یک شرکت نروژی توربین شناور، کج، ضد چرخش و دوبلی را طراحی کرده که می‌تواند مقیاس، قدرت و چگالی بی‌سابقه‌ای را فراهم کند و درنهایت هزینه توربین های بادی دریایی را به شدت کاهش دهد.
به گزارش تک ناک، در واقع، این طراحی شامل دو توربین بادی با محور عمودی (VAWT) مشترک هستند که برای چرخش در جهت مخالف هم تنظیم شده اند. با اتصال یک توربین به روتور ژنراتور و دیگری به استاتور، سرعت چرخش نسبی آنها دو برابر می شود، که باعث افزایش متناظر در انرژی خروجی تولید شده می شود.
در جایی که توربین‌های بادی مرسوم با محور افقی (HAWT) باید توده بزرگی از موتورها و ژنراتورها را در یک محفظه در بالای برج‌های عظیم خود جای دهد، طراحی WWW سنگین‌ترین اجزای توربین را در پایین نگه می‌دارد و تنش‌های مهندسی و هزینه‌های مواد اولیه را به شدت کاهش می‌دهد.
توربین‌های بادی مرسوم با محور افقی باید دقیقاً تا کف دریا لنگر بیاندازند، یا بر روی سکوهای بسیار سنگین نصب شوند تا واژگون نشوند، WWW می تواند به سادگی یک شناور را در قسمتی از قطب خود قرار دهد و توسط بندها در جای خود نگه داشته شود. این توربینها به جای تلاش برای ثابت بودن عمودی با تغییر جهش وزش باد خود را سازگار می کنند و همچنان شناور باقی می مانند.
WWW میگوید این طراحی اساساً محدودیت‌های مهندسی را که مانع از بزرگ‌تر شدن توربین‌های بادی فراساحلی برای بهره‌مندی از مزایای بیشتر می‌شود را حذف می‌کند. این شرکت میگوید که مسیر روشنی به سمت ماشین‌های عظیم ۴۰۰ متری با ظرفیت ۴۰ مگاوات، دو و نیم برابر بیشتر از ظرفیت تولید توربین های بزرگ‌ترین امروزی را می‌بیند. این توربین ها می توانند در اوایل سال 2029 تولید شوند.
سازه های کج و شناور که از باد استفاده می کنند در طی هزاران سال توسعه یافته اند. این کاری است که قایق‌های بادبانی می‌کنند. این منشا ایده برای این طراحی بود.ابتدا یک شرکت سوئدی سعی در ساخت توربین شناور کج کرد. آنها قدرت برخاستن از ژنراتور را کاهش دادند، نه چندان نوآورانه، اما آنها سعی کردند یک توربین شناور بسازند و متوجه شدند که با یک توربین، گشتاور زیادی روی پایه ایجاد می شود. اما با ایده پیکربندی ضد چرخش و دنبال کردن رویکرد قایق بادبانی این طراحی به یک برج سبک وزن کج رسید . هیچ ژنراتور 700 تنی در بالا وجود ندارد، تمام وزن ژنراتور دقیقاً پایین است. این کمک می کند تا همه چیز صاف باقی بماند.
مشکل اصلی حل مسئله آیرودینامیک است یکی از دلایلی که توربین های محور عمودی توسعه نیافته اند این است درک آیرودینامیک بسیار دشوار است. یک قایق را تصور کنید که در یک دایره در حال حرکت است. وقتی قایق در جهت باد باشد سرعت می گیرد، اما وقتی در جهت باد هم نباشد باز هم سرعت می گیرد. تنها زمانی که سرعت نمی‌گیرد، زمانی است که مستقیماً خلاف جهت باد حرکت می کند. همانطور که یک تیغه محور عمودی به اطراف می چرخد، کم و بیش در 300 درجه تا 360 درجه گشتاور دریافت می کند.
www میگوید دومین نکته مهم این است که دو توربین داریم. خیلی ها تلاش کرده اند این کار را انجام دهند، پروژه های اروپایی زیادی وجود دارد که یک سکو دارند و سعی می کنند دو توربین روی آن بگذارند یا یک برج واحد دارند و دو بازو را به طرفین بیرون می آورند و دو توربین را راه اندازی می کنند. در اینجا، شما دو توربین را تقریباً رایگان دریافت می کنید. دو توربین می توانند از یک برج و یک ژنراتور استفاده کنند. بنابراین ما از شر بسیاری از هزینه ها خلاص می شویم.
بنابراین شما فقط قسمت شناور برج ها را می بینید. برای سیستم 40 مگاواتی ما، این تقریباً به اندازه و مقدار موادی است که برای یک سیستم محور افقی که شاید چهار برابر کوچکتر است، نیاز دارید. این به من می گوید که شناور و فونداسیون چهار برابر مقرون به صرفه است، در حالی که استفاده از دو توربین کج روی یک برج ممکن است دو برابر مقرون به صرفه باشد.
