یک تیم بین‌المللی از محققان مقاله‌ای را منتشر کرده‌اند که در آن مفهوم انسان سازی رمانتیک را معرفی کرده‌اند که شامل دادن ویژگی‌های انسان‌مانند به یک عامل غیرانسانی در یک زمینه عاشقانه است.
به گزارش تک ناک؛ مرجع تخصصی اخبار تکنولوژی روز دنیا، در حالی که تحقیقات روان‌شناختی قبلی به بررسی این موضوع پرداخته است که چگونه نیازهای انسان توسط عوامل انسان‌سازی شده برآورده می‌شود، این تحقیق اولین تحقیقی است که روابط عاشقانه مجازی را بررسی می‌کند.
مایو کویک، استاد دانشکده تحصیلات تکمیلی علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه هیروشیما گفت: بیشتر تحقیقات روابط عاشقانه بر حوزه های اجتماعی انسان در مقابل انسان متمرکز شده است، و بیشتر تحقیقات قبلی انسان شناسی بر انسان شناسی افلاطونی متمرکز شده است. تحقیقات ما به ایجاد زمینه جدیدی کمک می کند که شکاف بین انسان گرایی و علم روابط را پر کند.
عوامل مجازی در دنیای مدرن ما نقش حیاتی تری ایفا می کنند. عامل مجازی که به آن نماینده مجازی یا ربات چت نیز می‌گویند، نرم‌افزاری است که از پردازش زبان طبیعی و پاسخ‌های اسکریپت‌شده برای ارائه پشتیبانی آنلاین به انسان‌ها استفاده می‌کند. به طور معمول، عوامل مجازی جایگزین نیروی انسانی می شوند، اما با پیچیده تر شدن این عوامل، آنها به روش های دیگری مورد استفاده قرار می گیرند.
- بیشتر بخوانید: 10 کاربرد واقعی هوش مصنوعی در پزشکی، آموزش و صنعت
زندگی عاشقانه مردم یک حوزه اجتماعی مهم است که در آن عوامل مجازی مشارکت فزاینده ای دارند. نیاز انسان به دوست داشتن و دوست داشته شدن جهانی است. در بیشتر تاریخ بشر، این به معنای شخص دیگری بود . کسی که دوستش داشته باشد و دوستت داشته باشد.اما امروزه این امکان برای یک نماینده مجازی وجود دارد که این نیاز را برآورده کند.
بازی های ویدیویی عاشقانه حاوی شخصیت های مجازی هستند که به طور فزاینده ای تعاملی و پاسخگو هستند. این بازی‌ها که به میلیون‌ها نفر فرصت تعقیب، پرورش و لذت بردن از یک رابطه عاشقانه با یک عامل مجازی را می‌دهند، در حال افزایش محبوبیت هستند. با وجود رشد سریع محبوبیت این بازی ها، محققان هنوز به طور سیستماتیک این عاشقانه های مجازی را بررسی نکرده بودند.
برای درک بهتر و کشف این مفهوم به نام انسان سازی رمانتیک
تیم تحقیقاتی با استفاده از بازی‌های ویدیویی عاشقانه، مطالعات آزمایشگاهی را انجام دادند تا چگونگی پیش‌بینی صحت رابطه، تمایل به روابط دنیای واقعی، و خلق و خوی و همچنین رفتار بین فردی در دنیای واقعی را بررسی کنند.
اولین مطالعه آزمایشگاهی آنها نشان داد که انسان سازی رمانتیک یک عامل مجازی، تمایل فرد به یک رابطه واقعی با عامل مجازی و تأثیر مثبت بیشتر را از طریق احساس اینکه رابطه ایجاد شده با عامل مجازی معتبر است، پیش‌بینی می‌کند.
در مطالعه دوم خود، آنها نتایج مطالعه اول را با استفاده از یک نمونه بزرگتر و یک بازی ویدیویی عاشقانه متفاوت تکرار کردند. مطالعه سوم آنها نتایج دو مطالعه اول را تکرار کرد، اما نشان داد که انجام بازی های ویدیویی عاشقانه در پیش بینی رفتار دنیای واقعی در تعامل بعدی با یک بازیگر انسان واقعی شکست خورده است.
مسیر اصلی کشف‌شده در این سه مطالعه نشان داد که انسان انگاری با پیامدهایی مرتبط است که افراد احساس کنند ارتباط و رابطه آنها با عامل مجازی واقعی است.
کویک می گوید: این یافته نشان می دهد که این انسان پنداری فی نفسه نیست .هیچ ارتباط مستقیم قابل اعتمادی بین انسان گرایی و نتایج وجود ندارد بلکه نحوه تغذیه انسان گرایی از طریق اصالت رابطه است که میل به یک رابطه دنیای واقعی با یک عامل مجازی و خلق و خوی مثبت را پیش بینی می کند. آنتروپومرفیسم به سادگی باعث ایجاد احساس اصالت در روابط می شود. به نوبه خود، اصالت رابطه برای ایجاد پیوند قوی با عوامل معنادار است.
تحقیقات این تیم راه منحصر به فردی را برای یافتن ارتباط افراد در دنیای مدرن شناسایی می‌کند و بینش جدیدی در زمینه‌های انسان‌سازی، تعاملات مجازی و علم روابط ارائه می‌دهد.
تیم پیشنهاد می‌کند که تحقیقات آینده می‌تواند به طور سیستماتیک اندازه ای را که علاقه عاشقانه احتمالاً انسان‌سازی را برانگیخته است، تغییر دهد. کویک گفت: این یک جهت مهم در آینده برای این زمینه ارائه می دهد. همچنین، برای تحقیقات آینده برای بررسی اینکه آیا ویژگی های شخصیتی یا سایر تفاوت های فردی بر اینکه افراد درگیر انسان گرایی عاشقانه می شوند یا خیر، مفید خواهد بود.
