مطالعه ای در دانشگاه لندن نشان داده است که تأثیر داروها بین زنان و مردان می‌تواند بسیار متفاوت باشد و این موضوع در مورد داروی ضد پیری راپامایسین نیز صادق است.
به گزارش تکناک، این مطالعه نشان داد که راپامایسین فقط طول عمر کرم های ماده را افزایش می‌دهد، اما عمر کرم های نر هیچ تغییری نمی کند.
علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که راپامایسین تنها شروع تغییرات پاتولوژیک مرتبط با سن را در روده کرم های ماده به تاخیر می‌اندازد. محققان به این نتیجه رسیدند که جنسیت بیولوژیکی نقش مهمی در تعیین اثربخشی داروهای ضد پیری دارد.
امید به زندگی در زنان به طور قابل توجهی بیشتر از مردان است. با این حال، زنان نیز بیشتر از بیماری های مرتبط با افزایش سن و عوارض جانبی دارویی رنج می برند.
یو-ژوان لو، یکی از نویسندگان این مطالعه توضیح می دهد: هدف بلندمدت ما از انجام این تحقیقات این است که مردان به اندازه زنان و همچنین زنان به اندازه مردان تا آخر عمر سالم زندگی کنند. اما برای این کار،ابتدا ما باید تفاوت ها را بررسی کنیم.
راپامایسین فقط در کرم ماده باعث افزایش طول عمر می شود
محققان داروی ضد پیری راپامایسین را به کرم های نر و ماده دادند تا تأثیر آن را روی جنسیت های مختلف بررسی کنند. راپامایسین یک مهارکننده رشد سلولی و تنظیم کننده ایمنی است که به طور معمول در درمان سرطان و پس از پیوند اعضا استفاده می شود. آنها متوجه شدند که راپامایسین طول عمر را افزایش می دهد و آسیب شناسی روده مرتبط با افزایش سن را فقط در کرم های ماده کاهش می دهد و روی نرها تاثیری ندارد.
زندگی سالم تر به دلیل اتوفاژی بیشتر
محققان مشاهده کردند که راپامایسین باعث افزایش اتوفاژی (فرایند دفع ضایعات سلولی) در سلول های روده ماده ها می شود. با این حال، به نظر می‌رسد سلول‌های روده مردانه خودشان دارای فعالیت اتوفاژی بالایی هستند که با راپامایسین نمی‌توان آن را بیشتر کرد.
دانشمندان همچنین توانستند این اثر راپامایسین را در موش مشاهده کنند. موش‌های ماده نیز پس از درمان با راپامایسین، افزایش فعالیت اتوفاژی را نشان دادند. یو-ژوان لو می‌گوید: مطالعات قبلی نشان داد که در موش ها، ماده‌ها نسبت به نرها نسبت به راپامایسین واکنش‌های بیشتری در افزایش طول عمر داشتند، ما اکنون مکانیسم اساسی این تفاوت‌ها را با استفاده از کرم ها نیز کشف کرده‌ایم.
درمان‌های شخصی و اختصاصی جنسی
رابطه جنسی می تواند عامل تعیین کننده ای برای اثربخشی داروهای ضد پیری باشد. لیندا پارتریج، نویسنده ارشد این مطالعه توضیح می‌دهد که درک فرآیندهایی که مربوط به جنسیت هستند و پاسخ به درمان‌ها را تعیین می‌کنند، توسعه درمان‌های شخصی‌سازی شده را بهبود می‌بخشد.
