میلیا کیست های ریزی هستند که دقیقاً در زیر سطح پوست و بیشتر روی صورت ایجاد می شوند. میلیا ممکن است به صورت برآمدگی هایی به رنگ سفید یا زرد و در پوست های تیره تر، با رنگ آبی کم رنگ ظاهر شود.
به گزارش تکناک، کیست به عنوان میلیوم نامیده می شود. میلیا کلمه ای است که زمانی که بیش از یک کیست وجود دارد، استفاده می شود. از آنجایی که میلیا اغلب به صورت برآمدگی های ریز و سفید رنگ ظاهر می شود، ممکن است با جوش های سرسفید یا جوش اشتباه گرفته شود، اما میلیا نوعی آکنه نیست.
میلیا ممکن است خود به خود ظاهر شود یا در پاسخ به چیز دیگری مانند آسیب به پوست ایجاد شود.
میلیا خوش خیم هستند، به این معنی که برای سلامتی افراد مضر نیستند. اغلب، میلیا خود به خود از بین می رود. به همین دلیل، میلیا نیازی به درمان ندارد. اما کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای خلاص شدن از شر کیست‌ها انجام دهید و در وهله اول از آنها پیشگیری کنید.
میلیا چیست؟
میلیا کیست هایی هستند که از سلول های مرده پوست ساخته شده اند و ممکن است یکی یکی یا به صورت گروهی از برآمدگی ها ظاهر شوند. اندازه یک کیست معمولاً 1 تا 3 میلی متر است، اما می تواند بزرگتر باشد.
میلیا در هر قسمتی از بدن ظاهر می شود. بروز میلیا روی صورت، معمولاً روی گونه ها، بینی یا پلک ها بسیار رایج است. در بیشتر موارد، میلیا پس از چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین می رود.
هر کسی بدون توجه به رنگ پوست، سن یا جنسیت می تواند به میلیا مبتلا شود. این بیماری در میان نوزادان شایع است و حدود 50 درصد از نوزادان با میلیا متولد می شوند. والدین نوزادان ممکن است میلیا را با آکنه نوزاد اشتباه بگیرند. آکنه در نوزاد معمولاً تا بعد از دو هفتگی ظاهر نمی شود.
کودکان بزرگتر و بزرگسالان ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به میلیا باشند اگر:
- به درستی از پوست آنها مراقبت نکنید
- از محصولات مراقبت از پوست مبتنی بر روغن استفاده کنید
- یک بیماری پوستی مانند شوره سر یا روزاسه دارید
- خواب مناسب نداشته باشید
- از داروهای استروئیدی برای طولانی مدت استفاده کنید
چه چیزی باعث میلیا می شود؟
پوست ما به طور طبیعی خود را لایه برداری می کند. این بدان معنی است که بدن ما سلول های پوست قدیمی را از بین می برد تا جایی برای سلول های جدید و سالم پوست ایجاد کند.
گاهی اوقات سلول های قدیمی پوست از بین نمی روند و زیر پوست قایم می شوند. سلول های قدیمی پوست سفت می شوند و کیست های کوچکی را تشکیل می دهند. به این کیست های سفت و گرد، میلیا می گویند.
دلایل مختلفی وجود دارد که چرا یک فرد ممکن است به میلیا مبتلا شود. میلیا در نوزادان بسیار رایج است زیرا پوست آنها هنوز در حال یادگیری چگونگی از بین بردن سلول های قدیمی پوست است.
برای کودکان و بزرگسالان، علت میلیا بستگی به نوع میلیا دارد. دو نوع اصلی میلیا وجود دارد: اولیه و ثانویه.
میلیا اولیه
میلیاهای اولیه به طور خود به خود ظاهر می شوند. با میلیای اولیه، سلول های پوست قدیمی زیر سطح پوست به دام می افتند و کیست های کوچکی را تشکیل می دهند.
انواع میلیا اولیه عبارتند از:
- میلیا مادرزادی: این شکل از میلیا خود به خود اتفاق می افتد و معمولاً در صورت و روی بینی دیده می شود.
- میلیا اولیه خوش خیم کودکان و بزرگسالان: این میلیا می تواند خود به خود در پلک ها، گونه ها، پیشانی و ناحیه تناسلی ایجاد شود.
- en plaque (MEP): این نوع نادر میلیا است که بر افرادی که در زنان بین 40 تا 70 ساله دیده می شود. میلیا روی تکه ای از پوست به هم می چسبد و می تواند تا چندین سانتی متر رشد کند.
- میلیای چندگانه فوران: این یک بیماری نادر است که باعث می شود گروهی از کیست های خارش دار روی صورت، بالای بازوها و بالای شکم شما تشکیل شود.
- میلیا مرتبط با ژنودرماتوز: این نوع میلیا با شرایط ژنتیکی مرتبط با پوست مانند سندرم بروک-اشپیگلر، پاکیونیشیای مادرزادی نوع 2 و سندرم خال سلول بازال مرتبط است.
میلیا ثانویه
ممکن است فرد پس از آسیب پوستی، مصرف دارو یا بیماری پوستی به میلیا ثانویه مبتلا شود. اعتقاد بر این است که میلیای ثانویه در مجاری عرق به دلیل انسداد ایجاد می شود.
انواع میلیای ثانویه عبارتند از:
- مرتبط با بیماری: میلیا که با بیماری های پوستی تاول دار مانند اپیدرمولیز بولوزا رخ می دهد.
- مرتبط با دارو: میلیا که به دلیل استفاده طولانی مدت از استروئیدهای موضعی یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) ایجاد می شود.
- مرتبط با حادثه: میلیا که معمولاً پس از پیوند پوست، سوختگی پوست یا رادیوتراپی ایجاد می شود.
چگونه از شر میلیا خلاص شویم؟
میلیا برآمدگی های بی ضرری هستند و معمولاً نیازی به درمان ندارند. میلیاهای مادرزادی اغلب خود به خود از بین می روند.
انواع دیگر میلیا به خودی خود حل نمی شوند و ممکن است نیاز به حذف داشته باشند. یک فرد ممکن است تصمیم بگیرد که میلیا را به منظور تغییر ظاهر خود حذف کند. اگر می خواهید میلیا را حذف کنید، با یک متخصص صحبت کنید که کدام گزینه ممکن است برای شما بهتر باشد. میلیا حتی پس از درمان هم ممکن است برگردد.
چندین راه برای خلاص شدن از شر میلیا وجود دارد:
برش
پزشک با استفاده از یک سوزن یا چاقوی جراحی یک برش کوچک ایجاد می کند. سپس برای برداشتن میلیا به پوست فشار وارد می کند. این فرآیند با نام deroofing نیز شناخته می شود.
لایه بردار شیمیایی
یک لایه بردار به پوست کمک می کند تا سلول های قدیمی را از بین ببرد و سلول های جدید و سالم را دوباره ظاهر کند. لایه بردار شیمیایی سلول های مرده پوست را که باعث ایجاد میلیا می شوند، تجزیه می کند.
مواد فعال رایج در لایه بردار های شیمیایی عبارتند از:
- اسید لاکتیک
- اسید گلیکولیک
- اسید سالیسیلیک
رتینوئیدها
رتینوئیدهای موضعی گزینه دیگری برای درمان انواع خاصی از میلیا هستند. طبق تجویز پزشک، رتینوئید روی میلیا اعمال می شود.
آیا خودمان می توانیم میلیا را از بین ببریم؟
به هیچ عنوان سعی نکنید میلیا را بکنید، فشار یا خراش دهید. این کارها می تواند منجر به کبودی، زخم یا عفونت پوست شوند.
رتینول بدون نسخه، لایه بردارهای صورت یا مراجعه به متخصص می تواند به درمان انواع خاصی از میلیا کمک کند. قبل از استفاده از درمان های بدون نسخه برای میلیا، ابتدا با یک پزشک صحبت کنید.
چگونه از میلیا جلوگیری کنیم؟
نمی توان به طور کامل از میلیا جلوگیری کرد اما اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کاهش احتمال ایجاد میلیا روی پوست انجام دهید. این اقدامات شامل:
- هر روز صورت خود را بشویید (از آب گرم و یک صابون ملایم استفاده کنید.)
- از روغن‌ها یا لوسیون‌های مخصوص بزرگسالان روی نوزاد استفاده نکنید، زیرا پوست نوزاد حساس است
- پرهیز از گذراندن ساعات زیادی در زیر نور خورشید
- استفاده از کرم ضد آفتاب با حداقل SPF 30 زمانی که در بیرون از منزل هستید
