بر اساس تحقیقات اخیر، پخش صدا برای افراد هنگام خواب ممکن است به آنها کمک کند برخی از خاطرات خود را فراموش کنند.
به گزارش تک ناک، محققان دانشگاه یورک به این یافته اولیه مهم رسیده اند که ممکن است در نهایت به روش هایی برای کمک به فراموش کردن خاطرات مزاحم و آسیب زا منتهی شود.
تحقیقات قبلی نشان میدهد که پخش «نشانههای صوتی» در هنگام خواب میتواند برای تقویت خاطرات خاص استفاده شود. این آخرین مطالعه اولین شواهد قوی را ارائه می دهد که نشان می دهد این رویکرد ممکن است برای کمک به فراموش کردن خاطرات توسط افراد نیز مورد استفاده قرار گیرد.
دکتر بردور جونسن، اولین نویسنده این مطالعه، گفت: اگرچه در مرحله ای بسیار تجربی قرار داریم، اما نتایج مطالعه ما این احتمال را افزایش میدهد که میتوانیم با پخش نشانههای صوتی، توانایی یادآوری خاطرات خاص را وقتی فرد خوابیده است افزایش و یا کاهش دهیم.
افرادی که تروما را تجربه کردهاند، به دلیل خاطراتی که از آن رویدادها دارند، میتوانند طیف وسیعی از علائم ناراحتکننده را تجربه کنند. اگرچه هنوز راه زیادی باقی مانده است، اما کشف ما به طور بالقوه می تواند راه را برای تکنیک های جدید برای تضعیف خاطرات که می تواند در کنار درمان های موجود مورد استفاده قرار گیرد، هموار کند.
برای تحقیق به ۲۹ نفر عبارتی شامل دو کلمه که هرکلمه با کلمه ای دیگر همپوشانی داشت آموزش داده شد و از آنها خواسته شد آن را حفظ کنند. به عنوان مثال، به آنها گفته شد که جفت کلمات “چکش – دفتر” و “چکش – کارد” را حفظ کنند.
این افراد سپس شب بعد را در آزمایشگاه خواب در دانشگاه یورک سپری کردند. هنگامی که شرکت کنندگان وارد مرحله سوم خواب که عموماً به عنوان خواب عمیق شناخته می شود، شدند. تیم مطالعه به آرامی در حالی که امواج مغزی آنها را تجزیه و تحلیل می کردند کلمه ای را که نشان دهنده شی (یعنی چکش) بود، ، پخش کردند.
طبق مطالعات قبلی، به خاطر سپردن یک جفت کلمه و گوش دادن به صدای مرتبط با آن جفت کلمه در حالی که شرکت کنندگان در خواب بودند، به آنها کمک می کرد تا هنگام بیدار شدن صبح روز بعد عبارات را به خاطر بسپارند. این بار، آنها متوجه افزایش حافظه برای یک جفت کلمه، اما کاهش حافظه برای جفت دیگر زمانی که آنها با هم همپوشانی داشتند شدند. این نشان می دهد که پخش صداهای مرتبط در هنگام خواب ممکن است باعث فراموشی انتخابی شود.
دکتر آیدان هورنر نویسنده ارشد این مطالعه، از دپارتمان روانشناسی دانشگاه یورک، گفت: رابطه بین خواب و حافظه بسیار جذاب است. ما می دانیم که خواب برای پردازش حافظه حیاتی است و حافظه ما معمولاً پس از یک دوره خواب بهتر می شود. مکانیسمهای دقیق موجود همچنان نامشخص هستند، اما در طول خواب، به نظر میرسد که ارتباطات مهم در مغز تقویت میشوند و موارد بیاهمیت کنار گذاشته میشوند.
این تحقیق این احتمال را افزایش می دهد که این فرآیند می تواند دستکاری شود تا بتوان از خواب برای کمک به تضعیف خاطرات دردناک استفاده کرد.
گامهای بعدی تیم تحقیقاتی ما این است که مشخص کنیم چگونه این نشانهها باعث فراموشی میشوند، تا بتوانیم اثر این نشانه ها را کم و زیاد کنیم، و بررسی کنیم که آیا میتوانیم از همان تکنیک برای تضعیف خاطرات دنیای واقعی استفاده کنیم.