دانشمندان دریافته‌اند که برخورد سیارک ها به ماه در میلیون‌ها سال پیش دقیقاً با برخی از بزرگترین برخوردهای شهاب‌سنگ روی زمین، مانند برخوردی که دایناسورها را از بین برد، همزمان بوده است.
به گزارش تک ناک، مطالعه تحقیقاتی جدید همچنین کشف کرد که رویدادهای برخورد سیارک های بزرگ با زمین رویدادهای مستقلی نبوده اند، بلکه با مجموعه ای از برخوردهای کوچکتر همراه بوده اند . این یافته‌ها نور جدیدی بر دینامیک سیارک‌ها در منظومه شمسی داخلی، از جمله احتمال سیارک‌های بالقوه ویرانگر به زمین می‌تاباند.
تیم تحقیقاتی بین‌المللی به رهبری دانشگاه کرتین، مهره‌های شیشه‌ای میکروسکوپی با قدمت تا دو میلیارد سال را که در خاک ماه کشف شده بود مورد مطالعه قرار دادند. این مهره های میکروسکوپی در دسامبر 2020 به عنوان بخشی از ماموریت Chang’e-5 در ماه آژانس ملی فضایی چین به زمین بازگردانده شد.
از آنجایی که گرما و فشار برخورد شهاب‌سنگ‌ها این مهره‌های شیشه‌ای را ایجاد کرده است، توزیع سنی آن‌ها باید از برخوردها تقلید کند و جدول زمانی بمباران‌های سیارکی را آشکار کند.
به گفته نویسنده اصلی پروفسور الکساندر نمچین، از مرکز علوم و فناوری فضایی دانشگاه کرتین (SSTC) در دانشکده زمین و علوم سیاره‌ای، یافته‌ها نشان می‌دهد که زمان و فراوانی برخورد سیارک‌ها به ماه ممکن است در زمین منعکس شده باشدو به ما بیشتر در مورد تاریخچه تکامل سیاره خودمان بگوید.
پروفسور نمچین گفت: ما طیف وسیعی از تکنیک‌های تحلیلی میکروسکوپی، مدل‌سازی عددی و بررسی‌های زمین‌شناسی را برای تعیین چگونگی و زمان تشکیل این مهره‌های شیشه‌ای میکروسکوپی از ماه ترکیب کردیم. ما متوجه شدیم که برخی از گروه‌های سنی مهره‌های شیشه‌ای ماه دقیقاً با سن برخی از بزرگترین رویدادهای برخوردی زمینی، از جمله دهانه برخوردی Chicxulub که مسئول رویداد انقراض دایناسورها است، منطبق است.
این مطالعه همچنین نشان داد که برخورد سیارک های بزرگ با روی زمین مانند دهانه Chicxulub در 66 میلیون سال پیش ممکن است با تعدادی برخورد کوچکتر همراه بوده باشد. اگر این درست باشد، نشان می‌دهد که توزیع‌های فرکانس سنی تأثیرات روی ماه ممکن است اطلاعات ارزشمندی در مورد تأثیرات برخورد سیارک ها با زمین یا در منظومه شمسی ما ارائه دهد.
میلکوویچ هم گفت: گام بعدی مقایسه داده‌های جمع‌آوری‌شده از این نمونه‌های Chang’e-5 با دیگر نمونه خاک های ماه و سنین دهانه‌های آتشفشانی در ماه است تا بتوان سایر رویدادهای برخوردی مهم در سطح ماه را کشف کرد . این اطلاعات ممکن است به نوبه خود شواهد جدیدی در مورد تأثیرات احتمالی این برخورد ها بر حیات روی زمین آشکار کند.
