گوشی هوشمند شما چندین بار در روز با اعلانهای مختلف شامل پیامهای دوستان، پرداختهای حساب بانکی، هشدارهای آبوهوا و… میلرزد. اما در آینده ممکن است شاهد ارسال پیامی از یک برنامه که خطر مرگ شما را پیش بینی می کند باشید.
به گزارش تکناک مطالعه جدیدی که در مجله PLOS Digital Health منتشر شده است، نشان میدهد که ردیابی غیرفعال دادههای حرکتی از طریق حسگرهای گوشیهای هوشمند میتواند به طور موثر خطر مرگ و میر پنج ساله یک فرد را با دقت ۷۰ درصد پیشبینی کند.
این تحقیق مبتنی بر شواهد زیادی است که ارتباط بین سرعت راه رفتن و سلامت عمومی را نشان می دهد. برای دستیابی به پیش بینی های دقیق سلامتی و مرگ و میر، مطالعات قبلی عموماً شرکت کنندگان را ملزم به استفاده از ردیاب های تخصصی تناسب اندام به صورت ۲۴ ساعته و یا تکمیل “تست های تجزیه و تحلیل راه رفتن” در شرایط آزمایشگاهی کرده است.
با این حال، این مطالعه جدید این سوال را مطرح کرد که آیا داده های حرکتی جمع آوری شده از طریق حسگرها در تلفن های هوشمند معمولی می تواند برای ارائه پیش بینی های دقیق کافی باشد.
محققان مجموعه داده بزرگی را که شامل 100هزار شرکتکننده از Biobank بریتانیا بود، بررسی کردند. گروه به مدت یک هفته از مانیتورهای فعالیت مچ دست استفاده کردند و حداقل به مدت پنج سال تحت نظر قرار گرفته بودند.
این بزرگترین مجموعه داده حسگر حرکتی است که در حال حاضر موجود است. به گفته محققان، دادههای کوتاه مدت شدت حرکت جمعآوریشده توسط این ردیابهای تناسب اندام، مشابه دادههایی است که میتواند توسط یک گوشی هوشمند در جیب فرد ضبط شود.
محققان در این مطالعه توضیح دادند: اگرچه این دادهها از مانیتورهای فعالیت جمعآوری شدهاند، مدلهای حسگر ما تنها از ورودیهایی استفاده میکنند که امکان جمعآوری آنها با استفاده از تلفنهای ارزان قیمت در حال حاضر امکانپذیر است.
این امر به دلیل آزمایشهای بالینی گسترده ما با تلفنهای ارزان قیمت، ایجاد مدلهای پیشبینی بسیار دقیق برای وضعیت سلامت بیماران قلبی ریوی امکانپذیر است.
با استفاده از تنها شش دقیقه در روز از ردیابی شدت راه رفتن داده ها، این الگوریتم پیش بینی می تواند تخمین های خطر مرگ و میر پنج ساله را ارائه دهد که به اندازه برآوردهایی که توسط ابزارهای پوشیدنی ۲۴ ساعته یا تست راه رفتن بالینی پیچیده تر جمع آوری شده است، دقیق است.
این یافته ها به تحقیقات فزاینده ای اضافه می شود که به روش های مختلف برای تخمین خطر مرگ و میر افراد می پردازند. اسکن های ساده چشم، غربالگری خون یا تست های تعادلی کوتاه همگی به عنوان راه هایی برای غربالگری افراد از نظر خطر مرگ زودرس پیشنهاد شده اند.
در حال حاضر آزمایشهای بزرگتری برای تمرکز بیشتر روی دادههایی که مستقیماً از تلفنهای هوشمند جمعآوری میشوند، برنامهریزی شدهاند. و محققان در تلاش هستند تا گروههای مطالعه را تا حد امکان متنوع کنند تا مدلهای پیشبینی را در بین جمعیتهای مختلف دقیق تر کنند.
محققان در این مطالعه نتیجه گرفتند: این تحقیق به ویژه برای اهداف عدالت سلامت مهم است، با توجه به اینکه جمعیت هایی که بیشترین خطر را برای سلامتی دارند اغلب کمترین منابع را در اختیار دارند بنابراین افرادی که به احتمال زیاد تلفن های ارزان قیمت به جای دستگاه های پوشیدنی دارند، از ارزیابی آسان بیشترین سود خواهند برد.
اپلیکیشنهای تلفن میتوانند شش دقیقه پیادهروی متوالی را در طول زندگی روزانه ضبط کنند، سپس مدلهای پیشبینیکننده را برای طبقهبندی ریسک از طریق تجزیه و تحلیل جمعیت محاسبه کنند. گوشی هوشمند خطر مرگ گوشی هوشمند خطر مرگ