ابداع یک روش استنشاقی برای درمان سرطان ریه

به‌تازگی محققان تکنیکی را توسعه داده‌اند که از استنشاق اگزوزوم ها یا نانوحباب‌ها برای رساندن مستقیم mRNA IL-12  به ریه‌های موش استفاده می‌کند.این روش امیدها برای درمان سرطان ریه را افزایش داده است.

به گزارش تکناک، سرطان ریه یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها است و یکی از سرطان‌هایی است که کمترین میزان بقا را در جهان دارد. سیتوکین‌ها مانند اینترلوکین 12 پروتئین‌های سیگنال‌دهی کوچکی هستند که از خود پتانسیل قابل‌توجهی به عنوان سرکوبگرهای تومورهای قوی نشان داده‌اند. با این حال، کاربرد آنها به دلیل بسیاری از عوارض جانبی شدید محدود است.

در مقاله‌ای که اخیراً در مجله‌ی Nature Nanotechnology منتشر شده است، محققان نشان می‌دهند که استفاده از نانوحباب‌هایی به نام اگزوزوم، از طریق روش درمان استنشاقی می‌تواند مستقیماً RNA پیام‌رسان IL-12 (mRNA) را به ریه‌ها برساند. mRNA ها نقشه‌هایی برای تولید پروتئین‌های خاصی هستند که در انواع عملکردهای سلولی شرکت می‌کنند.

در حالی که دانشمندان قبلاً از لیپوزوم‌ها (ذرات ریز مبتنی بر چربی) یا نانوذرات لیپیدی برای تحویل mRNA استفاده کرده بودند، این روش دارای مشکلات متعددی است، از جمله بازگشت به بافت یعنی جایی که ذرات به اندام‌های هدف نمی‌روند، و نگرانی‌هایی در مورد سمیت پس از قرار گرفتن در معرض طولانی مدت. در طول 15 سال گذشته، محققان اگزوزوم‌هایی را برای استفاده به عنوان حامل‌های دارورسانی برتر نسبت به لیپوزوم‌ها و LNP ها در نشانه‌های خاص توسعه داده‌اند.

تحویل نوآورانه از طریق استنشاق

تا به حال پزشکان تنها قادر به استفاده از IL-12 برای درمان سرطان با تزریق مستقیم آن به تومور یا به جریان خون بوده‌اند. محققان در این مطالعه جدید کشف کردند که استنشاق mRNA IL-12 در اگزوزوم توسط بیمار که در این مورد موش‌ها بودند، نه تنها می‌تواند IL-12 متمرکز محلی را به ریه‌ها برساند، بلکه می‌تواند با حداقل عوارض جانبی بهتر با سرطان مبارزه کند. روش استنشاقی در ساخت غلظت‌های بالاتر IL-12 درست در جایی که به آن نیاز است، نسبت به سایر روش‌های تحویل mRNA مانند استفاده از لیپوزوم‌ها کارآمدتر است.

محقق ارشد این مطالعه که چنگ نام دارد، می‌گوید: اگزوزوم‌ها معمولاً به‌طور سیستماتیک به جریان خون تزریق می‌شوند. در این مطالعه جدید، ما نشان دادیم که اگزوزوم‌های استنشاقی می‌توانند به طور موثری به ریه برسند و محموله‌ای ضد سرطان ریه یعنی mRNA IL-12 را تحویل دهند. این یک گام بزرگ به جلو در پیشرفت توسعه داروهای جدید استنشاقی برای درمان سرطان ریه است که یکی از پایین‌ترین نرخ‌های بقای سرطان را دارد که پنج سال است.

فعال سازی سیستم ایمنی و مقاومت در برابر تومور

استنشاق نانوحباب‌ها با طرح IL-12 می‌تواند سلول‌های ایمنی ریه را به مدافعان قدرتمندی تبدیل کند که موادی را آزاد می‌کنند که مستقیماً سلول‌های تومور را هدف قرار داده و از بین می‌برند. علاوه بر این، IL-12  به آموزش این سلول‌های ایمنی کمک می‌کند تا ویژگی‌های منحصربه‌فرد سلول‌های تومور را به خاطر بسپارند. در نتیجه، اگر تومور سعی کند دوباره حمله کند، این سلول‌های ایمنی کاملاً آگاه، آماده شناسایی و حذف سریع تومور هستند.

این سلول‌های ایمنی قدرتمند می‌توانند دانش جدید خود را به سایر سلول‌های ایمنی آموزش‌ندیده در سراسر بدن گسترش دهند و ارتشی از مدافعان ایجاد کنند. این بدان معناست که حتی اگر سلول‌های تومور سعی کنند به خارج از محل اصلی خود مانند ریه‌ها گسترش یابند، این سلول‌های ایمنی آماده شده می‌توانند آنها را شناسایی کرده و از بین ببرند و سیستم دفاعی بدن را در برابر سرطان آماده کنند. تومور در موش‌هایی که این درمان را استنشاق کردند، سرکوب شد و آنها افزایش مقاومت در برابر چالش‌های مجدد تومور را از خود نشان دادند.

ترکیب اثربخشی با سادگی

محققان می‌گویند این استراتژی به عنوان یک سیستم انتقال mRNA IL-12 قوی به ریزمحیط ریه بسیار مهم است و اثربخشی را با سادگی در برابر تومورهای اولیه و متاستازها ترکیب می‌کند. در مقایسه با سایر کنترل‌های نانوذرات، اگزوزوم‌ها فعالیت  IL-12 را با کاهش سمیت افزایش می‌دهند. احتمالاً دیدگاه بیماران دربرابر استنشاق داروی درمانی به جای تزریق داخل تومور بسیار مثبت‌تر خواهد بود.