دانشگاه نیو مکزیکو UNM، بهترین شیوه های درمان و مراقبت از نوزادانی که در معرض مواد افیونی قرار دارند را شناسایی کرده است.
به گزارش تکناک، بر اساس تحقیقات اخیر دانشگاه نیومکزیکو، در آغوش گرفتن و قنداق کردن نوزادانی که در معرض مواد افیونی قرار دارند، برخلاف درمان‌های سنتی که مبتنی بر مواد مخدر هستند، می‌تواند دوره بستری آنها را تقریباً یک هفته کاهش دهد.
پزشکان در طول سال‌ها، متوجه شده اند که نوزادانی که در رحم مادر در معرض مواد افیونی قرار می‌گیرند، با خطر ابتلا به سندرم محرومیت از مواد افیونی نوزادی (NOWS) روبرو هستند. این وضعیت می تواند نوزادان را تا حدی آزار دهد که باعث گریه بیش از حد، لرزش و در موارد شدید حتی تشنج شود.
بیمارستان‌ها از رویکردهای بسیار متفاوتی برای مراقبت از چنین نوزادنی استفاده می کنند و تاکنون، درک عواقب طولانی‌مدت تجویز داروهای ترک مواد افیونی برای نوزادان محدود بوده است.
دکتر جسی ماکسول، دانشیار بخش اطفال UNM در بخش نوزادان گفت: این یافته‌ها شکاف بزرگی را پر خواهند کرد. مصرف مواد افیونی یک اپیدمی در سراسر جهان است و ما اکنون در نیومکزیکو جمعیت زیادی از افراد باردار داریم که از انواع مختلف مواد افیونی استفاده می کنند و در نتیجه نوزادان خود را در معرض آن قرار می دهند.
وی ادامه داد: ما با این مطالعه، در نهایت می‌توانیم استانداردهای ارزیابی مراقبت را پس از تولد در این جمعیت پرخطر ایجاد کنیم.
در مطالعه‌ای که در 30 آوریل در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد، گروهی از محققان متوجه شدند که روش مراقبتی خوردن، خوابیدن، آرام بودن(ESC ) مؤثرتر از روش های دیگر برای درمان نوزادان در معرض مواد افیونی است.
ماکسول گفت: در این مطالعه اولین باری است که ما در سطح ملی گرد هم می‌آییم تا بتوانیم بهترین روش های مراقبتی را برای این نوزادان پیدا کنیم.
بیمارستان‌ها معمولاً نوزادان مبتلا به NOWS را با استفاده از یک ارزیابی دقیق به نام ابزار امتیازدهی پرهیز نوزادان Finnegan (FNAST) ارزیابی می‌کنند که علائم ترک مواد افیونی را در بیش از 20 منطقه ارزیابی می‌کند.
محققان نگرانی‌هایی را در مورد ذهنی بودن این ابزار و برآورد بیش از حد نیاز به داروهای ترک مواد افیونی، از جمله متادون و مورفین، مطرح کرده‌اند. ماکسول گفت روش FNAST اجازه بررسی های بیشتر و قضاوت بالینی را نمی دهد و در این روش پزشکان اغلب به محض رسیدن به حد بحرانی، درمان دارویی را شروع می کنند.
به عنوان یک گزینه درمانی دیگر، می توان از روش ESC به مراقبت، ارزیابی براساس عملکرد های حیاتی، مثلا در مورد اینکه نوزاد چقدر می‌تواند غذا بخورد، بخوابد و آرام شود، استفاده کرد. ESC به مراقبت محور خانواده تمرکز می‌کند که شامل حضور بیشتر خانواده، بالا بودن احساسات خانوادگی، نگه داشتن، پیچیدن و بغل کردن کودک در محیط‌های با میزان تحریک کم است.
ماکسول گفت: تفاوت این روش در مقایسه با FNAST این است که سعی می‌کند تا جایی که ممکن است از مداخلات غیردارویی استفاده کند. در این روش ما روی قنداق کردن نوزاد، در آغوش گرفتن مادر و مراقبت از او تمرکز می کنیم.
اگر نوزاد نتواند غذا بخورد، بخوابد یا در آغوش گرفته شود، فقط در این صورت دارو تجویز می شود و نوزاد را از وابستگی به مواد افیونی از شیر می گیرد.
او افزود: ما می خواهیم تمام مداخلات ممکن را به منظور به حداقل رساندن هرگونه مشکل در نوزاد قبل از انتخاب دارو، انجام دهیم.
مطالعه ای که توسط مؤسسه ملی سلامت انجام شد،هزار و 305 نوزاد را در 26 بیمارستان در ایالات متحده از جمله بیمارستان UNM بررسی کرد. این تحقیق نشان داد که نوزادانی که با روش ESC از آنها مراقبت می شد، تقریباً 6.7 روز زودتر آماده ترخیص بودند و در مقایسه با نوزادانی که تحت درمان با روشFNAST بودند، 63 درصد کمتر احتمال داشت به دارو نیاز داشته باشند. نتایج ایمنی در سه ماهگی بین هر دو گروه مشابه بود.
ماکسول گفت: این یافته ها بدان معناست که ما می‌توانیم مدت اقامت در بیمارستان و همچنین میزان قرار گرفتن در معرض درمان دارویی را در نوزادان کاهش دهیم.
وی افزود که کاهش نیاز به مداخله دارویی، شیوع بالای انتقال این نوزادان به مراکز درمانی اصلی را کاهش می دهد، زیرا مراکز درمانی کوچکتر معمولاً توانایی ارائه داروهای ترک مواد افیونی را برای نوزادان ندارند.
ماکسول گفت: با استفاده از روش ESC، نوزادان می توانند با خانواده خود بمانند و این مسئله بسیار مهم است. با دریافت این نتایج ما می خواهیم این اطلاعات را در سراسر ایالت متهده منتشر کنیم، بنابراین می‌توانیم مطمئن شویم که حتی نوزادانی که در مناطق روستایی متولد می‌شوند، می‌توانند بهترین درمان ها را داشته باشند.
درحال حاضر یک مطالعه دو ساله روی مجموعه ای از نوزادان در حال انجام است. ماکسول گفت که این پیگیری برای اطلاع بیشتر از ایمنی روش درمانی ESC حیاتی است.
