شیوع ویروس کرونا اتفاقات ناخوشایندی برای انسان ها در جای جای جهان رقم زد و روزهایی پراسترس را به ارمغان آورد اما بستری را برای رونق فعالیت کسب و کار های استارتاپی جانبی ایجاد کرد که همچنان ادامه دارد.
به گزارش تک ناک، برای نمونه سال گذشته، آمریکاییها بیش از هر زمان دیگری کسبوکار خود را راهاندازی کردند و پیشبینی میشود که سال 2022 رکورد دیگری را ثبت کند.
در عین حال، نرخ بیکاری در کشور به پایین ترین حد در 50 سال اخیر رسیده است. بر اساس تحقیقاتی که با Recode به اشتراک گذاشته شده است، بر اساس نظرسنجی از کسب و کار های خرد توسط Venture Forward، یک ابتکار تحقیقاتی، سهم بنیانگذاران کسب و کار های کوچک و استارت آپ هایی که برای شخص دیگری کار می کنند از 38 درصد قبل از همه گیری به 42 درصد از زمان شروع همه گیری افزایش یافته است.
توماس دلوکیو، سرمایهگذار به Recode گفت: اکثر درخواستهای سرمایهای که او این روزها دریافت میکند از سوی بنیانگذاران استارتآپ با مشاغل تماموقت است، که به ندرت پیش از همهگیری رخ میداد. در عین حال، سرمایه گذاری های ریسک پذیر در حال از بین رفتن هستند، بنابراین بنیانگذاران کمتر احتمال دارد که چک هایی دریافت کنند که آنها را از مشاغل روزانه خود رها کند.
افزایش استارتآپهای جانبی همزمان با ظهور دورکاری در طول همهگیری متداول شده است. بر اساس دادههای ماه ژوئن از WFH Research، با وجود اینکه بسیاری از دفاتر باز شدهاند، 30 درصد از همه کارگران آمریکایی دارای ترتیبات ترکیبی ای هستند که به آنها اجازه میدهد برخی اوقات از خانه کار کنند، در حالی که 15 درصد دیگر از خانه به طور تمام وقت کار میکنند. نیکلاس بلوم، استاد دانشگاه استنفورد و یکی از بنیانگذاران WFH Research، که دائماً با شرکتها در مورد برنامههای کاری آینده آنها گفتگو میکند، تخمین میزند که سطوح کار از راه دور حداقل در برخی مواقع به سطوح فعلی یعنی 45 درصد کار از خانه پایدار باشد.
برخی از کارفرمایان در کسب و کار های استارتاپی کارمندان خود را تحریم میکنند، یا حداقل میخواهند به سمت دیگری نگاه کنند. این وضعیت همچنین سؤالات سخت تری را مطرح می کند، مانند اینکه چه کسی صاحب وقت و مالکیت معنوی یک کارمند است؟. با این حال، بازار کار فشرده به این معنی است که کارفرمایان نمیخواهند با سختگیری بیش از حد بالاترین عملکرد خود را از دست بدهند و بنیانگذاران بلندپرواز استارتآپ اغلب با این توصیف مطابقت دارند.
در ارزش اسمی، این روند ممکن است شبیه آخرین نسخه از کارهای جانبی باشد که برای همیشه وجود داشته است. مردم برای سالها پروژههای مستقل، رانندگی برای Ubers یا فروش صنایع دستی در Etsy را به عنوان راهی برای کسب پول اضافی و پرورش خلاقیت خود انتخاب میکنند. اما داشتن یک استارتاپ جانبی متفاوت است زیرا مردم در حال ایجاد کسب و کار های تمام عیار هستند که قرار است جایگزین شغل اصلی خود شوند. روند کنونی نیز متمایز از اشتغال بیش از حد است، وضعیتی که در آن کارمندان دورکار مخفیانه دو شغل تمام وقت برای شخص دیگری می گیرند. هدف آنها دو چک حقوق برای یک هفته کاری 40 ساعته و بازگشت به آنچه فکر می کنند یک سیستم ناعادلانه، میباشد.
Recode اخیراً با 10 بنیانگذار که در حال راهاندازی کشب و کار های استارتآپی هستند صحبت کرده و درعین حال تمام وقت از راه دور کار میکنند تا بدانند چگونه و چرا این کار را انجام میدهند. تعدادی از آنها خواستند نام، کارفرما و استارت آپ خود را ناشناس نگه دارند تا شغل خود را به خطر نیندازند.
برای بسیاری از افرادی که با آنها صحبت کردیم، استارتآپ جانبی فقط کسب درآمد نقدی اضافی نیست. این در مورد دنبال کردن چیزی است که آنها به آن علاقه دارندو آن را به روش خودشان انجام میدهند تا در نهایت رؤسای خود را ترک کنند و خودشان رئیس باشند.
در حالی که مردم همیشه شبها و آخر هفتهها را برای راهاندازی کسبوکار خود کار کردهاند، کار از راه دور به آنها زمان و انعطافپذیری بیشتری برای انجام این کار و محافظت بهتری در برابر شکست میدهد.
راه اندازی کسب و کار خود در حالی که تمام وقت کار می کنید مطمئناً قبل از همه گیری ممکن بود، اما افزایش کار از راه دور این سناریو را برای افراد بیشتری قابل دسترس تر کرده است. نکته مهم این است که کار از راه دور باعث می شود کارمندان تا حدودی از مدیرانشان فاصله بگیرند.
فردی که از راه دور در یک شتابدهنده استارت آپی کار می کند به Recode گفت: «منطقی است که مردم ایده هایی را بررسی کنند که شاید وقتی فکر می کردند رئیسشان بر روی شانه آنها ایستاده، نمی توانند آنها را کشف کنند. در طول ساعاتی که قبلاً صرف رفت و آمد، صرف ناهار و وقت کشی می شد، امسال او و یکی از بنیانگذارانش روی ساختن یک اپلیکیشن ورزشی کار کرده اند. هر دوی آنها مشاغل تمام وقت دارند که اولویت اصلی آنهاست، اما اگر این اپلیکیشن به نتیجه برسد، مدیر شتاب دهنده دوست دارد که به طور انحصاری بر روی استارتاپ کار کند.
او، مانند بسیاری از افرادی که با آنها صحبت کردیم، معتقد است که کار از راه دور به او و هم بنیانگذارش زمان و فضا داده است تا هم کارهای روزانه خود و هم استارت آپ های جانبی خود را انجام دهند و آنها معتقدند که این کار را بدون از دست دادن کیفیت و کمیت انجام می دهند. از کارهایی که برای کارفرمای خود انجام می دهند. در واقع، تعدادی از مردم گفتند که در حین کار روی هر دو، ارتقا یافته اند.
آنها معتقدند انجام هر دو می تواند یک موقعیت برد-برد باشد زیرا کارفرما می تواند کارکنان سخت کوش خود را حفظ کند در حالی که کارمندان بدون از دست دادن امنیت اقتصادی روی رویاهای خود کار می کنند.
این دیدگاه در حال حاضر منطقی تر از چند سال پیش است. اگر یک بیماری همه گیر که در آن میلیون ها نفر جان خود را از دست داده اند، یک کار را انجام داده باشد، مردم را وادار به تجدید نظر در زندگی خود کرده است. بنیانگذاران توانستهاند زمان اضافی کار از راه دور را به سمت استارتآپهای خود که اغلب آنها را یک پروژه پرشور میدانند، هدایت کنند.
Kaitlyn Borysiewicz از 9 تا 5 مدیر ارتباطات در یک سازمان غیرانتفاعی است که امنیت مالی او را تامین میشود. اما در غیر این صورت، او وقت خود را صرف The Melanin Collective می کند، یک شرکت مشاوره تنوع، برابری و مشارکت که هدف آن کمک به بهبود محل کار برای زنان و رنگین پوستان ناسازگار با جنسیت است.Borysiewicz گفت: “این کاری است که من دوست دارم انجام دهم.” “جنبه جامعه سازی این کار چیزی است که من برای آن زندگی و نفس می کشم.” او افزود که از کارفرمای خود تأییدیه دارد و فقط در خارج از ساعات کاری در استارتاپ جانبی کار می کند. از برخی جهات، Borysiewicz وضعیت کار کردن در یک شغل و راه اندازی یک کسب و کار جدید را راهی برای افراد در گروه سنی خود می بیند تا آنچه را که در سایر زمینه های زندگی خود ندارند جبران کند.
وی افزود: تلاقی همهگیری، فقدان مسکن مقرون به صرفه، تورم، بحرانهای جهانی، مردم، بهویژه نسل من، دیگر تضمینی برای ما وجود ندارد که همان چیزهایی که والدینمان داشتند را داشته باشیم(بدست بیاوریم). بنابراین ما به نوعی تقاضای بیشتری از محل کار خود داریم.
این شامل خواستن برابری در محل کار برای زنان و رنگین پوستان، مراقبت های بهداشتی و مزایای بهتر، و همچنین آزادی عمل بیشتر کارفرمایان برای کارمندان است تا همه خود را به کار بیاورند. زنان ورنگین پوستان نسبت به همتایان مرد سفیدپوست خود تمایل بیشتری به کار از راه دور دارند زیرا به آنها اجازه می دهد تا سهم بزرگی از کار خانگی خود را انجام دهند و آنها را از بسیاری از ریز تهاجمات اداری رها می کند. اکنون، کار از راه دور آنها را قادر می سازد تا کسب و کار خود را راه اندازی کنند.
مذاکره مجدد در مورد یک معامله ناعادلانه
برای برخی، کار از راه دور به مشکلات بزرگ در کار اداری سنتی است. بسیاری از کارمندان، به ویژه آنهایی که می توانند به سرعت کار کنند، مجبور شده اند بیش از 40 ساعت در هفته حضور در دفتر را توجیه کنند، که با 40 ساعت کار یکسان نیست. فاصله فیزیکی و روانی از دفتر در ترتیبات کار از راه دور به روشن شدن ماهیت معاملات شغلی کمک کرده است: شما مبلغ مشخصی برای انجام مقدار مشخصی از کار دریافت میکنید، نه اینکه زمان مشخصی را برای نشستن در یک اداره صرف کنید.
بنیانگذاران استارتآپهای جانبی بهجای منتظر ماندن در ساعت وانمود به کار، میگویند که با کار از راه دور از روزهای خود به نحو احسن استفاده میکنند. “سالها مجبور بودم هر روز ساعتها وقت بگذارم تا کارهای اضافی انجام دهم.
یکی از مدیران یک شرکت داروسازی میگوید که از زمانی که از راه دور کار میکرد، میتوانست در شغل معمولیاش کارهای بهتری انجام دهد، زمان بیشتری را با خانوادهاش بگذراند و مخفیانه به تأسیس یک شرکت مشاورهWeb کمک کند.
روز من از ساعت 6 صبح شروع می شود. از نظر فنی، اگرهشت ساعت با رایانه کار کرده باشم، تا ساعت 2 بعدازظهر تمام شده است و این فرض را بر این میگذارد که کار کافی برای پر کردن هشت ساعت کامل داشته باشم. سالها مجبور بودم هر روز ساعتها وقت بگذارم تا کارهای اضافی برای انجام دادن پیدا کنم، فقط برای اینکه مشغول باشم.
مدیر داروسازی زمان اضافی را برای صرف کردن برای خود می بیند. از نظر او، این ایده که یک کارفرما صاحب هشت ساعت کار شماست، نابخردانه است. آن کارفرما تصمیم گرفت که برای یک روز هشت ساعت کار کافی است و از نظر حقوق چقدر ارزش دارد. او اضافه کرد که وقتی فراتر از آنچه از او خواسته میشود میرود و ساعتهای اضافه میگذارد، این کار با دستمزد اضافی همراه نیست.
مدیر داروسازی توضیح داد که مثال ناراحت کننده ای از ماهیت معاملاتی کار، مربوط به تولد هر یک از سه فرزند او بود. هر بار، او میگفت که در صف ترفیعی است که مطمئن است به دست میآورد و کارفرمایش از آن به عنوان ابزاری برای چانهزنی استفاده میکرد.
“هر بار، اولین سوالی که از شما می پرسند این است، “پس من می دانم که بچه به زودی می آید، چند روز مرخصی می خواهی؟” می گویم، “نمی دانم، حدس می زنم یک هفته؟” پاسخ من باید حداقل یک ماه باشد و آنها می گویند: “عالی است، ما دوست داریم این شغل را به شما پیشنهاد کنیم.”
این یکی از نمونههای بیشماری است که کارفرمایان بدون توجه به رفاه کارکنان، تا حد امکان نیروی کار را از بین میبرند. همچنین به همین دلیل است که بسیاری از بنیانگذاران از پس گرفتن بخشی از زمان خود برای پیگیری استارتاپ های جانبی خود احساس بدی ندارند.
به نظر آنها اگر قرار است معامله ای باشد، ممکن است معامله عادلانه ای نیز باشد.
به رئیس بگویم یا نگویم
در حالی که برخی از مردم به ما گفتند که با کارفرمایان خود در مورد استارت آپ های خود صحبت کرده اند، برخی دیگر گفتند که یا میزان کارآنها را به حداقل رسانده اند یا از گفتن چیزی به روسای خود بسیار می ترسند.
برای کسانی که تصمیم گرفتنه اند به کارفرمایان خود نگویند، این معمولاً به دلیل حفظ خود بود، نه به این دلیل که احساس میکنند کار اشتباهی انجام می دهند. یک مدیر بازاریابی در یک شرکت تجارت الکترونیک که روی یک شرکت منابع انسانی کار میکرد، به ما گفت که نمیتواند تعداد دفعاتی را که در گوگل به سوالاتی مانند «آیا باید با کارفرمای فعلیتان صادق باشید؟» بشمارد. آیا تا زمانی که بتوانید تمام وقت با استارتاپ کار کنید، باید به شغل تمام وقت خود ادامه دهید؟
کار بر روی یک استارتاپ بدون درآمد ثابت، دیوانگی است
در پایان، مدیر بازاریابی ترجیح داد که به کارفرمای خود چیزی نگوید، زیرا از ترس اینکه کارفرما به تمرکز و بهره وری او را شک کند. او اکنون دو سال است که روی استارت آپ خود کار می کند و حتی اوایل امسال شغل تمام وقت خود را تغییر داد به این امید که زمان آزاد بیشتری برای کار در شرکت خود داشته باشد. و از آنجایی که پسانداز بالایی از دستمزد فناوری یا ثروت خانوادگی ندارد، ادامه کار تمام وقت را تنها راه برای ایجاد کسبوکارش میداند.
او میگوید: «صادقانه بگویم، کار بر روی یک استارتآپ بدون درآمد ثابت، واقعاً دیوانهکننده است. پاندمی نشان داده است که شما نمیتوانید همه تخممرغهای خود را در یک سبد قرار دهید یا به کارفرمایان شرکتی خود برای تامین نیازهای خود تکیه کنید.
بسیاری از بنیانگذاران استارتآپهای جانبی به سرعت به این موضوع اشاره کردند که شغلشان میتواند آنها را در هر مقطعی اخراج کند، صرف نظر از اینکه چقدر وفادار بودهاند یا چقدر کار کردهاند.
یکی از مهندسان نرم افزار که در حال ساخت وب سایت معیارهای مالی و تجسم مالی اشتراک خود برای سرمایه گذاران خرده فروشی است، گفت: «من اصلاً احساس بدی ندارم زیرا کار تمام وقت خود را هشت یا نه ساعت یا گاهی اوقات بیشتر در روز انجام می دهم. این امر به ویژه امکان پذیر شده است زیرا یک بیماری همه گیر جهانی برخی از تفریحات دیگر او مانند بازی کردن ،ورزش و پوکر را محدود کرده است. “هیچ حس گناهی وجود ندارد.”
در عوض، این مرد 46 ساله استارتآپ جانبی خود را بهعنوان یک «بلیت خارج از کار ساعتی» و راهی برای محافظت از او در صنعت میداند که میترسد کارش را برونسپاری کند یا آن را به فردی جوانتر و ارزانتر بدهد.
سایر بنیانگذاران استارتاپ جانبی نیز احساسات مشابهی را ابراز کردند. توسعه کسب و کار خود به آنها امکان می دهد که خودکفا باشند. و اگر برای رسیدن به آن یک چک حقوق ثابت لازم است، همینطور باشد.
اینکه طرف مقابل چه احساسی دارد
البته، دلیلی وجود دارد که بسیاری از بنیانگذارانی که با آنها صحبت کردیم، استارتآپهای خود را مخفی نگه داشتهاند: سرمایهگذاران و رؤسای بالقوه آنها لزوماً به اندازه آنها از انجام چند وظیفهای خود خوشحال نمیشوند.
برای برخی از کارفرمایان، ایده داشتن یک کارمند راه اندازی جانبی به ویژه نگران کننده است، زیرا آنها از قبل ترس های زیادی در مورد نظارت بر کارمندان در یک محیط از راه دور دارند.
فردی که در یک شرکت نرمافزاری در زمینه رهبری کار میکند، گفت که از زمان ظهور کار از راه دور، هم یک کارمند و هم شخص دیگری در رهبری را دیده است که در مشاغل خود، در کنار هم کار میکنند. او خواست نامش فاش نشود زیرا مجاز به صحبت برای شرکتش نیست و نمیخواست همکارانش را ناراحت کند. هنگامی که او به مدیرآن کارمند مراجعه کرد که چرا طول می کشد تا یک فرد معمولی بسیار با استعداد یک پروژه را به پایان برساند، متوجه شد که این فرد همچنین یک شرکت پوشاک و یک حساب کاربری محبوب غذایی در اینستاگرام را اداره می کند
به عنوان یک مدیر، این بد است. به عنوان کسی که طرفدار این است که مردم در سفرهای شغلی خود باشند و واقعاً کشف کنند که چه کسی هستند و چه چیزی می خواهند باشند، من آن را تحسین می کنم. “اما در عین حال، من می گویم، “من کارهایی نیز برای انجام دادن دارم.”
مدیران می ترسند که این روند بزرگ می تواند تأثیرات گسترده ای بر بهره وری و نوآوری در شرکت ها به طور کلی داشته باشد و ممکن است مجبور شوند دو نفر را برای انجام همان کاری که قبلا انجام می داد(برای یک موقعیت شغلی) استخدام کنند.
به عنوان یک مدیر، این بد است
پس چرا فقط کارکنان استارت آپ های جانبی را اخراج نکنیم؟ برخی از این بنیانگذاران استارتآپ نیز در مشاغل تمام وقت خود بسیار خوب هستند، حتی زمانی که حواسشان پرت میشود. علاوه بر این، در بحبوحه استعفای بزرگ، پر کردن مشاغل با خروج افراد، سختتر و سختتر شده است. و پیدا کردن جایگزین یا کار با کارگران کمتر برای شرکت گران و وقت گیر است. بسیاری از روسا از رها کردن این بنیانگذاران بیزارند، به خصوص اگر آنها دارای عملکرد بالا باشند.
Chinwe Onyeagoro، مدیرعامل و موسس PocketSuite، کار بر روی یک استارت آپ را برای کارمندان و کسب و کار خود یک چیز خوب می داند. PocketSuite یک برنامه تجاری برای کارآفرینان انفرادی و صاحبان مشاغل کوچک است که بسیاری از آنها شغل تمام وقت خود را نیز دارند.
او گفت: “اگر به میکل آنژهای جهان فکر کنید، آنها بازیکنان تک کاره(بعدی) نبودند.” “کسی که یک بنیانگذار و مبتکر است، ایده های زیادی دارد و می خواهد خود را در چند راه مختلف به کار گیرد. بهترین افراد شما اینگونه ظاهر خواهند شد.»
به عنوان راهی برای جذب و حفظ چنین افرادی، او کارمندان خود را تشویق می کند تا رویاهای کارآفرینی خود را دنبال کنند و افرادی را استخدام می کند که قبلاً این کار را انجام می دهند. او آن را به عنوان از دست دادن زمان نمی بیند، به خصوص که شرکت کاملاً دورکار است و کارمندانش در مورد زمان کار انعطاف پذیر هستند. تا زمانی که آنها به ضرب الاجل خود می رسند، نگه داشتن این افراد کار بیهوده ای است.
از برخی جهات، این موج کارآفرینان دورکار از یک فرصت منحصر به فرد استفاده می کنند. آنها از اشتغال برای نوشتن اشتغال خارج از معادله استفاده می کنند.
با بازگشایی دفاتر و کاهش بدترین محدودیت های پاندمی – و با افزایش ترس از رکود – این پنجره برای کارآفرینان کوچکتر می شود، اما بعید است که بسته شود. بسیاری از دلایل زیربنایی بازار کار فشرده، مانند نیروی کار سالخورده و زیرساخت ضعیف مراقبت از کودکان، از بین نمی روند.
دورکاری نیز از بین نمی رود. شرکتها کار از راه دور را به عنوان راهی برای جبران دستمزدهایی که به سرعت تورم افزایش نمییابند ارائه میدهند و مجبورند برای رقابت با رقبای خود به این کار ادامه دهند.
تا کنون، به نظر نمی رسد رکودی در استخدام در کسب و کار ها وجود داشته باشد. حتی اگر یک رکود وجود داشته باشد، این لزوما به این معنی نیست که شرکت ها دورکاری را لغو می کنند. کارشناسانی که با آنها صحبت کردیم، فکر میکردند که این امکان وجود دارد که رکود اقتصادی منجر به افزایش دور کاری شود زیرا شرکتها برای صرفهجویی در هزینهها، محل های استقرار را کوچک تر انتخاب میکنند. کار از راه دور بیشتر می تواند منجر به یافتن بیشتر کارمندان برای استفاده های جدید برای وقت اضافی خود در کسب و کار شود. و این ممکن است به معنای بهره بردن از کارمندانی شادتر است.