در حالی که داوطلبان هوشیاری خود را در چندین زمان مختلف روز ارزیابی کردند.
اولین عاملی که اهمیت دارد پروفایل خواب است: مدت زمان خواب، زمان خوابیدن و کارایی خواب شبانه. طولانی‌تر خوابیدن و دیرتر از حالت نرمال از خواب بیدار شدن هر دو با هوشیاری بهتر صبحگاهی مرتبط بودند.
عامل دوم میزان ورزش افراد در روز قبل بود. سطوح بالاتر تحرک در روز (و همچنین فعالیت بدنی کمتر در شب) با خوابی که تداوم بیشتر و اختلال کمتری داشته باشد به نوبه خود افزایش هوشیاری شرکت کنندگان در صبح را پیش بینی کرد.
سومین عامل صبحانه بود. وعده‌های غذایی صبحگاهی با کربوهیدرات‌های بیشتر منجر به سطح هوشیاری بهتری شد، در حالی که پروتئین بیشتر اثر معکوس داشت. با ثابت نگه داشتن کالری در وعده های غذایی ارائه شده، محققان می توانند بر روی محتوای غذایی آنچه خورده شده است تمرکز کنند.
در نهایت، افزایش سطح قند خون بعد از صبحانه که با استفاده از یک نوشیدنی گلوکز خالص آزمایش شد و با کاهش هوشیاری همراه بود. سطح گلوکز خون پایین تر که پس از خوردن صبحانه پر کربوهیدرات مشاهده شد، هوشیاری را بهبود بخشید.
به عبارت دیگر، نحوه پردازش غذا توسط بدن مهم است، و مصرف قند بیش از حد در صبح منجر به سقوط قند خون می شود و نه افزایش قند.
عوامل دیگر در مورد هوشیاری روزانه شامل حال و هوا و سن داوطلبان بود، اگرچه اینها به اندازه ساعتی که به رختخواب می روید و صبحانه می خورید کاملاً قابل کنترل نیستند.
والات و همکارانش می نویسند: نتایج ما مجموعه ای از عوامل کلیدی مرتبط با هوشیاری را نشان می دهد که در بیشتر موارد ثابت نیستند. در عوض، اکثر عوامل مرتبط با هوشیاری قابل تغییر هستند بنابراین در صورت اصلاح رفتار سطح هوشیاری بالا می رود.
این تیم مشتاق است برخی از مکانیسم های پشت این ارتباطات را بررسی کند تا داده های دقیق تری جمع آوری کند. در این مطالعه سطوح هوشیاری با استفاده از هیچ ابزار علمی اندازه گیری نشده و شرکت کنندگان به صورت شخصی سطوح هوشیاری را گزارش کردند.
لازم به ذکر است، شرکت‌کنندگان علاوه بر گزارش رفتارهای روزانه‌شان، وعده‌های غذایی استاندارد می‌خوردند. همچنین از ساعت مچی هوشمند برای اندازه‌گیری خواب و فعالیت و ثبت مداوم قند خون استفاده می‌کردند. این روش بسیار بهتر از سایر مطالعات است که تنها به پرسشنامه متکی هستند.
چالش دیگر برای مطالعات آینده تعیین این است که چگونه و چرا خوابیدن طولانی‌تر و دیرتر خوابیدن، نسبت به هنجار معمولی آن فرد، هوشیاری صبحگاهی را حداقل در این مطالعه افزایش می‌دهد. ما از تحقیقات دیگر می دانیم که پرخوابی نیز می تواند بر سلامتی تأثیر بگذارد.
بهبود کیفیت خواب (sleep : naturally recurring resting state of mind and body) بر بسیاری از بخش‌های دیگر زندگی ما تأثیر می‌گذارد، از جمله سلامت افرادی که در مشاغلی کار می‌کنند که اشتباهات آنها می‌تواند کشنده باشد، از جمله آتش‌نشانان، پرستاران و خلبانان هواپیما.
محققان می نویسند: این سوال نه تنها از نظر علمی بنیادی است بلکه در ارتباط اجتماعی مورد توجه قرار میگیرد که عدم حفظ هوشیاری در طول روز یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در ترافیک جاده ای و حوادث شغلی است و هر ساله جان هزاران نفر را تهدید میکند.
علاوه بر این، تخمین زده می‌شود که خواب ناکافی ای که منجر به اختلال هوشیاری در طول روز می‌شود مسئول کاهش قابل توجه بهره‌وری مرتبط با کار، نیاز به مراقبت‌های بهداشتی بیشتر و غیبت از کار است.
