در سال 1994 مهندسان MIT با الهام از گونه 160 میلیون ساله، از Robotuna رونمایی کردند.این ربات زیردریایی به بیش از 2800 جزء، از جمله 40 دنده، تاندون، ستون فقرات برای تقلید از پوست ماهی نیاز داشت.
به گزارش تکناک، اکنون، نزدیک به دو دهه بعد، یک تیم تحقیقاتی دیگر MIT جانشین شگفت انگیز جدید زیر آبی خود را برای ربات های مارماهی رونمایی کرده‌اند.
یافته‌های آنها که اخیراً در مجله Soft Robotics منتشر شده است، پیشرفت‌های جدید MIT در توسعه ساختارهای رباتیک زیر آب تغییر شکل پذیر و پویا را نشان میدهد. این توانایی برای ربات‌های شناور کلیدی است، زیرا به آنها اجازه میدهد تا در آب بسیار کارآمدتر حرکت کنند، همانطور که توسط انواع بی‌شمار ماهی در رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و اقیانوس‌های انجام می شود.
طراحی جدید این تیم متکی بر قطعات شبکه مانند به نام واکسل است که ساختار محکمی دارند و در عین حال کم چگال هستند و پتانسیل های مقیاس پذیری زیادی را امکان پذیر می کنند. واکسل ها به گونه ای ساخته شده اند که در یک جهت باربر باشند، اما در سایر جهت ها نرم باشند و از ترکیبی از مواد با نسبت های مختلف، از جمله قطعات پلاستیکی ریخته گری شده استفاده می کنند. سپس کل اجزا در یک ماده پشتیبانی کننده دنده مانند محصور شده و همه آن با نئوپرن ضد آب پوشانده می شود.
برای نشان دادن این پیشرفت ها، این تیم یک ربات مارماهی مانند به طول یک متر ساخت که از چهار ساختار تشکیل شده بود که هر کدام از پنج واکسل ساخته شده بودند. یک سیستم محرکه سیمی به انتهای هر یک از واکسل ها متصل است به ربات اجازه میدهد تا بر این اساس موج دار شود و در آب حرکت کند. با این حال، برخلاف زمان دو ساله ساخت جد خود Robotuna، ساخت ربات جدید تنها دو روز طول کشید.
نیل گرشنفلد، استاد دانشگاه MIT و عضو تیم تحقیقاتی، در بیانیه‌ای گفت: پیش از این ربات‌های مار مانند زیادی وجود داشته‌اند، اما برخلاف بلوک‌های ساختمانی ساده که مقیاس‌پذیر هستند معمولاً از اجزای سفارشی ساخته می شدند.
جدا از مسئله مقیاس‌پذیری، واکسل‌ها امکان طراحی متعدد را نیز فراهم می کنند، از جمله یک هیدروفویل بال مانند که توسط این تیم تحقیقاتی ساخته شده است. ساختار دوم که شبیه بادبان است، نویدبخش یکپارچه‌سازی بدنه کشتی‌ها را میدهد و اینکه آیا می‌توان از این ساختار یکپارچه برای بهبود بهره‌وری انرژی استفاده کرد. همچنین صحبت از یک زیردریایی نهنگ مانند است که قادر به ایجاد نیروی محرکه خود خواهد بود.
